Nawet fajne, ale z nóg nie zwaliło. Takie połączenie Another i Hanako. Chyba dopiero po poznaniu całej serii będę mogła się wypowiedzieć w sposób sprawiedliwy.

Nawet fajne, ale z nóg nie zwaliło. Takie połączenie Another i Hanako. Chyba dopiero po poznaniu całej serii będę mogła się wypowiedzieć w sposób sprawiedliwy.

Tasogare Otome x Amnesia nie jest najwybitniejszym dziełem mangowym, które ukazało się na naszym rynku. Nie zmienia to jednak faktu, że mamy tutaj do czynienia z naprawdę dobrze przemyślanym i stworzonym tytułem, który potrafi zapewnić czytelnikowi masę rozrywki. Pozycją zdecydowanie warto się zainteresować, szczególnie, teraz kiedy przy odrobinie wysyłki można ją znaleźć na rynku wtórnym za naprawdę dobrą cenę.

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/tasogare-otome-x-amnesia-recenzja-mangi/

Tasogare Otome x Amnesia nie jest najwybitniejszym dziełem mangowym, które ukazało się na naszym rynku. Nie zmienia to jednak faktu, że mamy tutaj do czynienia z naprawdę dobrze przemyślanym i stworzonym tytułem, który potrafi zapewnić czytelnikowi masę rozrywki. Pozycją zdecydowanie warto się zainteresować, szczególnie, teraz kiedy przy odrobinie wysyłki można ją znaleźć...

Taki trochę "Casper Przyjazny Duszek" wersja japońska.
Motyw "straszna historia szkoły, duchy" itp, pojawia się w mangach dość często. Tym razem mamy też takie coś, ale od strony tego "strasznego" ducha.

Taki trochę "Casper Przyjazny Duszek" wersja japońska.
Motyw "straszna historia szkoły, duchy" itp, pojawia się w mangach dość często. Tym razem mamy też takie coś, ale od strony tego "strasznego" ducha.

Duch w szkolnych murach plus tag romans brzmi dość kiczowato. Jednak wyszła z tego bardzo przyjemna seria detektywistyczna(?) z lekkim dreszczykiem, która stopniowo uderza w poważniejszy tom ukazując kolejne elementy tragicznej przeszłości bohaterki.

Relacja postaci rozwija się ciekawie, i w wiarygodny sposób przedstawia powstanie ich uczuć. Choć uważam, że jeszcze więcej potencjału miałoby ukazanie ich wspólnego życia w przyszłości. (Wyobrażacie to sobie? Staruszek o którym wszyscy myślą, że jego życie było bardzo samotne i smutne a on ma ciągle przy sobie swoją ukochaną. Z chęcią poczytałabym kontynuację o ich losach, widzę to jako spokojną obyczajówkę)

Sprawy klubu badań spraw nadprzyrodzonych sprawiają że akcja jest dość epizodyczna, ale jednak główny wątek nie wlecze się niemiłosiernie jak to bywa w tego typu tytułach. Większość zagadek okazuje się mieć pewne powiązania z główną bohaterką i dokładają kolejne elementy do rozjaśnienia tajemnicy. Wyjaśnienia, które całkowicie mnie usatysfakcjonowało i sprawiło że manga zdecydowanie podskoczyła w mojej ocenie.

Żeby nie było tak pięknie pojedyncze zagadki klubu nie wypadają już tak ciekawie. Większość jest mocno przewidywalna i po kilku zaczęły mnie nudzić.

Miałam spore obawy przed czytaniem ze względu na tag ecchi (prawie zawsze ten element strasznie mi przeszkadza w japońskich seriach),ale pod tym względem przyjemnie się zaskoczyłam. Rysownik bardzo umiejętnie podkreśla kobiece kształty nie popadając przy tym w wulgarność czy przesadę. W ogóle kreska jest dużym atutem mangi a okładki są prześliczne. Tylko zdarza się, że w niektórych kadrach postacie trochę nie przypominają siebie.

Duch w szkolnych murach plus tag romans brzmi dość kiczowato. Jednak wyszła z tego bardzo przyjemna seria detektywistyczna(?) z lekkim dreszczykiem, która stopniowo uderza w poważniejszy tom ukazując kolejne elementy tragicznej przeszłości bohaterki.

Relacja postaci rozwija się ciekawie, i w wiarygodny sposób przedstawia powstanie ich uczuć. Choć uważam, że jeszcze więcej...

Świetna manga. Yuuko, duch, o którym krążą plotki wraz z Teniichim próbują poznać jej przeszłość. Bardzo fajne, dając się lubić postacie plus przyjemnie posuwająca się do przodu fabuła tworzą niezły poziom. Uwaga: manga bardzo wciąga!

