Książkę przeczytałam za względu na jej... zakończenie. Tak, na tym portalu przeczytałam, z kim na końcu zwiąże się tytułowa bohaterka i to skłoniło mnie do sięgnięcia po powieść, ponieważ rzadko zdarzają się takie rozwiązania. Po przeczytaniu wiem, że była to dobra decyzja i cieszę się, że wypożyczyłam książkę w wydaniu zbiorowym, dzięki czemu nie będę musiała długo czekać na dalszy ciąg.

Akcja dzieje się w przyszłości po globalnej katastrofie. Świat zmienił swoje oblicze, zwierzęta umierają, ludzie głodują, a pojęcie ,,pory roku" praktycznie nie istnieje. Władzę nad Ameryką przejmuje Komitet Odnowy, który chce zniszczyć wszelkie różnice między ludźmi w języku, kulturze, wierzeniach, gdyż uważa, że to one doprowadziły do zagłady. W tym świecie żyje Julia, dziewczyna obdarzona tajemniczą mocą. Nikt nie może jej dotknąć, gdyż jej dotyk sprawia okropny ból, a czasem także zabija. Dziewczyna żyje w odosobnieniu. Pewnego dnia w jej celi pojawia się Adam, chłopak w którym Julia dawniej była zakochana. Okazuje się on jedynym odpornym na dotyk dziewczyny. Dawne uczucia odżywają, ale nagle okazuje się, że Adam jest żołnierzem Komitetu Odnowy. Niebawem Julia trafia do ich siedziby, przed oblicze przywódcy - Warnera, który ma zamiar wykorzystać jej dotyk do własnych celów.

Na początku zauważyłam, że autorka wykreśla niektóre zdania, a w pewnych fragmentach nie stosuje interpunkcji. Początkowo byłam do tego sceptycznie nastawiona, jednak później zrozumiałam sens tego zabiegu. Ma to ukazać rozdarcie wewnętrzne Julii, rozdarcie między tym kim jest, tym kim chciałaby być i tym, kim według innych jest. Dzięki temu możemy wczuć się w sytuację dziewczyny, która zarazem ma żal do rodziców, że oddali ją do(prawdę mówiąc) więzienia, a jednocześnie za nimi tęskni, która kocha Adama, a jednocześnie mu nie ufa, która boi się Warnera, ale jest nim również zafascynowana. Narracja pokazuje też, jak Julia stara się wymazać pewne wydarzenia z pamięci i pokazuje jej próby panowania nad sobą.

Książka spodobała mi się, ponieważ świetnie pokazuje jak człowiek może pogubić się w życiu między swoimi obawami, marzeniami, nadziejami i lękami. Julia to dziewczyna, która tak naprawdę sama siebie jeszcze do końca nie zna, ale nie ma zamiaru pozwalać sobą manipulować i nie chce być marionetką w niczyich rękach. Tahereh Magi ukazuje rozdźwięk między tym, co sami o sobie myślimy, a jak widzi nas otoczenie. To także opowieść o miłości, która rozjaśnia życie, ale i wpędza w rozpacz, o różnych jej obliczach, nie tylko damsko - męskiej, ale też miłości do rodziców, przyjaciół, życia, rodzeństwa. To opowieść o dojrzewaniu, budzeniu się odwagi i walce o siebie.

Muszę powiedzieć, że od początku polubiłam główną bohaterkę. Często zdarza się, że w tego typu powieściach główne bohaterki są nijakie lub wyidealizowane. Tutaj tego nie ma. Julia nie jest mdłą mimozą ani superbohaterką. Jest normalną dziewczyną, niepewną tego kim jest, a jednocześnie silną i odważną. Podobała mi się zwłaszcza jej dobroć, wrażliwość i uczciwość. Często bywała lekkomyślna i impulsywna, ale miała swoje zasady i nie chciała udawać kogoś, kim nie jest. Na pochwałę zasługuje też fakt, że nigdy nie chciała nikogo krzywdzić i starała się być coraz lepszą osobą. Jeśli chodzi o męskich bohaterów, to Adama polubiłam, ale jego wątek miłosny z Julią mnie nie zauroczył. Według mnie nie było między nimi chemii i chwilami denerwowała mnie jego zmienność nastrojów - raz traktuje Julię jak swoją dziewczynę, potem znów jak przyjaciółkę. Największego plusa Adam ma u mnie za wierność sobie i miłość do braciszka, jego relacje z Jamesem była urocza, a sam James słodki i kochany. Zaintrygował mnie Warner, który na początku wydaje się być typowym draniem i tak jest postrzegany przez Julię, ale z czasem pokazuje swoją ludzką twarz, a wobec dziewczyny staje się czuły i kochający. Podobała mi się jego walka o Julię, z jednej strony troszczył się o nią i chciał jej szczęścia, a z drugiej potrafił być zaborczy i władczy. Nie mogę się doczekać, by poznać więcej jego sekretów.

Jeśli chodzi o przedstawiony świat scince fiction, muszę przyznać, że spodobało mi się jego przedstawienie. Fajnie, że autorka pokazuje coś, co może się naprawdę stać(oby nie!) i co może wynikać z naszych własnych działań. Według mnie pomysł Mafi jest bardziej realny niż to, co obserwujemy w ,,Igrzyskach śmierci" czy ,,Niezgodnej". Podobało mi się też, że nie jest to wizja beznadziejna, na końcu możemy wywnioskować, że nie wszystko jest stracone i nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być lepiej.

Reasumując, polecam ,,Dotyk Julii" tym, którzy szukają wartkiej akcji, dobrej literatury młodzieżowej, ciekawego fantasy( w sumie to takie połączenie fantasy z s-f, bo dar Julii nie jest realny), wciągającego romansu i dającej do myślenia powieści o dorastaniu. Nie jest to może literatura wysokich lotów, ale na pewno jest warta przeczytania.

,,N a d z i e j a jest kieszenią możliwości."

Książkę przeczytałam za względu na jej... zakończenie. Tak, na tym portalu przeczytałam, z kim na końcu zwiąże się tytułowa bohaterka i to skłoniło mnie do sięgnięcia po powieść, ponieważ rzadko zdarzają się takie rozwiązania. Po przeczytaniu wiem, że była to dobra decyzja i cieszę się, że wypożyczyłam książkę w wydaniu zbiorowym, dzięki czemu nie będę musiała długo czekać...