Dziś niewiele osób pamięta Jana Józefa Szczepańskiego, znakomitego prozaika, ostatniego prezesa Związku Literatów Polskich, rozwiązanego w stanie wojennym. W tej książce dał się poznać jako świetny reportażysta, a ponadto analityk współczesnego społeczeństwa.
„Koniec westernu” to relacja z pobytu pisarza w USA (głownie stan Iowa i tzw. Środkowy zachód) na przełomie 1968 i 1969 roku (książkę pierwotnie wydano w 1971 roku). Autor swoje spostrzeżenia podzielił nie chronologicznie, lecz problemowo, odnosząc się do czterech kwestii: życia prowincjonalnej Ameryki, sytuacji Afroamerykanów, zwanych wówczas Murzynami, tego samego odnośnie Rdzennych Amerykanów, przedstawianych oczywiście jeszcze jako Indianie oraz kontrkulturowej rewolucji pokoleniowej na campusach amerykańskich uczelni, związanej z wojną w Wietnamie, rockiem, hipisami i narkotykami.
I należy życzyć każdemu ze współczesnych reportażystów takiego zmysłu obserwacji i otwartej głowy na to, co ujrzą. Autor najpierw pokazuje czytelnikom to co widział, a później dopiero przekazuje, co myśli na ten temat, nie roszcząc sobie prawa do nieomylności. Z wiedzy korzysta tylko wtedy, gdy jest to konieczne przy relacji z danego miejsca czy wydarzenia, podając najczęściej źródło. Stara się oddać głos Amerykanom, gdy tylko jest to możliwe (cytując np. kontrkulturową prasę undergroundową) i zrozumieć ich, albo pozwolić uczynić to czytelnikom. Nie sprzedaje gotowych recept, rozwiązać i wyjaśnień skomplikowanych procesów. Mimo to posiada talent do wtrącania istotnych informacji, chociażby takiej, że wówczas 50% Amerykańskiej młodzieży studiowało (dla porównania w PRL pod koniec lat 80-tych – jedynie 7%).
Ciekawostką jest nieco archaiczne dziś słownictwo – oprócz nazw amerykańskich mniejszości są jeszcze hippies, kamiony, highwaye, a wiec terminy, których pisownia się obecnie zmieniła lub wyszły z użycia.
Jednym słowem znakomita relacja z USA, która w pewnym zakresie (np. Afroamerykanie) ciągle zachowała aktualność.
Przeczytane w ramach lipcowego wyzwania LC – książka poniżej 200 stron.

Dziś niewiele osób pamięta Jana Józefa Szczepańskiego, znakomitego prozaika, ostatniego prezesa Związku Literatów Polskich, rozwiązanego w stanie wojennym. W tej książce dał się poznać jako świetny reportażysta, a ponadto analityk współczesnego społeczeństwa.
„Koniec westernu” to relacja z pobytu pisarza w USA (głownie stan Iowa i tzw. Środkowy zachód) na przełomie 1968 i...