Świetna manga. Yuuko, duch, o którym krążą plotki wraz z Teniichim próbują poznać jej przeszłość. Bardzo fajne, dając się lubić postacie plus przyjemnie posuwająca się do przodu fabuła tworzą niezły poziom. Uwaga: manga bardzo wciąga!

Seria, która bardzo mi się podobała. Łączy w sobie opowieść o duchach z lekka erotyką (adresowana do dorastających chłopców) z całkiem ciekawa opowieści o lęku i fascynacją tym co nieznane i straszne. Główny bohater spostrzega uroczego duch swojej szkoły i już się nie może od niej uwolnić. Duch pięknej uczennicy nie pamięta swojej przeszłości, a zauroczony bohater chce odkryć sekret, który wiąże się z jej śmiercią czym prowokuje masę zabawnych zdarzeń. Historia łączy to co zabawne z tym co makabryczne i straszne. Autora przez swoich bohaterów stara się zrozumieć co kieruje ludźmi, którzy na przykład wywołują duchy lub przyzywają demony. W czasie czytania seria można się zastanawiać co lepsze: niewiedza czy prozaiczna lub okrutna prawda.

Seria, która bardzo mi się podobała. Łączy w sobie opowieść o duchach z lekka erotyką (adresowana do dorastających chłopców) z całkiem ciekawa opowieści o lęku i fascynacją tym co nieznane i straszne. Główny bohater spostrzega uroczego duch swojej szkoły i już się nie może od niej uwolnić. Duch pięknej uczennicy nie pamięta swojej przeszłości, a zauroczony bohater chce...

świetna manga

świetna manga

Miłosna historia z duchem w roli głównej. Brzmi nieco dziwnie nieprawdaż? A gdyby do tego dodać jeszcze, że tytuł stanowi zarówno dobrą historię grozy, jak i bardzo przyzwoity romans. Brzmi jeszcze dziwniej nieprawdaż? Cóż takim niezwykłym, a przy tym wyjątkowo ciekawym eksperymentem jest seria ,,Tasogare Otome × Amnesia”, która w dziesięciu tomach zaprasza czytelnika do odkrycia tajemnicy niepamięci panny zmierzchu – Yuuko.

Seikyou to nad wyraz rozległy, przypominający labirynt, zespół szkół w którym nowe budynki łączą się ze starymi, a część najstarszych pomieszczeń od dawna nie jest używana, pełniąc często rolę magazynów zamiast sal lekcyjnych. Jest z nim związanych wiele niekiedy strasznych, historii. Jedną z takich szkolnych legend jest opowieść o Yuuko – duchu nawiedzającym Seikyou, którą obarcza się odpowiedzialnością za wszystkie tajemnicze wydarzenia mające miejsce na terenie placówki. Jednak czy rzeczywiście tak jest? Czy to Yuuko jest sprawczynią wszystkich nie dających się racjonalnie wytłumaczyć zjawisk? Odpowiedzi na te, jak i wiele innych pytań, poszukiwał będzie Teiichi Niiya – uczeń liceum i założyciel klubu zjawisk paranormalnych, który za priorytet postawi sobie odkrycie przeszłości Yuuko.

Teiichi Niiya jest bowiem jedyną osobą zdolną widzieć, rozmawiać, a nawet dotykać Yuuko (to ostatnie w szczególności warto podkreślić tytuł obfituje bowiem w dużą ilość scen o zabarwieniu erotycznym z udziałem Teiichiego i Yuuko). Zamiast jednak czuć strach przed szkolną zjawą ciekawość bierze górę, a sama Yuuko okazuje się nad wyraz sympatyczną dziewczyną, niestety cierpiącą na amnezję. Śmiertelnik w parze z wiekowym duchem, a także dwójką innych uczennic, które zostają członkiniami klubu, biorą sprawy w swoje ręce i rozpoczynają badanie licznych szkolnych tajemnic, a także powiązanie z nimi naszego ducha.

