Przyznam, że porwała mnie ta część Diabląt. Trochę się bałam, czy ta historia nie będzie zbyt przesiąknięta oskarżeniami Virginii za śmierć brata i wewnętrznymi oskarżeniami siebie w ciągłym poczuciu winy Gabriela. Na szczęście nie, ufff....
Akcja toczy się szybko, jak wyścig koni, a jednak autorka nie tak szybko pokazuje całą osobowość Gabriela, poznajemy jego cechy powoli, co daje nam czas na zastanowienie się nad jego charakterem.
Kiedy zginęli rodzice Gabriela był chłopcem i od tamtego czasu postanowił, że jego śmierć nie pokona, dlatego wciąż stawał do szalonych, brawurowych wyścigów, gdzie ocierał się o śmierć. W jednym z nich zginął jego przyjaciel -brat Virginii, która teraz jest pełna nienawiści do Gabriela, a on z kolei postanawia starać się o jej rękę.
Powoli Virginia zaczyna widzieć inne cechy Gabriela, nie te, które pokazuje wszystkim przywdziewając pewną maskę.
No i wątek babki z generałem - świetne.
Warto przeczytać, ja z zadowoleniem odkładam na półkę i polecam tę część Diabląt.

Przyznam, że porwała mnie ta część Diabląt. Trochę się bałam, czy ta historia nie będzie zbyt przesiąknięta oskarżeniami Virginii za śmierć brata i wewnętrznymi oskarżeniami siebie w ciągłym poczuciu winy Gabriela. Na szczęście nie, ufff....
Akcja toczy się szybko, jak wyścig koni, a jednak autorka nie tak szybko pokazuje całą osobowość Gabriela, poznajemy jego cechy...

Jeśli chodzi o serie książek, to czasem przed sięgnięciem po kolejny tom, mam przeczucie, że historia może mi nie podejść. Jako człowiek z natury uparty, próbuje jednak przez nią przebrnąć, bo przecież nie wypada pominąć którejś z części cyklu!

Takie dziwne uczucie pojawiło mi się zaraz przed rozpoczęciem Zalotów Gabriela. Miałam obawy, że to będzie ta część, przy której wysoki poziom cyklu podupadnie. Nie do końca podobał mi się koncept starania się o rękę siostry przyjaciela, który zginął na skutek głupiego zakładu. Obawiałam się nadmiernego taplania w poczuciu winy i przerzucania odpowiedzialnością. Na szczęście nie miałam racji. Dawno tak bardzo nie cieszyłam się z mojego uporu!

Historia Gabriela i Virginii totalnie mnie porwała. Począwszy od zuchwałego wyzwania i związanego z nim zakładu, przez pewność Gabriela co do swoich zamiarów względem dręczącej go Nemezis, po topniejącą wrogość między bohaterami, rodzące się uczucie i wzajemny szacunek. Urocza, porywająca, podnosząca na duchu opowieść.

Autorka w subtelny sposób potrafi zbudować przekonujący i wiarygodny portret bohatera, tak że rozumiem jego motywacje i powody wewnętrznych rozterek. Dzięki temu można śledzić rozwój postaci z dużo większym zaangażowaniem. Jeśli chodzi o mnie, to im dalej w las, tym bardziej zaczyna mi zależeć na bohaterach i tym bardziej ekscytujące są ich perypetie.

W całym cyklu Diabląt z Hallstead Hall świetnym motywem jest tragiczna śmierć rodziców Sharpów. Śledzenie rozwoju dochodzenia w tej sprawie i odkrywanie nowych faktów jest bardzo interesujące- to oczywiste. Ale to co podoba mi się jeszcze bardziej, to to, że na każde z rodzeństwa ten dramat wpłynął inaczej. Każde z nich ma problemy z odnalezieniem się w życiu przez tragedię, lecz u każdego manifestuje się to w inny sposób. W przypadku Gabriela wydało mi się to szczególnie wzruszające i poruszające.

Gabriel to mały chłopiec, który po swojemu wydedukował sobie, co oznacza śmierć i jak z nią walczyć. To lekkomyślny młodzieniec, który ponownie musi stawić czoło śmierci kogoś bliskiego, do której, co gorsza, sam się przyczynił. To mężczyzna, który chowa się za swoją żałobą i maską lekkoducha kochającego ryzyko. I w końcu, to zakochany facet, który zrobi wszystko, by zdobyć wybrankę serca. No która pozostałaby obojętna? ;)

Dodatkowy plus za wątek Hetty i Isaaca- w końcu romanse nie są wyłączną domeną ludzi młodych :)

Bardzo polecam!

Jeśli chodzi o serie książek, to czasem przed sięgnięciem po kolejny tom, mam przeczucie, że historia może mi nie podejść. Jako człowiek z natury uparty, próbuje jednak przez nią przebrnąć, bo przecież nie wypada pominąć którejś z części cyklu!

Takie dziwne uczucie pojawiło mi się zaraz przed rozpoczęciem Zalotów Gabriela. Miałam obawy, że to będzie ta część, przy której...

