Znakomita biografia nie tylko Jerzego Giedroyca ale też Kultury paryskiej. Autorka zrobiła kawał dobrej roboty, portrety pisarzy, konflikty wewnątrz emigracji, kontakty z rodakami to naprawdę wymagało dogłębnych badań. Bardzo dobra książka.

Znakomita biografia nie tylko Jerzego Giedroyca ale też Kultury paryskiej. Autorka zrobiła kawał dobrej roboty, portrety pisarzy, konflikty wewnątrz emigracji, kontakty z rodakami to naprawdę wymagało dogłębnych badań. Bardzo dobra książka.

Genialna książka! Kupiona przypadkiem, ale zakup całkiem trafiony! Jestem laikiem w kwestiach kultury XX wieku, myślałam, że książka będzie dla mnie trudna, że będzie ciężko odnaleźć się w gąszczu dat i wydarzeń... ale zupełnie nie. Giedroyc jest tłem i kontekstem tej opowieści. Nie jest to zbiór suchych faktów na jego temat, jest to próba przedstawienia szerzej kontekstu, świata, w jakim żył, ludzi, jakimi się otaczał. Można więc sporo przeczytać o tak znanych nazwiskach jak Gombrowicz, Miłosz, Osiecka, Czapski, Michnik, Hłasko... i wielu, naprawdę wielu innych. Giedroyc i jego "Kultura" są osią, wokół której wszystko się kręci, poruszana tematyka jest dużo szersza. Książka napisana przyjemnym językiem, bardzo ciekawa, pozwalająca wyczuć atmosferę minionych lat, dojrzeć jakie były nastroje, o czym ludzie myśleli, czym się martwili, czemu się zachowywali w taki, a nie inny sposób. Zobaczyć jakie były stosunki między wielkimi nazwiskami tamtych lat i dlaczego. Naprawdę jestem bardzo mile zaskoczona, że przypadkiem trafiłam na tak fajny tytuł. Z czystym sercem polecam każdemu!

Genialna książka! Kupiona przypadkiem, ale zakup całkiem trafiony! Jestem laikiem w kwestiach kultury XX wieku, myślałam, że książka będzie dla mnie trudna, że będzie ciężko odnaleźć się w gąszczu dat i wydarzeń... ale zupełnie nie. Giedroyc jest tłem i kontekstem tej opowieści. Nie jest to zbiór suchych faktów na jego temat, jest to próba przedstawienia szerzej kontekstu,...

To nie jest książka o Giedroyciu, ale o ludziach związanych z paryską Kulturą. Szczególnie może to wzbudzić zdezorientowanie, wśród czytelników wydania w cyklu Autorytety. Niemniej książka jest doskonałą lekturą, przybliżającą emigracyjne losy takich Osobowości Kultury jak: Miłosz, Herling-Grudziński, Gombrowicz, Czapski, Mieroszewski, Jeleński. Uff –cóż za nazwiska!!! Kolejność przypadkowa.

To nie jest książka o Giedroyciu, ale o ludziach związanych z paryską Kulturą. Szczególnie może to wzbudzić zdezorientowanie, wśród czytelników wydania w cyklu Autorytety. Niemniej książka jest doskonałą lekturą, przybliżającą emigracyjne losy takich Osobowości Kultury jak: Miłosz, Herling-Grudziński, Gombrowicz, Czapski, Mieroszewski, Jeleński. Uff –cóż za nazwiska!!!...

W związku z ostatnimi,prezydenckimi wyborami we Francji,chciałem coś sprawdzić i sięgnąłem do książki Barbary Stettner-Stefańskiej "Francja po polsku".Nie wiem dlaczego,ale przy poprzednim czytaniu nie zwróciłem uwagi na zdjęcie grobu Jerzego Giedroycia w Mesnil-le-Roi z wierszem Agnieszki Osieckiej,który mu poświęciła.Wiersz kończy się tak: "Przywilejem takich jak Pan - jest miejsce w historii i wieczny szacunek./I zazna Pan tego".Coś sobie przypomniałem i przewertowałem świetną książkę Magdaleny Grochowskiej "Jerzy Giedroyc".Chodziło mi o ten fragment: "Agnieszka ujęła go swoją inteligencją.Mówią,że mieli romans.Nie wiem czy to prawda.Agnieszka bardzo się z nim potem zaprzyjaźniła i często ich odwiedzała".Jest to fragment wspomnień Jerzego Markuszewskiego, też bardzo ciekawej postaci.W 1974 roku mieszkałem w Paryżu,słyszałem coś o "Kulturze" i Giedroyciu,ale miałem tak znikomą wiedzę o kulturze emigracyjnej,że nie odczuwałem potrzeby odwiedzenia siedziby Instytutu.Do dnia dzisiejszego bardzo tego żałuję.

