Świetny kryminał.

Świetny kryminał.

Dobrze napisana, przyjemna w przyswajaniu. Dwójka bohaterow daje sie polubić, jednocześnie delikatnie ukazując swoje wnętrze. Książka dobra dla zabicia czasu, może byc dobrym wprowadzeniem w dzieła Pattersona. Polecam!

Dobrze napisana, przyjemna w przyswajaniu. Dwójka bohaterow daje sie polubić, jednocześnie delikatnie ukazując swoje wnętrze. Książka dobra dla zabicia czasu, może byc dobrym wprowadzeniem w dzieła Pattersona. Polecam!

Przeciętna, bardzo prosta policyjna historia w amerykańskim stylu, jak to u Pattersona.
Niestety ten autor ma to do siebie, że nie unika klisz i wiele jego książek to jego własne kalki. Ale za to kochają go na całym świecie. Sięgając po jego powieści wiadomo, czego się spodziewać. Ja również pozwalam sobie od czasu do czasu na kolejne tytuły właśnie z tego powodu. Zatem z założenia nie oczekuję fajerwerków, a dobrze przemyślanej, wciągającej, nie przegadanej i nie wymagającej opowieści o zbrodni, człowieku jej dokonującym i karze za jej dokonanie. W „Zdążę Cię zabić” nie ma nic więcej.
Fabuła książki czerpie z wielu innych wzorów już nam znanych – szukamy Czyściciela, który „wyręcza” policję w egzekwowaniu prawa od osób na świeczniku, z pierwszych stron gazet, które w jego oczach są bezkarne i za zło, którego się dopuszczają, jedynie on może ich ukarać. Sztampa. Prowadzący sprawę śledczy – Zach Jordana i Kylie MacDonald – totalnie nie zapadli mi w pamięć. Ta książka jest drugim tomem cyklu – ja na pewno czytałam pierwszy, ale zupełnie nie pamiętam tych bohaterów, co nie jest dla mnie normalne. Zwykle zżywam się chociaż z jedną postacią i sięgam po kolejną książkę ze względu na bohatera, którego znam. W każdym razie w tym tomie ich nie polubiłam. Kylie funkcjonuje w związku jako osoba współuzależniona i działa w sposób irracjonalny. Poza tym, że na zewnątrz policjantka sprawia wrażenie twardej i nieugiętej, to w życiu prywatnym nie radzi sobie z sytuacjami, które powinny być jej znane z poziomu zawodowego i jasne powinno dla niej być, jak się ich wystrzegać. Zach trochę bardziej przypadł mi do gustu – stoicko spokojny, bystry, cierpliwy, lojalny, ale jednak trochę bez charakteru, który by go wyróżniał na tle innych detektywów w amerykańskich kryminałach. Poza tym całość bardzo czytelna – kiedy postać jest dobra, to widać jak na dłoni; kiedy ma złe zamiary, to my wiemy o tym pierwsi. Nie jesteśmy zaskakiwani. Jest w powieści jeden ciekawy moment, jedna scena, kiedy mamy takie poczucie, że coś może pójść nie tak. Jeden jedyny plot twist, który lekko burzy sielankę idealnego śledztwa. Jednak całość fabuły do bólu przewidywalna.
Brakowało mi w tej powieści klimatu Nowego Jorku. Ja jestem absolutną miłośniczką tego miasta. W skali USA to chyba najczęstsze miejsce akcji w popkulturze. Miasto, które nie zasypia; w którym mieszają się różne grupy społeczne; które ma swoje tradycje – policyjne również – ale tutaj tego nie widać. Kiedy oglądamy serial kryminalny, to już po pierwszych scenach widać, że dana jednostka policji działa w Nowym Jorku (weźmy chociażby Johna McLaine ze Szklanej Pułapki). To się jakoś czuje przez ekran. W dobrej książce jest podobnie, chociaż trzeba chwili dłużej na zobrazowanie sobie pewnych sytuacji (Kolekcjoner Kości Jeffreya Deavera). W tej historii zupełnie wydaje się nie mieć to znaczenia. Szkoda.
Ta książka ma jedną zaletę – czyta się ją ekspresowo. Mi to zajęło jakieś półtorej-dwie godziny. Książka na jedno popołudnie albo podróż do pracy i z pracy komunikacją – jeśli ktoś jeździ z książką, to wie, o czym mówię.
Jeśli więc szukacie czegoś ekstremalnie lekkiego, mało angażującego, o czym nie chcecie pamiętać długo, co możecie wziąć do ręki i bez żalu po przeczytaniu zostawić w pociągu, to „Zdążę Cię zabić” spełnia te kryteria.