Choc wybranka Gabriela byla do przewidzenia z poprzedniej czesci, ich historia byla napisana w przyjemny spokoj. W tej czesci romans rozwija sie powoli. W przeciwienstwie do poprzednich czesci trzeba dluzsza chwile poczekac na "goretsze" momenty glownych bohaterow

Choc wybranka Gabriela byla do przewidzenia z poprzedniej czesci, ich historia byla napisana w przyjemny spokoj. W tej czesci romans rozwija sie powoli. W przeciwienstwie do poprzednich czesci trzeba dluzsza chwile poczekac na "goretsze" momenty glownych bohaterow

Postanowiłam przeczytać i dowiedzieć się, jaki los spotykał
tych szalonych młodych ludzi.
Pełna uniesień i wzruszeń , autorka ciągle zaskakuje swoimi pomysłami.
Podoba mi się postać babci i jej charakterek:) prawdziwy skarb :)
Lubię wiedzieć o czym książka, ale omijam spoilery, A kiedy zamieszcza je autor na początku, to mnie wkurza. Można sobie darować i nie czytać.
Tu mamy ponownie taką sytuację.

Postanowiłam przeczytać i dowiedzieć się, jaki los spotykał
tych szalonych młodych ludzi.
Pełna uniesień i wzruszeń , autorka ciągle zaskakuje swoimi pomysłami.
Podoba mi się postać babci i jej charakterek:) prawdziwy skarb :)
Lubię wiedzieć o czym książka, ale omijam spoilery, A kiedy zamieszcza je autor na początku, to mnie wkurza. Można sobie darować i nie czytać.
Tu...

Wydawać by się mogło, że taki lekkoduch jak Gabriel nigdy nie wpadnie na pomysł ożenku... A jednak...

Kiedy Gabe spotyka się twarzą w twarz z siostrą Rodgera - Virginią, mężczyzna wie, że musi jej zadośćuczynić za śmierć brata, do której przecież sam doprowadził. Ale co, jeśli kobieta nie chce jego rekompensaty, a jedynie szansy, by go pobić w wyścigu? Co, jeśli Virginia chce się na nim odegrać i pobić Anioła Śmierci?

Historia ciekawa, ale nie urzekająca. Trochę... nudna? Przynajmniej na początku, kiedy właściwie pojawił się ten sam motyw co w poprzednich częściach - zakład, rywalizacja z wybranką, odnajdywanie samego siebie, wewnętrzna przemiana... Czy nie za dużo tego? "Zaloty Gabriela" niespecjalnie przypadły mi do gustu, chociaż nie były najgorsze. Ciekawa jestem, co zdarzy się w kolejnej części!

Wydawać by się mogło, że taki lekkoduch jak Gabriel nigdy nie wpadnie na pomysł ożenku... A jednak...

Kiedy Gabe spotyka się twarzą w twarz z siostrą Rodgera - Virginią, mężczyzna wie, że musi jej zadośćuczynić za śmierć brata, do której przecież sam doprowadził. Ale co, jeśli kobieta nie chce jego rekompensaty, a jedynie szansy, by go pobić w wyścigu? Co, jeśli Virginia...

Sabrinie Jeffries nikt nie zarzuci schematyczności i powtarzalności, to już ustaliliśmy. Aby nas w tym upewnić autorka odchodzi już nawet od schematu odwiedzenia babci od pomysłu wydania za mąż/ożenienia. Gabriel wie doskonale że musi, bo inaczej nie zmusi najmłodszej Celii do tego kroku. A jak wszyscy mają alternatywne wyjście aby się utrzymać, tak Celia skazana byłaby na tułaczkę po bliskich.

Gabriel więc chce mieć chociaż żonę która będzie mu się podobała, skoro już jakąś musi mieć. A siostra jego przyjaciela nadaje się do tego doskonale. Jak się poznali? Ano kiedyś dawno temu Gabriel i Roger (brat Virginii) stanęli do wyścigu po bardzo niebezpiecznym torze. Wyścig ten skończył się tragicznie, Roger zginął. Siostra chcąc pomścić jego śmierć wyzywa Gabe’a. Ten tak zakręcił i pokręcił że w końcu zakochała się w nim ;) bo przecież wiadomo, że ci najmroczniejsi faceci są jednocześnie najbardziej słodcy :P
Gabriel pokazuje swoje drugie oblicze i dzięki niemu nie da się go nie pokochać ;)

W tej części i nasza żelazna Hetty znajduje miłość :P
Cztery do zera dla pani Plumtree, nie chce być inaczej. Czy będzie pięć zero, czy może Celia wygra ze swoją apodyktyczną babcią?

Swoją drogą książka jak to u Jeffries, jest zabawna, jest romantyczna i erotyczna. Tak, autorka niezmiennie lubuje się w całkiem dosadnych scenach.
Na upalne dni lektura jak znalazł, mimo, że może nas bardziej rozgrzać :P

polecam ;)

Sabrinie Jeffries nikt nie zarzuci schematyczności i powtarzalności, to już ustaliliśmy. Aby nas w tym upewnić autorka odchodzi już nawet od schematu odwiedzenia babci od pomysłu wydania za mąż/ożenienia. Gabriel wie doskonale że musi, bo inaczej nie zmusi najmłodszej Celii do tego kroku. A jak wszyscy mają alternatywne wyjście aby się utrzymać, tak Celia skazana byłaby na...

Zdecydowanie jest to najgorsza część z całego cyklu: Diablęta z Hallstead Hall, nużąca, przewidywalna, sklecona jakby na siłę. Nic mnie w tej książce nie zaciekawiło.

Zdecydowanie jest to najgorsza część z całego cyklu: Diablęta z Hallstead Hall, nużąca, przewidywalna, sklecona jakby na siłę. Nic mnie w tej książce nie zaciekawiło.

Polecam.

Polecam.

Typowe romansidło dla rozrywki i odprężenia

Typowe romansidło dla rozrywki i odprężenia

Fabuła dość przewidywalna, ale czytało się dobrze.

Fabuła dość przewidywalna, ale czytało się dobrze.