Muszę przyznać rację RYCHO . Czyta się w miarę dobrze ale w pamięci długo nie zostanie.🤔

Muszę przyznać rację RYCHO . Czyta się w miarę dobrze ale w pamięci długo nie zostanie.🤔

Nic wybitnego, ale dramatu tez nie ma. Czyta sie szybko. Intryga nawet ciekawa. Rozrywka na dwa dni. Za tydzień nie będę pamiętał o czym była, ale dla zabicia czasu mozna smialo przeczytac.

Nic wybitnego, ale dramatu tez nie ma. Czyta sie szybko. Intryga nawet ciekawa. Rozrywka na dwa dni. Za tydzień nie będę pamiętał o czym była, ale dla zabicia czasu mozna smialo przeczytac.

Czyta się tę książkę bardzo dobrze,akcja toczy się w tempie, mialam wrażenie , że oglądam NCIS, amerykański serial akcji. To nie moj klimat, ale osoby gustujące w takich kryminałach będą zadowolone.

Czyta się tę książkę bardzo dobrze,akcja toczy się w tempie, mialam wrażenie , że oglądam NCIS, amerykański serial akcji. To nie moj klimat, ale osoby gustujące w takich kryminałach będą zadowolone.

"James Patterson, w rankingu „Forbesa” najlepiej zarabiający pisarz świata, a według „Księgi rekordów Guinessa” autor największej liczby tytułów, które trafiły na listę bestsellerów „New York Timesa”. – taką rekomendację przeczytałam na okładce tej książki.
Rzemieślnik czy wirtuoz? – zadałam sobie pytanie.
Za tym pierwszym przemawiała niezwykła płodność literacka.
Na wewnętrznych stronach okładek pokazany tylko niewielki procent z około stu powieści sensacyjnych wydanych w kilku seriach i nie tylko – wywarł na mnie wrażenie. Korzystanie przy tym z pomocy innych pisarzy jako współtworzących, nasunęło mi jedną myśl – komercja i produkcja taśmowa. Za wirtuozerią świadczyły liczne nagrody, przekłady na inne języki, popularność wśród czytelników sięgająca milionowych nakładów sprzedaży i elastyczność. Autor napisał również powieści dla młodzieży.
Odpowiedzi na tak postawiony dylemat poszukałam sobie praktycznie, czyli zajrzałam do jego twórczości.
Trafiło na serię Kobiecy Klub Zbrodni i siódmy tytuł z kolei, chociaż w tym liczeniu trochę się pomyliłam. Ciekawostką jest to, że tytuły tej serii zawsze zawierają liczby, które, zachowując kolejność, nie pokrywają się z jej odpowiedniczką w rzeczywistości. A to za sprawą pierwszego tytułu zawierającego w tytule liczbę 3. Stąd tytuł ostatni jest siódmy, chociaż w tytule ma liczbę 9. Postacią główną serii jest natomiast kobieta – porucznik Lindsay Boxer. Silna, zdecydowana, odważna, kiedy trzeba i krucha, kiedy może sobie na to pozwolić. To ostatnie oczywiście w ramionach ukochanego mężczyzny.
Tym razem została wezwana do rozwikłania dwóch tajemniczych i intrygujących spraw. Seryjnego mordercy, który z premedytacją zabijał matki z dziećmi, zostawiając na miejscu zbrodni literowy skrót napisany szminką. Drugą sprawą były kradzieże cennej, kolekcjonerskiej biżuterii, podczas przyjęć w zamożnych rezydencjach ich właścicieli. Początkowo porucznik Boxer, nie dostrzegając związku między obiema sprawami, lekceważyła jedną z nich. Z czasem przekonała się, niestety boleśnie, że wbrew pozorom, miały one ze sobą kilka punktów stycznych, się ściśle zazębiających. A dokładniej łączyły je osoby zamieszane w przestępstwa bezpośrednio lub pośrednio. Jednak zanim to nastąpiło, ginęły kolejne kobiety, dzieci i klejnoty. Presja czasu i chęć zapobieżenia następnym ofiarom wymuszały szybkie tempo i dynamikę akcji. Wyścig i swoista rywalizacja w osiągnięciu rozbieżnych celów między ściganymi a ścigającymi utrzymywała moją uwagę pomimo jawności sprawców. Od początku intrygi znałam wszystkie kluczowe wydarzenia ze szczegółami. Nie tylko imię i nazwisko mordercy, jak i złodzieja, ale również to, kim są, o czym myślą, o czym marzą, co planują, z kim żyją, gdzie mieszkają i pracują i, co najważniejsze, plany i przebieg kolejnego przestępstwa. Miałam przed sobą obie rację – indywidualną, człowieczą, za którą stała historia konkretnej osoby i zbiorową, prawną, za którą stały zasady życia społecznego. Ukazanie zbrodni w ten kontekstowy sposób pozwoliło mi na przyjemność rozstrzygania dylematów moralnych i społecznych oraz ujrzenie w sprawcach nie tylko jednostki patologicznej, ale przede wszystkim zagubionego i zdesperowanego człowieka.
To właśnie takie ujęcie bohaterów świadczy o wirtuozerii autora, który ujawnił wszystko (przebieg zbrodni, sprawcę i motywy) poprzez zastosowanie dwóch rodzajów narracji – wewnętrznej (porucznik Boxer) i zewnętrznej (pozostali bohaterowie),a mimo to utrzymał moją uwagę i zaciekawienie. Dodatkowo jeszcze zbudował takie portrety psychologiczne postaciom, bym mogła związać się z nimi emocjonalnie, odebrać ich działanie nie tylko rozumowo, ale i na poziomie uczuć, odcinając mi drogę do szybkich, jednoznacznych ocen. Czarne charaktery tej powieści nie tylko rozumiałam, ale i współczułam im. Wszyscy byli dla mnie ofiarami. Czyimi? To jest właśnie ten ważny, nakreślony kontekst, którego tutaj nie zabrakło.
Reszta powieści to efekt pracy rzemieślnika – poprawnie poprowadzona fabuła, dobre dialogi, prawidłowo rozwijane wątki. Wszystko zgodnie ze sztuką warsztatu pisarskiego.
Całość daje efekt dobrej lektury. Takiej historii, którą chętnie wskażę, gdy znowu usłyszę znajomą prośbę – poleć mi jakąś dobrą sensację lub kryminał.
Polecam Pattersona!
naostrzuksiazki.pl