W związku z ostatnimi,prezydenckimi wyborami we Francji,chciałem coś sprawdzić i sięgnąłem do książki Barbary Stettner-Stefańskiej "Francja po polsku".Nie wiem dlaczego,ale przy poprzednim czytaniu nie zwróciłem uwagi na zdjęcie grobu Jerzego Giedroycia w Mesnil-le-Roi z wierszem Agnieszki Osieckiej,który mu poświęciła.Wiersz kończy się tak: "Przywilejem takich jak Pan -...

Uważam, że to bardzo ważna książka, pomagająca utrzymać w świadomości pewien krąg ludzi i myślenia, nie tylko politycznego, dających Polsce i Polakom głęboki oddech, poczucie uczestnictwa w doświadczeniach ogólnoludzkich, nie ograniczających doświadczenia do tłamszenia się w narodowym piekiełku. Sprawnie i interesująco napisana książka nie jest w stanie oczywiście wyczerpująco przedstawić wszystkich wątków i osób, które mają powiązanie z Redaktorem i "Kulturą", ale wydaje mi się, że to, co istotne, zostało ujęte. Czy obiektywnie, to inne pytanie, bo oczywiście autorka, związana z Gazetą Wyborczą, nie zawsze pewnie potrafii umknąć swoim sympatiom, ale nie jest to bardzo widoczne i nie jest też bardzo istotne. Te literackie, polityczne i osobiste historie, przypowieści, wynurzenia składają się na interesujący obraz spraw polskich w drugiej połowie XX wieku. Dla tych, co przeżyli, dla uporządkowania sobie własnej historii życiowej. Dla tych, co za młodzi, dla oddechu i uświadomienia, że istnieje nurt myślenia nie ograniczający się do Kaczyńskiego, Rydzyka i serwisu "wsieci" ani do neoliberalnych rozmów w restauracji Sowa. Jak stare to podziały, uświadomił mi znowu cytat z M.Dąbrowskiej o Polsce "kraj ludzi mówiących jednym językiem, ale dwoma językami duchowymi". Ten aktualny powrót do tradycji ksenofobicznych, do tradycji czystych Polaków, Polaków drugiego sortu to stare, odgrzewane kotlety, mocno przypalone, ale jeszcze wielu jet gotowych do ich konsumpcji. Giedroyc był zawsze za współpracą i może to nastawienie wróci niedługo do polskiej świadomości. Zjechałem tu trochę w wątek polityczny, ale ten temat, choć oczywiście istotny, nie zdominował książki. To osobowości ludzkie i ich uwikłania są podstawowym tematem. I bardzo dobrze.

Uważam, że to bardzo ważna książka, pomagająca utrzymać w świadomości pewien krąg ludzi i myślenia, nie tylko politycznego, dających Polsce i Polakom głęboki oddech, poczucie uczestnictwa w doświadczeniach ogólnoludzkich, nie ograniczających doświadczenia do tłamszenia się w narodowym piekiełku. Sprawnie i interesująco napisana książka nie jest w stanie oczywiście...

Kawał historii... Magdalena Grochowska zabrała się za trudny i szeroki temat, ale efekt jest bardzo dobry! Tytuł książki jest moim zdaniem nieco mylący bo, mimo, że Jerzy Giedroyc jest postacią centralną książki, mamy tu przedstawioną historię paryskiej "Kultury" i losy wielu ludzi z nią związanych na przestrzeni lat.
Czytając pierwsze kilkadziesiąt stron miałem wrażenie pewnego chaosu w narracji - przeskoki w czasie, przestrzeni oraz pomiędzy wydarzeniami i ludźmi stanowiły z początku wyzwanie żeby nadążyć, ale po pewnym czasie stało się to zaletą i dawało szerszy punkt widzenia w miarę zagłębiania się w kolejne rozdziały.
Opisywana historia, w tym jej konkretne epizody i ludzie, z Giedroyciem na czele, do dziś budzą emocje i czasem kontrowersje, jednak jego wizja, poświęcenie, zaangażowanie i wkład w budowanie wolnej Polski i Europy Wschodniej jest bezdyskusyjny.
Dlatego warto przeczytać.