Przeciętna, bardzo prosta policyjna historia w amerykańskim stylu, jak to u Pattersona.
Niestety ten autor ma to do siebie, że nie unika klisz i wiele jego książek to jego własne kalki. Ale za to kochają go na całym świecie. Sięgając po jego powieści wiadomo, czego się spodziewać. Ja również pozwalam sobie od czasu do czasu na kolejne tytuły właśnie z tego powodu. Zatem z...

Kolejna książka z seri Nypd Red o elitarnej jednostce policji. Czyta się szybko o bardzo przyjemnie. Zagadka kryminalna przepleciona z życiowymi losami dwójki głównych bohaterów. Lekka, przyjemna i warta przeczytania dla relkasu.

Kolejna książka z seri Nypd Red o elitarnej jednostce policji. Czyta się szybko o bardzo przyjemnie. Zagadka kryminalna przepleciona z życiowymi losami dwójki głównych bohaterów. Lekka, przyjemna i warta przeczytania dla relkasu.

Fajna. Bigos

Fajna. Bigos

Długo czekałem na zabranie się do kolejnej części cyklu NYPD Red i wreszcie postanowiłem przeczytać Zdążę Cię zabić będącym drugim tomem przygód Zach Jordana i Kylie MacDonald. Oczekiwałem po niej dobrego i nie zobowiązującego kryminału w sam raz na odpoczynek po czymś bardziej wymagającym. Jednak miałem nadzieje na ciekawą powieść z szybka akcją i wieloma zwrotami przynoszącymi zaskakujące momenty. Byłem bardzo ciekawy co dostanę i chciałem poznać kolejna sprawę prowadzoną przez tych detektywów.
W Central Parku zostaje odnalezione ciało kobiety, która została zamordowana. Do śledztwa zostają przydzieleni Zach Jordana i Kylie MacDonald, gdy okazuje się, ze ofiarą była Evelyn Parker-Steele. Wtedy wpadają na trop mordercy wybierający swoje ofiary spośród znanych osobistości. Nigdy nie został złapany i zawsze działa w podobny sposób zostawiając swoje ofiary, aby można było odnaleźć je szybko. Wymierzając wszystkim karę kto myślał, że jest bezkarny. Detektywi muszą podążyć tropami i spróbować odgadnąć kto będzie następna ofiarą, aby złapać morderce.

Książka rozpoczyna się od wprowadzenia na scenę Czyściciela, mordercy próbującego zrobić to z czym ma problem wymiar sprawiedliwości wypuszczający przestępców, którzy powinni trafić za kratki. Dzięki temu ludzie zaczynają podziwiać i pomimo zbrodni kibicować mu. Autorzy chcieli stworzyć tym razem postać mordercy, który zamiast patologicznych skłonności ma własną misje w postaci usuwania osób mających na sumieniu znacznie wiele grzeszków niż wszystko wskazuje na pierwszy rzut oka. Na celowniku znalazły się ludzie sławni z pierwszych stron gazet, którzy nie są bezpieczni, bo morderca uświadamia innym, że nie są bezkarni i zawsze mogą być ukarani. Ciekawy pomysł na taką postać sprawcy, który jest inny niż dotychczas dostawałem od Jamesa Pettersona. Chronić ma ich powołany w tym celu oddział policji NYPD Red zajmujący się sławnymi postaciami z polityki, aktorami lub piosenkarzami, którzy mogą liczyć na pomoc. Morderstwo sławnej Evelyn Parker-Steele dostają do rozwiązania detektywi Zach Jordana i Kylie MacDonald. Dochodzenie prawdy zostaje utrudnione przez brak pozostawionych przez sprawcę śladów na miejscu zbrodni i pojawienia się jakiś nawet nikłych poszlak. Bohaterowie muszą za wszelką cenę poradzić sobie z pozyskaniem informacji i odkryć prawdę. Jeszcze dochodzą naciski na nich z samej góry od burmistrza i wplątanie w to wszystko politycznych intryg pomiędzy obecnym kandydatem, a kandydatką Muriel Sykes na fotel burmistrza. Każdy gra według swoich zasad i każdemu zależy na wygraniu wyborów stosując niekiedy nieczyste zagrania. Pomysłu na historie nie można odmówić autorowi, bo nawet wprowadzono gangi z Chinatown i pojawił się wątek włoskiej mafii, która pała chęcią zemsty na zabójcy syna głowy rodziny Saviego. W historii jaką otrzymałem autorzy spinają razem kilka wątków ze sobą w całość.