Akcja ,,Tasogare Otome × Amnesia” biegnie dwutorowo, z jednej strony mamy wspomniany wyżej klub, który zajmuje się rozwiązywaniem zagadek, a w których odkryciu szczególną rolę pełni Yuuko zamieszkująca szkołę od wielu lat i dzięki temu mimo amnezji posiada wiele użytecznych informacji. Drugim wątkiem jest rosnące uczucie między nią i Teiichim. Jak nietrudno się domyślić w przypadku tego pierwszego autor dostarczy czytelnikowi mocniejszych wrażeń, nie raz przyprawiając o gęsią skórkę, tym bardziej gdy na planie pojawi się cień przypominający mroczniejszą wersję naszej martwej bohaterki. Z kolei wątek romantyczny daje chwilę oddechu, pozwalając się cieszyć dobrze napisaną historią miłosną, uroczą, czasem zabawną, a na pewno mocno zakręconą i nie raz i nie dwa nieco pikantną, choć jednocześnie pozbawioną scen, które uczyniłyby z ,,Niepamięci panny zmierzchu” tytuł przeznaczony wyłącznie dla dorosłych czytelników.

W mandze nie brakuje też wielu bardziej tradycyjnych elementów, które czytelnicy będą kojarzyć z innych pozycji. Teiichi stanowi tradycyjnych przykład miłego, ale dość przeciętnego chłopaka, które z niewiadomych powodów przyciąga uwagę licznych koleżanek. Całe szczęście jednak autor nie bawi się w miłosne rozterki i jasno pokazuje iż nasz bohater zainteresowany jest wyłącznie Yuuko i to z wzajemnością. Sam klub stanowi zaś niezobowiązująca grupę, która często zajmuje się pomocą innym lub po prostu zabija czas we własnym towarzystwie. Wiele rozdziałów ma charakter epizodyczny przybliżających nieco samą szkołę i jej uczniów, lecz nie popychających głównego wątku do przodu – dla niektórych będzie to plusem, dla innych minusem, bowiem to tajemnica przeszłości Yuuko stanowi niezaprzeczalnie najmocniejszy element serii.

Pod względem kreski seria prezentuje się nad wyraz dobrze. Zarówno projekty postaci jak i tła są szczegółowe i przyciągają uwagę. Silne nasycenie czernią w odpowiednich mementach potęguje uczucie grozy, tak samo jak nad wyraz bogata mimika postaci – autor wspaniale oddaje buzujące w stworzonych przez niego bohaterach emocje – poczynając od skrajnego przerażenia, a kończąc na momentach pełnych szczęściach, jak przykładowe te gdy Teiichi ląduje w ramionach ukochanej Yuuko.

Seria została wydana przez wydawnictwo Waneko w standardowym formacie z obwolutą, pod którą, tak jak w przypadku wielu innych tytułów, zdecydowanie warto zaglądać. W środku tomików znalazło się miejsce na dodatki w postaci kolorowych stron jak i innych elementów umilających lekturę, jak chociażby fragmenty gazetki szkolnej czy otwierające tomiki ilustracje pokazujące różne oblicza Yuuko – sami będziecie zdziwieni jak wiele min potrafi zrobić duch.

,,Tasogare Otome × Amnesia” stanowi idealne połączenie horroru z romansem i choć początkowo może się wydawać to nieco dziwnym zestawieniem dwóch tak różnych gatunków, jest to eksperyment nad wyraz udany. Autor idealnie wyczuwa w którym momencie należy zmienić nastrój historii i płynnie przechodzi z charakterystycznych dla horrorów elementów w słodką historię miłosną jaka mogłaby się rozegrać w niejednej szkole. No może prawie każdej – pod uwagę należy brać bowiem tylko te nawiedzone 😉

https://koszzksiazkami.pl/tasogare-otome-x-amnesia-tomy-1-10-recenzja/

Miłosna historia z duchem w roli głównej. Brzmi nieco dziwnie nieprawdaż? A gdyby do tego dodać jeszcze, że tytuł stanowi zarówno dobrą historię grozy, jak i bardzo przyzwoity romans. Brzmi jeszcze dziwniej nieprawdaż? Cóż takim niezwykłym, a przy tym wyjątkowo ciekawym eksperymentem jest seria ,,Tasogare Otome × Amnesia”, która w dziesięciu tomach zaprasza czytelnika do...

DUCH SZKOŁY

Całkiem niedawno temu czytałem bardzo udana mangę „Szkolne życie!” łączącą opowieść o słodkich nastolatkach z mrocznym horrorem o zombie. Teraz nadszedł czas na lekturę utrzymaną w podobnym klimacie, traktującą dla odmiany o tajemniczej szkole, nastoletnim bohaterze i pewnym duchu, nie do końca materialnym, ale bardzo, bardzo kształtnym! I, tak jak się spodziewałem, zabawa znów jest znakomita i potrafi poprawić humor.