Kawał historii... Magdalena Grochowska zabrała się za trudny i szeroki temat, ale efekt jest bardzo dobry! Tytuł książki jest moim zdaniem nieco mylący bo, mimo, że Jerzy Giedroyc jest postacią centralną książki, mamy tu przedstawioną historię paryskiej "Kultury" i losy wielu ludzi z nią związanych na przestrzeni lat.
Czytając pierwsze kilkadziesiąt stron miałem wrażenie...

Podoba mi się sposób pisania p.Grochowskiej.Stara się rzetelnie przedstawiać fakty,a swoje przemyślenia i sympatie przemyca w sposób delikatny i z pełnym szacunkiem dla czytelnika.Książki tego rodzaju są bardzo ważne dla mojego pokolenia,ponieważ w szkołach,w małych miasteczkach ,nie mieliśmy praktycznie żadnego dostępu do twórczości emigracyjnej.Dlatego z wielką przyjemnością, cały czas, nadrabiam opóźnienie.Dopisane 28.01.2016 - kończę czytać "Outsiderka Małgorzata Szpakowska" i jest tam odwołanie do tej książki ,do fragmentu dotyczącego tzw. sprawy "taterników".Zaciekawiła mnie uwaga Macieja Kozłowskiego dotycząca polskiego społeczeństwa: "Bo przecież w PRL-u wcale nie było tak,że bohaterski naród pod wodzą Kościoła trwa w oporze.Przytłaczajaca większość społeczeństwa była z reżimem pogodzona i próbowała sobie znaleźć jakąś niszę".Jak się zachowa społeczeństwo dzisiaj,gdy wydaje się,że demokracja jest u nas zagrożona?

Podoba mi się sposób pisania p.Grochowskiej.Stara się rzetelnie przedstawiać fakty,a swoje przemyślenia i sympatie przemyca w sposób delikatny i z pełnym szacunkiem dla czytelnika.Książki tego rodzaju są bardzo ważne dla mojego pokolenia,ponieważ w szkołach,w małych miasteczkach ,nie mieliśmy praktycznie żadnego dostępu do twórczości emigracyjnej.Dlatego z wielką...

Nie czytałem w tym roku lepszej pozycji, każdy kto ma choćby mgliste pojęcie o tym kim był Jerzy Giedroyc, powinien przeczytać tę książkę. Czy z perspektywy emigranta można być autorytetem-wizjonerem i kreować postawy w czasach zależności od Związku Radzieckiego? Czy w ogóle emigrant ma prawo oceniać i wymagać od tych co zostali w kraju?

Postać ukazana niejednoznacznie i bez mitologizowania, niewątpliwie bardzo szczerze, a bilans i tak wychodzi dodatni. To właściwie nie jest biografia, a raczej ukazanie przez pryzmat tej postaci całego kręgu wybitnych Polaków związanych z paryską Kulturą. Czapski, Herling-Grudziński, Miłosz, Zofia i Zygmunt Herz, Kołakowski, Michnik czy Mieroszewski - to tylko początek. Szeroki temat, jakiego nie sposób było wyczerpać na tych 600 stronach, ale warto próbować.

Nie czytałem w tym roku lepszej pozycji, każdy kto ma choćby mgliste pojęcie o tym kim był Jerzy Giedroyc, powinien przeczytać tę książkę. Czy z perspektywy emigranta można być autorytetem-wizjonerem i kreować postawy w czasach zależności od Związku Radzieckiego? Czy w ogóle emigrant ma prawo oceniać i wymagać od tych co zostali w kraju?

Postać ukazana niejednoznacznie i...

Mila podróż. Giedroyć i cała elita emigracyjna. Kompendium jak się patrzy.

Mila podróż. Giedroyć i cała elita emigracyjna. Kompendium jak się patrzy.

Pięknie, bardzo ciepło napisana opowieść o życiu Jerzego Giedroycia.

Pięknie, bardzo ciepło napisana opowieść o życiu Jerzego Giedroycia.