Dostajemy dwójkę głównych bohaterów książki. Pierwszym z nich jest Zach Jordan, detektyw z NYPD Red zajmujący się sprawami najważniejszych celebrytów z pierwszych stron gazet. Jego postać została nakreślona bardzo dobrze pod względem psychologicznym. Zazwyczaj spokojny, spostrzegawczy, potrafiący rozmawiać, cierpliwy, ale również twardy policjant nie bojący się walki. Można poczuć sympatie do niego i podczas trudniejszych momentów w książce chce się mu kibicować. Druga postacią jest Kylie MacDonald będąca przeciwieństwem Zacha. Bardziej wybuchowa, mająca cięty język i potrafiąca nie zważając na nic wydusić z osób przysługujących interesujące ją wyznania. Twarda policjantka, nieraz nie stosująca się do regulaminu i zawzięta. Jej sylwetkę nakreślono bardzo dobrze pod względem psychologicznym. Dzięki ukazaniu życia jakie prowadzi, kłopotów z mężem mającym problem z uzależnieniem i borykająca się z dylematami staje się bohaterem, który wypada ciekawie. Pomimo tego nieraz wybuchowy temperament bierze górę nad zdrowym rozsądkiem i dlatego czasami trochę mnie irytowała swoim zachowaniem. Razem tworzą parę detektywów uzupełniających się i autorzy ukazują zażyłość pomiędzy partnerami z policji znających się jak łyse konie. Pozostałe postacie drugoplanowe i trzecioplanowe zostały nakreślone dobrze. Zazwyczaj mające do odegrania role w całej historii jakie przewidzieli dla nich autorzy książki. Dlatego wypadają jak wypadają. Nieraz lepiej, raz gorzej, innym razem wzbudzają dobre wrażenie I złe swoich zachowaniem. Postacie są niejednowymiarowe lub całkowicie płaskie, ale posiadają na tyle głębi, że są ciekawe. Relacje łączące bohaterów zostały nakreślone bardzo dobrze. Dialogi jakie dostałem nie są męczące, ale sprawnie napisane.

Książka Zdążę Cię zabić jest dobrze napisanym kryminałem z wieloma intrygami, ciekawą zagadka kryminalną i różnymi wątkami jakie pojawiają się zgrabnie połączonymi w całość. Śledztwa jest prowadzone od samego początku świetnie i nie brakuje w nim zwrotów akcji. Bohaterowie mają spory orzech do ugryzienia podczas szukania sprawcy morderstw, bo utrudnienie przychodzi w postaci braku śladów lub jakiś poszlak. Sprawa wydaje się trudna i niemożliwa do rozwiązania do czasu. Okazuje się, że takich przypadków morderstw było więcej. Zaczynają badać sprawy i poszukiwać odpowiedzi, które mogą przybliżyć do rozwiązania zagadki Czyściciela. Rzucają autorzy podejrzenia na różne osoby. Dlatego trudno wytypować tak naprawdę sprawcę i dopiero sporo później nawet moje podejrzenia nie sprawdziły się do końca. Dopiero w zakończeniu wszystko staje się jasne kto stoi za morderstwami. Wprowadzenie twistu zmienia wszystko i nawet mnie zaskoczyło w pewnym momencie wyjaśnienie dotyczące mordercy. Samo zakończenie jakie dostałem było od pewnego momentu do przewidzenia i niczym mnie nie zaskoczyło. Szkoda, bo spodziewałem się mocniejszego akcentu na koniec.
Autorzy pokusili się na nakreślenie tła obyczajowego w szerszym zakresie niż oczekiwałem. Poznajemy prywatne życie Kylie i jej kłopoty z mężem, które wpływają na jej pracę jaką wykonuje. Nieraz miałem wrażenia przesunięcia tego wątka na pierwszy plan względem toczącego się śledztwa. Oprócz tego relacje z Zachiem, który w przeszłości był związany z Kylie, dba o nią samą w czasie pracy i interesujący się jej kłopotami. Mający sam własne życie, ale nie zapomina o przeszłości. Dla mnie czasami za dużo było właśnie obyczajowego wątku, który pojawiał się często i wypierał śledztwo z pierwszego planu powodując ukazanie obrazu życia bohaterów.
Zdążę Cię zabić jest kolejną powieścią przeczytana przez ze mnie autora, którego książki lubię czytać. Zawierają błyskawicznie poprowadzoną akcji nie zwalniającą ani na chwile i toczącą się wartko. Wydarzenia zostały poprowadzone szybko do przodu i cały czas coś dzieje się podczas czytania. Dlatego nie nudziłem się. Brakowało mi nieraz napięcia podczas niektórych wydarzeń. Nawet wprowadzenie gangów z Chinatown nie zrobiło na mnie wrażenia i było takim małym dodatkiem do historii nie wnoszącym za wiele. Za dużo również poświecono życiu prywatnym bohaterów. Pomimo tego książkę czyta się szybko i przyjemnie. Jest trochę strzelanin, pościgów, przesłuchań i sporo zwrotów akcji występujących u autora. Mają na celu zaskoczenie i wciągniecie czytelnika w historie. Napisana została przystępnie, łatwym, prostym i przyjemnym stylem. Zawiera krótkie rozdziały, oszczędne, zwięzłe napisane i dlatego książkę czyta się szybko. Sięgając po kolejny tom NYPD Red nie wiedziałem czego spodziewać się po nim i z jednej strony miałem obawy, ale z drugiej strony liczyłem na dobrą powieść kryminalną. Dostałem nie zobowiązującą rozrywkową lekturę, którą czyta się dobrze, nie pozbawiona została dawki akcji, nawet czasami pojawienia się humoru w relacjach i ciekawych bohaterów. W historii znalazło się miejsce na korupcję, walki o władzę i porachunki mafijne. Książki Jamesa Pettersona mają do tego, że szybko czyta się, wydarzenia toczą się wartko, nie brakuje intryg i trzymających w napięciu chwil podczas czytania. Nie żałuje czasu poświęconego na Zdążę Cię zabić, bo historię czyta się przyjemnie, jest świetnie skonstruowana i potrafiła mnie wciągnąć. Książka jest dobrym kryminałem, który można przeczytać w dwa wieczory i przy tym spędzić miło czas.