"James Patterson, w rankingu „Forbesa” najlepiej zarabiający pisarz świata, a według „Księgi rekordów Guinessa” autor największej liczby tytułów, które trafiły na listę bestsellerów „New York Timesa”. – taką rekomendację przeczytałam na okładce tej książki.
Rzemieślnik czy wirtuoz? – zadałam sobie pytanie.
Za tym pierwszym przemawiała niezwykła płodność literacka.
Na...

Tą książkę wręcz się pochłania - krótkie opisy, sporo dialogów i wartka akcja gwarantują ekspresowe tempo czytania. Jeśli chodzi o samą treść, to na pewno nie mamy tu do czynienia ze standardowym kryminałem. Od początku wiemy, kto jest mordercą i złodziejem, szybko dowiadujemy się również, jakie motywy kierują zachowaniami obu kryminalistów. Piszę obu, ponieważ mamy tu do czynienia z dwiema historiami, które nie tylko w pewnym punkcie się zazębiają, ale są ściśle ze sobą połączone. Prędko przekonujemy się też, że mamy tu dwa typy przestępców. Pierwszy typ - bezwzględna bestia. Drugim rządzą - chyba można to tak określić - bardziej szczytne pobudki. Czy jednak jest to wystarczające usprawiedliwienie dla jego niecnych występków? Każdy z czytelników będzie musiał zdecydować sam. Warto też zaznaczyć, że tą historią rządzą przede wszystkim kobiety: różne, ale w taki sam sposób zdeterminowane i bezwzględne wobec krzywdy niewinnych. Nie mówię tutaj tylko o tych, które pracując w policji czy w wymiarze sprawiedliwości, usiłują przeciwdziałać krzywdzie wyrządzanej bezbronnym. Ich pracę śledzimy, ich emocji możemy doświadczać.

Tą książkę wręcz się pochłania - krótkie opisy, sporo dialogów i wartka akcja gwarantują ekspresowe tempo czytania. Jeśli chodzi o samą treść, to na pewno nie mamy tu do czynienia ze standardowym kryminałem. Od początku wiemy, kto jest mordercą i złodziejem, szybko dowiadujemy się również, jakie motywy kierują zachowaniami obu kryminalistów. Piszę obu, ponieważ mamy tu do...

Pozostał lekki niedosyt jeśli chodzi o końcówkę już po rozwiązaniu spraw - moim zdaniem trochę na siłę przeciągana. Dodatkowo troszkę zirytowało mnie pozostawienie czytelnika z kilkoma podstawowymi pytaniami bez odpowiedzi. Pole do działania naszej wyobraźni jest dobre, ale trzeba wskazać zakres w jakim ta wyobraźnia może się poruszać.

