"Przypadek Alicji" zaciekawił mnie wizualnie.
Z tego co zauważyłam, to o tej pozycji najczęściej używanym określeniem jest "psychodeliczna". To najbardziej poroniona książka jaką kiedykolwiek czytałam. Oparta na klasycznej "Alicji w Krainie Czarów", jednak tutaj nie jest tak kolorowo. Brutalna, wulgarna, obrzydliwa. Ze stron aż kipi bród i zło. Szaleństwo, które może dopaść każdego, nie wiadomo kiedy i z jakiego powodu. W tym dziele (tak, to jest prawdziwe dzieło) nie da się odróżnić fikcji od rzeczywistości - nawet po przeczytaniu miałam zaburzoną czasoprzestrzeń.

Polecam zagłębić się w mrocznym świecie samotności.

"Przypadek Alicji" zaciekawił mnie wizualnie.
Z tego co zauważyłam, to o tej pozycji najczęściej używanym określeniem jest "psychodeliczna". To najbardziej poroniona książka jaką kiedykolwiek czytałam. Oparta na klasycznej "Alicji w Krainie Czarów", jednak tutaj nie jest tak kolorowo. Brutalna, wulgarna, obrzydliwa. Ze stron aż kipi bród i zło. Szaleństwo, które może...

Niepokojąca, duszna, psychodeliczna proza, od której nie mogłam się oderwać.

Brudna, popieprzona, ale fascynująca historia.
Przedstawiona w taki sposób, że trudno połapać się w tym, co tu jest prawdą, co fikcją. Czy to wszystko dzieje się naprawdę? A może to jakiś rodzaj tripu?

Sprawdźcie sami.

Dla mnie, „Przypadek Alicji” to opis szaleństwa, będącego wynikiem głębokiej samotności, niezrozumienia, strachu oraz emocjonalnego drenażu związanego z ogromnymi oczekiwaniami innych ludzi.

Szaleństwa, które spada na człowieka nagle, bez zapowiedzi, w granicznym momencie życia; wtedy, kiedy chce się coś zrobić po swojemu; może źle i nie po bohatersku, ale po swojemu. Tylko że społeczne wymagania i utrwalone przez nie klisze „zainstalowane” w głowie sprawiają, że niezauważenie zaczynamy gnić od środka; wyrzuty sumienia rosną, pęcznieją i ciążą coraz bardziej, a decyzje i pragnienia, te najgłębsze, skryte gdzieś w najczarniejszych zakamarkach ludzkiej duszy, prowadzą tylko w jedną stronę. W stronę obłędu.

Idąc tam, mija się ścieżki wydeptane przez hipokryzję, zakłamanie, brak realnej pomocy i emocjonalną znieczulicę.

Aż chciałoby się dodać: witamy w Polsce. W kraju, gdzie uwielbia się zmuszać ludzi, w szczególności kobiety, do bohaterstwa.
Brak chęci współpracy oznacza stos. Symboliczny.
Póki co.

P.S. Czytajcie Zielińską, mówię Wam!

No tylko z "Alicją" to uważajcie, zwłaszcza jak jesteście kobietami w ciąży, bo niektóre sceny to mówiąc eufemistycznie "disturbing content". 😉

Niepokojąca, duszna, psychodeliczna proza, od której nie mogłam się oderwać.

Brudna, popieprzona, ale fascynująca historia.
Przedstawiona w taki sposób, że trudno połapać się w tym, co tu jest prawdą, co fikcją. Czy to wszystko dzieje się naprawdę? A może to jakiś rodzaj tripu?

Sprawdźcie sami.

Dla mnie, „Przypadek Alicji” to opis szaleństwa, będącego wynikiem...

Dziwna książka. Chwilami męczy, jednak szybko się ją czyta. Trochę denerwowała mnie ilość wulgaryzmów, jednak przesłanie tej książki jest dość wymowne.

Dziwna książka. Chwilami męczy, jednak szybko się ją czyta. Trochę denerwowała mnie ilość wulgaryzmów, jednak przesłanie tej książki jest dość wymowne.

Słabe. Książka z rodzaju "napisze książkę o aborcji/gwałcie/kobieta to, tamto itp. i to już zaświadczy o jej wartości". Trochę ratuje obrana metaforyka/konwencja "Alicji w Krainie Czarów", ale to za mało. Liczne bezsensy: bohaterka rozwala dwóch ogromnych dresów bijących geja gazem i wybija jednemu zęby kopniakiem, po czym uciekają pokonani; opisy jak to jaranie trawy nie rozszerza oczu (autorka niech zdobędzie wiedzę o narkotykach, zanim o nich napisze, a rozszerzenie oczu niech porówna przy Mdma czy psychodelikach, a potem się zastanowi, czy trawa je rozszerza). Ogólnie porażka. Bohaterka nudna, nie bardzo wiadomo czy dziecko jest z gwałtu, czy że się puściła bezmyślnie z byle kim, byle gdzie; ślubu nie chce, a biedną zmuszają i ani piśnie, że nie chce. Na plus sama konstrukcja nieudanej aborcji (krytyka podziemia aborcyjnego),ale że na sam koniec robi sama sobie aborcję jeszcze gorszą, ryzykowną metodą, wydaje się dość słabe, takie przedawkowanie realizmu, puenta wymyślona raczej przed całą akcją, która jest tylko wypełnieniem mającym pokazać wielki chaos bohaterki, problematyki, świata. Ogólnie słaba książka, z dobrymi pomysłami przykrytymi idiotyzmami. Bohaterka nieciekawa, a szkoda, bo nie angażuje w problem niechcianej ciąży. Podobna książka, we wspomnianej konwencji "ojej kobieta zgwałcona/aborcja/coś innego z wow-kobietom" jest w "Bogactwie" Syrwid. Dobry język konstruujący ciężkostrawną narrację sprowadzającą się do "kobieta została zgwałcona! i wy tego chcieliście!". Nie tędy droga, drogie panie. Trzeba czegoś więcej przy tak ważnym temacie, który spłycacie/nie eksplorujecie pozostając na szoku samego faktu. Oczywiście język Syrwid nie jest dostępny dla Zielińskiej. Aha: i polecam autorce zjarać się raz czy dwa i sprawdzić jak bardzo ma rozszerzone oczy i porównać to z narkotykami poważnie rozszerzającymi oczka. Szkoda, że takie bzdety przechodzą przez redakcję, no ale to nic, najważniejsze, że kobieta została być może zgwałcona i jest o ABORCJI, zaprawdę klękajmy, bo to tak poważny temat został poruszony, że nic więcej w zasadzie nie trzeba...!