Głównym bohaterem „Niepamięci panny zmierzchu” jest uczeń pierwszej klasy gimnazjum Teiichi Niiya, który chodzi do prywatnej szkoły Seikyou. Ponieważ w jej skład wchodzą najróżniejsze budynki i przybudówki, często takie, do których nikt już nie zagląda, miejsce pełne jest tajemnic i legend krążących na jego temat. Nic w tym zresztą dziwnego, kiedy pół wieku temu budowano placówkę, zrobiono to na przeklętej ziemi. By zdjąć z niej klątwę, złożono ofiarę z człowieka. Wybrano pewną uczennicę, a jej ciało wciąż gdzieś się tutaj znajduje…
Teiichi zna tę opowieść, podobnie jak historię wielkiego, starego lustra, od którego nie można się odwrócić jeśli się w nim przejrzy, bo wtedy szkolny duch uwięzi patrzącego na wieki za jego taflą. Niestety pewnego dnia chłopak zapuszcza się do jednego ze starych budynków, trafia przypadkiem na lustro i kiedy w nie spogląda, ktoś woła go po imieniu. Gdy się odwraca dostrzega ją. Yuuko Kanoe wygląda jak zwykła uczennica, ale w rzeczywistości jest duchem. Widzi ją tylko Teiichi, dlatego oboje szybko się zaprzyjaźniają, chociaż ich relacje pozostają bardzo specyficzne. Ponieważ jednak Yuuko nie pamięta nic ze swej przeszłości, postanawiają odnaleźć zarówno jej zwłoki, jak i dowiedzieć się kim była kiedyś…

Wielokrotnie już to pisałem, napiszę znowu – Japończycy mają talent do łącznia humoru z najpoważniejszymi elementami w spójną całość. Przekonałem się o tym nieraz, przekonuję się ponownie przy okazji tego tytułu. „Tasogare Otome X Amnesia” to rasowy horror komediowy o przyjaźni między duchem pięknej dziewczyny a chłopakiem. Pełna tajemnic szkoła konfrontuje ich z innymi dziwnymi rzeczami dziejącym się w jej murach, do tego dochodzą też specyficzne relacje wynikające z przepaści, jaka ich dzieli. Yuuko nie ma problemów z tym, że Teiichi zobaczy ją nago czy pomaca sobie jej pierś, bo to tylko ciało, które przybrała, za to już widoku swoich kości wstydzi się, jak żywy człowiek nagości. Wszystko to wywołuje wiele komicznych perturbacji, a że przy okazji mamy także sporo akcji, klimatycznie mroczne sceny i zagadki, całość czyta się znakomicie, nawet jeśli zdarza się taki mało prawdopodobny zbieg okoliczności, jak z czytaniem o pewnej zabawie z lalką i zaraz potem znalezieniu się w środku sprawy z nią związanej.

A wszystko to zilustrowane w świetny, mroczny i uroczy sposób. Plenery i budynki są znakomite, podobnie jak operowanie światłem i cieniem. Bohaterowie wyglądają sympatycznie i jak na mangę przystało rozbrajają mimiką. Czy trzeba dodawać coś jeszcze? Miłośnicy grozy, nie tylko tej poważnej, będą bardzo zadowoleni. Polecam.

Recenzja opublikowana na moim blogu: http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/09/01/tasogare-otome-x-amnesia-niepamiec-panny-zmierzchu-1-maybe/

DUCH SZKOŁY

Całkiem niedawno temu czytałem bardzo udana mangę „Szkolne życie!” łączącą opowieść o słodkich nastolatkach z mrocznym horrorem o zombie. Teraz nadszedł czas na lekturę utrzymaną w podobnym klimacie, traktującą dla odmiany o tajemniczej szkole, nastoletnim bohaterze i pewnym duchu, nie do końca materialnym, ale bardzo, bardzo kształtnym! I, tak jak się...

Zaskakująco dobra seria, choć po przeczytaniu wszystkich dziesięciu tomów stwierdzam, że pełno tu niepotrzebnych dłużyzn, które do wątku głównego nie wnoszą absolutnie nic. Całość można by spokojnie zamknąć w dwóch/trzech tomach, i w takiej skondensowanej postaci prezentowałaby się o wiele lepiej. Tak czy owak - podobało mi się; na plus śliczna kreska i dający się lubić bohaterowie.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Zaskakująco dobra seria, choć po przeczytaniu wszystkich dziesięciu tomów stwierdzam, że pełno tu niepotrzebnych dłużyzn, które do wątku głównego nie wnoszą absolutnie nic. Całość można by spokojnie zamknąć w dwóch/trzech tomach, i w takiej skondensowanej postaci prezentowałaby się o wiele lepiej. Tak czy owak - podobało mi się; na plus śliczna kreska i dający się lubić...