Zacna pozycja z serii "Klasyków Historiografii". Bardzo długie życie (1677-1766) Leszczyńskiego, obfitujące w wiele wydarzeń, mogłoby służyć za kanwę kilku filmów sensacyjno-historycznych. Postać dwukrotnie obieranego na tron polski monarchy jest o tyleż ciekawa, co kontrowersyjna. Józef Feldman postarał się o przybliżenie jednego z mniej znanych władców I Rzeczpospolitej w sposób stylistycznie piękny. Język książki bardzo odbiega od tego, z którym możemy się spotkać w większości publikacji historycznych. I nie chodzi tu tylko o to, iż książka została napisana pod koniec I połowy XX wieku. Dosyć poważną niekonsekwencją autora jest (na co zwrócił uwagę redaktor naukowy i autor wstępu do książki) opinia o swym bohaterze. Przez większość treści nie pozostawia suchej nitki na Leszczyńskim, wypowiada o nim ostre oceny (kreatura Szwecji, bezwolne narzędzie najeźdźców, człowiek bez godności żebrzący o fundusze na życie u obcych potencji - to tylko kilka z wielu możliwych przykładów),które zresztą, w świetle przedstawionych faktów, mają swoje uzasadnienie. Natomiast w końcowej partii książki następuje jak gdyby rehabilitacja króla. Pod wpływem analizy utworu "Głos wolny wolność ubezpieczający" (który notabene, zgodnie z nowszymi ustaleniami nauki, nie jest autorstwa Leszczyńskiego, co niekoniecznie odnotowywane jest przez wszystkie aktualnie dostępne źródła wiedzy)Feldman staje się dużo łagodniejszy dla "filozofa na tronie". Dostrzega w nim wiele walorów i cech charakteru, których mu wcześniej odmawiał. Biorąc powyższe pod uwagę należy mimo wszystko polecić tę biografię szerszemu gronu miłośników historii. Jeśli weźmie się pod uwagę korzyści płynące ze znakomitej lektury, to można przymknąć oko na fakt, iż w wielu miejscach książka jest pod względem naukowym przestarzała. No ale taka już uroda wszelkich "klasyków".

Zacna pozycja z serii "Klasyków Historiografii". Bardzo długie życie (1677-1766) Leszczyńskiego, obfitujące w wiele wydarzeń, mogłoby służyć za kanwę kilku filmów sensacyjno-historycznych. Postać dwukrotnie obieranego na tron polski monarchy jest o tyleż ciekawa, co kontrowersyjna. Józef Feldman postarał się o przybliżenie jednego z mniej znanych władców I Rzeczpospolitej w...

Książka pod wieloma względami słaba i mało przydatna. Oparta jest na przebrzmiałych już poglądach i w starym stylu.

Mimo, że to biografia życie Stanisława Leszczyńskiego przedstawione jest nieco z boku. Głównym nurtem jest raczej wielka polityka. Tak więc większą ilość informacji o jego córce otrzymujemy dopiero gdy mowa o jej francuskiej karierze królowej.
Z drugiej strony nie można pozycji traktować jako podręcznik z historii ogólnej gdyż za mało tam powiązań z historią ogólną.
Autor często gubi się w własnych argumentach wykładając coś przez dwie strony po czym w krótkim akapicie stwierdza, że te wcześniejsze wywody nie były bodaj rzeczą główną lub jedyną i rzuca kilka innych czynników bez choćby marginalnego ich omówienia.
Autor zakłada również dość sporą wiedzą czytelnika nie nazywając przykładowo uczestników z imienia i nazwiska tylko używając poetyckich epitetów typu "Wielki Elektor".
Sam styl również pozostawia dużo do życzenia. Za dużo epitetów przy małej precyzji sprawia wrażenie chaosu. Dodając do tego ciągłe powtórzenia otrzymujemy ogromny nadkład waty słownej. Interpretacje autora często wydają się być nico życzeniowe, naiwne lub spłycone.
Na zakończenie zaś, w wywodach Feldmana widać wpływy modnego wówczas historyków pokroju Bobrzyńskiego czy (o zgrozo) Askazego.
Podsumowując książkę lepiej sobie darować. Nie dość, że mało przydatna to jeszcze szkodliwa.

Książka pod wieloma względami słaba i mało przydatna. Oparta jest na przebrzmiałych już poglądach i w starym stylu.

Mimo, że to biografia życie Stanisława Leszczyńskiego przedstawione jest nieco z boku. Głównym nurtem jest raczej wielka polityka. Tak więc większą ilość informacji o jego córce otrzymujemy dopiero gdy mowa o jej francuskiej karierze królowej.
Z drugiej...

Sądząc po ISBN jest to kolejne wydanie, ja czytałem wcześniejsze wydane w płóciennych okładkach. Nie mniej jednak nie sądzi się książki po okładce. Postać Stanisława Leszczyńskiego dwukrotnego króla Polski trochę zapomniana. No w XVIII wieku nie mieliśmy szczęścia do władców, wszystkich "przynosili" nam sąsiedzi na bagnetach. Na których wysiedzieć jest raczej niewygodnie. Stanisław jako teść króla Ludwika XV w wyniku wojny o sukcesję polska zostaje zmuszony po raz drugi do opuszczenia kraju. Zostaje księciem Lotaryngii gdzie daje się poznać jak świetny administrator i reformator. Tragiczna śmierć przy kominku przerywa jego dzieło. Świetnie napisana biografia. Dla wszystkich, którzy interesują się okresem schyłkowym I Rzeczypospolitej jest wręcz zalecaną lekturą.

Sądząc po ISBN jest to kolejne wydanie, ja czytałem wcześniejsze wydane w płóciennych okładkach. Nie mniej jednak nie sądzi się książki po okładce. Postać Stanisława Leszczyńskiego dwukrotnego króla Polski trochę zapomniana. No w XVIII wieku nie mieliśmy szczęścia do władców, wszystkich "przynosili" nam sąsiedzi na bagnetach. Na których wysiedzieć jest raczej niewygodnie....