Długo czekałem na zabranie się do kolejnej części cyklu NYPD Red i wreszcie postanowiłem przeczytać Zdążę Cię zabić będącym drugim tomem przygód Zach Jordana i Kylie MacDonald. Oczekiwałem po niej dobrego i nie zobowiązującego kryminału w sam raz na odpoczynek po czymś bardziej wymagającym. Jednak miałem nadzieje na ciekawą powieść z szybka akcją i wieloma zwrotami...

Szybka akcja, wciągająca fabuła- ogólnie poświecić na te książkę można 2 godziny. Aczkolwiek później akcja staje się bardzo schematyczna i czytelnik po 3/4 książki zna zakończenie:) mimo to Polecam

Szybka akcja, wciągająca fabuła- ogólnie poświecić na te książkę można 2 godziny. Aczkolwiek później akcja staje się bardzo schematyczna i czytelnik po 3/4 książki zna zakończenie:) mimo to Polecam

To pierwsza moja książka tego autora, a właściwie autorów, ale na pewno nie ostatnia. Początkowo byłam sceptyczna, szczególnie, gdy zobaczyłam, że wypożyczyłam drugą część serii (powiedziałam sobie, że nie przeczytam innych części),ale książka tak szybko mnie wciągnęła, że nie umiałam się oderwać i czytałam w każdej wolnej chwili!

To pierwsza moja książka tego autora, a właściwie autorów, ale na pewno nie ostatnia. Początkowo byłam sceptyczna, szczególnie, gdy zobaczyłam, że wypożyczyłam drugą część serii (powiedziałam sobie, że nie przeczytam innych części),ale książka tak szybko mnie wciągnęła, że nie umiałam się oderwać i czytałam w każdej wolnej chwili!

Druga część opowieści o policjantach z NYPDRed . I tym razem policyjny duet natrafi na zagadke nie do rozwiązania .Jednak ta dwójka nie ma sobie równych po raz kolejny rozwiązują zawikłana sprawe morderstw popełnianych tym razem przez 'czyściciela".Zycie prywatne także nie pomaga im w całkowitym skupieniu się na pracy .Powracająca przeszłość w życiu prywatnym jak i w śledztwie daje sie we znaki doskonałym policjantom .

Druga część opowieści o policjantach z NYPDRed . I tym razem policyjny duet natrafi na zagadke nie do rozwiązania .Jednak ta dwójka nie ma sobie równych po raz kolejny rozwiązują zawikłana sprawe morderstw popełnianych tym razem przez 'czyściciela".Zycie prywatne także nie pomaga im w całkowitym skupieniu się na pracy .Powracająca przeszłość w życiu prywatnym jak i w...

Nie mam zdania. Taka sobie.

Nie mam zdania. Taka sobie.