Pozostał lekki niedosyt jeśli chodzi o końcówkę już po rozwiązaniu spraw - moim zdaniem trochę na siłę przeciągana. Dodatkowo troszkę zirytowało mnie pozostawienie czytelnika z kilkoma podstawowymi pytaniami bez odpowiedzi. Pole do działania naszej wyobraźni jest dobre, ale trzeba wskazać zakres w jakim ta wyobraźnia może się poruszać.

Tak jak w przypadku cyklu o Crossie, tak i nowsze części serii o Lindsay Boxer nie rzucają mnie na kolana. Fakt, książkę czyta się bardzo szybko, ale czy z zapartym tchem? Raczej daleko było mi do tego stanu. Pomimo, że sporo się dzieje, a główna bohaterka próbuję rozwiązać dwie sprawy naraz i przy okazji swoje prywatne problemy, to żaden moment nie sprawił, że szybciej zabiło mi serce, czy też nie mogłam się oderwać od lektury. Wręcz przecinie - jak tylko znalazłam pretekst, odkładałam książkę na bok. Szkoda, że niektórzy autorzy idą w ilość a nie w jakość. Pięć gwiazdek daję raczej z sentymentu, niż w celu kogokolwiek zachęcenia do lektury.

Tak jak w przypadku cyklu o Crossie, tak i nowsze części serii o Lindsay Boxer nie rzucają mnie na kolana. Fakt, książkę czyta się bardzo szybko, ale czy z zapartym tchem? Raczej daleko było mi do tego stanu. Pomimo, że sporo się dzieje, a główna bohaterka próbuję rozwiązać dwie sprawy naraz i przy okazji swoje prywatne problemy, to żaden moment nie sprawił, że szybciej...

Nienawidzę Pattersona za to, że piszę tak dobre książki.
Pięknie opisane to jak pozornie kochające się dwie osoby nic o sobie nie wiedzą.

Nienawidzę Pattersona za to, że piszę tak dobre książki.
Pięknie opisane to jak pozornie kochające się dwie osoby nic o sobie nie wiedzą.

James Patterson to świetny, bardzo dobry pisarz i tym razem nie zawiódł mnie, nie rozczarował. Powieść kryminalna super, ciekawa utrzymana w dobrym napięciu, napisana w doskonałym stylu.
W tej książce historia się rozpoczyna podczas romantycznej kolacji do domu czołowego aktora Marcusa Dowlinga włamuje się włamywacz.
W mieście zaczyna się siać panika,psychopata morduje kobiety z dziećmi.
Policja nie ma żadnych dowodów, poszlak nie znajduje i motywów zbrodni.
Jest on weteranem wojny w Iraku cierpi PTSD popełnił błąd na polu walki i teraz postanawia zemścić się na niewinnych obywatelach.
Po każdym morderstwie zostawia policji krótką wiadomość, podpisując się KDP.
"Dziewiąty wyrok" przypadł mi do gustu,szybkie zwroty akcji,nabiera rozmachu i tempa,dobre dialogi.
Jestem zadowolona z tej książki,bardzo pochłonęłam książkę i przeżywałam bardzo co się działo.
Przeczytana książka błyskawicznie, warto przeczytać gorąco polecam!!!

James Patterson to świetny, bardzo dobry pisarz i tym razem nie zawiódł mnie, nie rozczarował. Powieść kryminalna super, ciekawa utrzymana w dobrym napięciu, napisana w doskonałym stylu.
W tej książce historia się rozpoczyna podczas romantycznej kolacji do domu czołowego aktora Marcusa Dowlinga włamuje się włamywacz.
W mieście zaczyna się siać panika,psychopata morduje...

Bardzo świetna i ciekawa książka, nie można jej nie polecić. James Patterson genialnie opisuje dwie sytuacje zabójców (a rzadko się zdarza, żeby obie zbrodnie mnie równo ciekawiły). Nie brakuje szybkich zwrotów akcji, typowych dla autora i ciekawej fabuły. DZIEWIĄTY WYROK to kolejna książka ku mojej uciesze nie z udziałem Crossa, przez co jeszcze bardziej mi przypadła do gustu. 9/10 ponieważ nie podobał mi się wątek homoseksualny i to, że autor nie opisał bardziej motywu zbrodni jednego z morderców.

Bardzo świetna i ciekawa książka, nie można jej nie polecić. James Patterson genialnie opisuje dwie sytuacje zabójców (a rzadko się zdarza, żeby obie zbrodnie mnie równo ciekawiły). Nie brakuje szybkich zwrotów akcji, typowych dla autora i ciekawej fabuły. DZIEWIĄTY WYROK to kolejna książka ku mojej uciesze nie z udziałem Crossa, przez co jeszcze bardziej mi przypadła do...