Do tej książki byłam uprzedzona. Pamiętam, kiedy pojawiła się w księgarniach, obchodziłam ją szerokim łukiem, całkowicie niezainteresowana opowieścią o wychodzeniu z nałogów "przy pomocy kota". Znajomi zachęcali mnie do prowadzonego przez autora programu "Kot z piekła rodem", a ja cieszyłam się, że nie mam telewizji.
W miarę czasu przeczytałam "Kotyfikację" (bardzo dobra), później zainteresowałam się programem, gdzie autor pracuje jako koci behawiorysta, i już z całkowicie innym nastawieniem sięgnęłam w końcu po "Kocią magię". I przeczytałam ją jednym tchem.

Autor, muzyk walczący z kilkoma nałogami, nie przystosowany do świata, podjął w latach 90-tych pracę w schronisku dla zwierząt. Nie od razu był miłośnikiem właśnie kotów, odkrył to stopniowo.
W schronisku masowo usypiano zwierzęta, albo z powodu ich charakteru, albo z powodu niepełnosprawności fizycznej. Nie wiem, jak jest teraz w Stanach, w Polsce obecnie nie jest to normą, choć zdarzają się i teraz różne szokujące wypadki, jak poddanie niewidomego kota eutanazji (w kociej fundacji) albo pochopna decyzja weterynarza o uśpieniu psa, który kilkanaście dni wcześniej opuścił schronisko, aby znaleźć "cierpliwy i kochający dom". W każdym razie przy takim nastawieniu (lata temu?) rozumiem teraz poruszenie, jakie wywołała w Stanach książka o niewidomym kocie Homerze. Schronisko prowadziło prelekcje i miało bus ze zwierzętami, ruchomy oddział adopcyjny, który był szansą dla uśmiercanych zwierząt.
"Muszę przyznać, że zdobyta w schronisku wiedza na temat tego, jak na świecie postrzega się i traktuje zwierzęta, była o wiele bardziej przygnębiająca od aktu uśmiercania porzuconych stworzeń. Byłem jedynie posłańcem. Wieść nadchodziła z miejsca, gdzie uznano, że żywa istota, która nie mówi ani nie porusza się na dwóch nogach, w ogóle się nie liczy".
Książka szczerze opisuje drogę życiową autora, jest bardzo ciekawa, czasem wzruszająca.

Do tej książki byłam uprzedzona. Pamiętam, kiedy pojawiła się w księgarniach, obchodziłam ją szerokim łukiem, całkowicie niezainteresowana opowieścią o wychodzeniu z nałogów "przy pomocy kota". Znajomi zachęcali mnie do prowadzonego przez autora programu "Kot z piekła rodem", a ja cieszyłam się, że nie mam telewizji.
W miarę czasu przeczytałam "Kotyfikację" (bardzo dobra),...