Słabe. Książka z rodzaju "napisze książkę o aborcji/gwałcie/kobieta to, tamto itp. i to już zaświadczy o jej wartości". Trochę ratuje obrana metaforyka/konwencja "Alicji w Krainie Czarów", ale to za mało. Liczne bezsensy: bohaterka rozwala dwóch ogromnych dresów bijących geja gazem i wybija jednemu zęby kopniakiem, po czym uciekają pokonani; opisy jak to jaranie trawy nie...

No hm hm hm hm, czytało się łatwo, lekko, szybko i przyjemnie. Autorka umie pisać, temat jak temat, ale brak mi tu pewnych domówień i domknięć, mam wrażenie, że autorka leciała bardziej na flow tworzenia niż na skupieniu się na strukturze świata opowieści. Jest okej. Ale bez szału. Wydaje mi się, że mogłaby być dużo lepsza, gdyby trochę doszlifować pewne wątki, a tak pomysł był i poza tym, że został on zamknięty w formie książki to jego przestawienie jak na samonl clue zdarzeń i świata, trochę zbyt rozciągnięte. Bardziej by mi to na opowiadanie pasowało.

No hm hm hm hm, czytało się łatwo, lekko, szybko i przyjemnie. Autorka umie pisać, temat jak temat, ale brak mi tu pewnych domówień i domknięć, mam wrażenie, że autorka leciała bardziej na flow tworzenia niż na skupieniu się na strukturze świata opowieści. Jest okej. Ale bez szału. Wydaje mi się, że mogłaby być dużo lepsza, gdyby trochę doszlifować pewne wątki, a tak pomysł...

Po książkę sięgnęłam zachęcona lekturą "Sorge". Mam mieszane odczucia. Horror, fantastyka to nie moje gatunki, pomijam je tak samo jak kryminały. Jednakże w "Przypadku Alicji" tkwi coś, czego nie umiem dziś jeszcze nazwać, co sprawia, że myślę o powieści. Przejeżdżając dziś rano obok placu Boh. Getta rozglądałam się za Alicją!

Po książkę sięgnęłam zachęcona lekturą "Sorge". Mam mieszane odczucia. Horror, fantastyka to nie moje gatunki, pomijam je tak samo jak kryminały. Jednakże w "Przypadku Alicji" tkwi coś, czego nie umiem dziś jeszcze nazwać, co sprawia, że myślę o powieści. Przejeżdżając dziś rano obok placu Boh. Getta rozglądałam się za Alicją!

Książka jest bardzo ponura, przygnębiająca rzeczywistość.

Książka jest bardzo ponura, przygnębiająca rzeczywistość.

Świetna. Niechciana ciąża odarta z tabu. Tak, niechciana ciąża to jest trauma.

Świetna. Niechciana ciąża odarta z tabu. Tak, niechciana ciąża to jest trauma.

Książka dziwna:specyficzny klimat(to akurat na plus),studium psychozy głównej bohaterki przekąbinowany(czasem miałam problem z połapaniem się o co chodzik, chociaż sam temat chorób psychicznych jest dla mnie interesujący)koniec końców lekturę czytało się długo a po przeczytaniu prawie od razu zapomniałam o czym była

Książka dziwna:specyficzny klimat(to akurat na plus),studium psychozy głównej bohaterki przekąbinowany(czasem miałam problem z połapaniem się o co chodzik, chociaż sam temat chorób psychicznych jest dla mnie interesujący)koniec końców lekturę czytało się długo a po przeczytaniu prawie od razu zapomniałam o czym była

Drodzy przyszli czytelnicy, jeśli przed lekturą tejże książki postanowiliście poczytać opinie na Lubimy Czytać, to proszę, nie sugerujcie się tymi poniżej zamieszczonymi. Dla osób już zaznajomionych z twórczością autorki "Przypadek Alicji" nie będzie niczym szokującym (chyba). Ala to taka Bura, tylko że na sterydach.
Dla nowicjuszy - cóż, zaczęliście od najlepszej powieści Zielińskiej (mym zdaniem). Jest mocno, jest bezkompromisowo, obrzydliwie, czasem na granicy kiczu, ale za to lubię jej styl. Pisze ona bardzo charakterystycznie i nie sposób przejść obok niej obojętnie.
Mnie już zostały do przeczytania "Kijanki i kretowiska", po które zapewne sięgnę w najbliższym czasie.

Drodzy przyszli czytelnicy, jeśli przed lekturą tejże książki postanowiliście poczytać opinie na Lubimy Czytać, to proszę, nie sugerujcie się tymi poniżej zamieszczonymi. Dla osób już zaznajomionych z twórczością autorki "Przypadek Alicji" nie będzie niczym szokującym (chyba). Ala to taka Bura, tylko że na sterydach.
Dla nowicjuszy - cóż, zaczęliście od najlepszej powieści...