Przeciętna. Dlaczego?
Przede wszystkim przez język. Nie wiem czy to wina tłumacza czy autorki, ale... ręce mi opadły, kiedy przeczytałam "założyłam ręce na piersiach"(???). Świat przedstawiony również nie zachwyca. W moim wyobrażeniu Goreddu, Porfirii itd. jest mnóstwo luk, jest mało emocjonalne, pozbawione smaku i nie widzę w tym autorki. Poza tym, autorka postanowiła zrobić z Serafiny kukiełkę. Zwłaszcza w następnej części ("Łuska w cieniu" - kolejny błąd, co to za tytuł?) widać, że to fabuła steruje główną bohaterką, a nie na odwrót. Co jeszcze? Mało zwrotów akcji, dziwne nawiązania, ale dopiero w następnej części widać to wyraźnie.
To może teraz plusy, ten krótszy akapit. Zakończenie mi się podobało. Odkrycie tajemnicy oraz niespodziewany wróg... Tak, zdecydowanie można za to dać dwa plusy. Następny jest za okładkę. Nie wiem, dlaczego mi się tak podoba - może przez tego smoka w tle. Może ze względu na tajemniczość. I ostatnie dwa dla Kiggsa, detektywa, kochanego kuzyna. Lucian to najlepiej wykreowana postać.
Uważam, że ta książka nie jest zła... ale dobra tym bardziej. Mogę ją polecić początkującym fantastykom, jako zachętę, jednak ja zazwyczaj czytam dark fantasy, więc nie mogę się do niej tak przekonać.

Przeciętna. Dlaczego?
Przede wszystkim przez język. Nie wiem czy to wina tłumacza czy autorki, ale... ręce mi opadły, kiedy przeczytałam "założyłam ręce na piersiach"(???). Świat przedstawiony również nie zachwyca. W moim wyobrażeniu Goreddu, Porfirii itd. jest mnóstwo luk, jest mało emocjonalne, pozbawione smaku i nie widzę w tym autorki. Poza tym, autorka postanowiła...