No i startujemy...!!!
Dlaczego "Starter" przyciąga tak wielką uwagę, tak bardzo rzuca się w oczy?
Niewątpliwie to okładka na samym początku odgrywa w tym wszystkim główną rolę i sprawia, że to właśnie na niej skupiają się nasze oczy w pierwszej chwili...,
...futurystyczna, ciekawie zaprojektowana, minimalizm w kolorach.
To, tak naprawdę zwróciło i moją uwagę. Kliknąłem więc, by cokolwiek się o niej dowiedzieć, przeczytać opis, poznać szkielet fabuły, sprawdzić jakie zdanie na jej temat mają inni czytelnicy.
Bo jak wiadomo sama okładka, książki nie uratuje.
Powiem szczerze, że wystarczył mi sam opis, tego o co mniej więcej w mniej chodziło. Bez zastanowienia uznałem ją za książki, wartą przeczytania.
Intuicja nie zawiodła mnie, bowiem obsypana jest mnóstwem komplementów i pochlebnych opinii.
Hasło na okładce sprytnie nawiązują do "Igrzysk śmierci" trylogii Suzanne Collins. Sprytnie, ponieważ wielu fanów Igrzysk w w większości zdecydują się, by po nią sięgnąć, by porównać i sprawdzić co w trawie piszczy.
Sugeruje to, że łączą te dwie historie pewne podobieństwa.
Niektóre elementy rzeczywiście mogą się znaleźć i w jednej i w drugiej książce, lecz to i tak dwie różne historie.
Akcja Startera w porównaniu do Igrzysk osadzona jest trochę w innym świecie, bardziej odległym w przyszłości. Klimatem trochę przypomina takie filmy jak "Ja robot" z Willem Smithem czy "Surogaci" z Brucem Willisem z większą przewagą dla filmu gwiazdora od szklanych pułapek.
Z podobieństw, które łączą obie historie napewno można wskazać na bohaterów.
W jednej i drugiej książce nastolatkowie są wykorzystywani przez chory system władzy. Tylko, że każda na swój określony sposób.
W Igrzyskach śmierci młodzi byli werbowani, by uczestniczyć w turnieju na śmierć i życie. To wszystko ku chwale chorej władzy, która dla własnego widzi mi się, zmusza ich do poświęcenia, by ci dawali im rozrywkę. Trzeba przecież zaspokoić chore, zepsute, opływające w bogactwo państwo.
Natomiast w Starterze młode ciała wykorzystują na pożywkę starych, stetryciałych ramoli, którzy podcierają się pieniędzmi. Odbywa się to drogą wszczepiania do mózgu jakichś neurochipów, by podłączyć podświadomość takiego starucha pod młode ciało. Wynajmują je na pewien okres i z tego tytułu, przelewają na konto instytucji, która przeprowadza takie operacje, nieprzyzwoite pieniądze...tak po cichu, żeby za dużo osób się nie dowiedziało..., w wąskich kuluarach, tylko dla wtajemniczonych.
Ciekawe dlaczego posuwają się do takich rzeczy. Otóż, na starość można zrobić o wiele mniej ciekawych rzeczy niż za młodu. Po co ograniczać się do wspomnień, które już wyblakły, w których byli panami świata skoro można wniknąć w ciało młodego i robić wszystko czego dusza zapragnie. Robić rzeczy niebezpieczne, by przechodzić w te jeszcze bardziej ekstremalne, nie ponosząc żadnego uszczerbku na własnym zdrowiu.
A więc wykorzystywanie młodych jest obecne zarówno w jednej jak i w drugiej książce, tylko że w innej postaci jak już wcześniej wspomniałem.
Zarówno IGRZYSKA jak i w STARTER oparte są na fabule, w której przedstawione są czasy po wielkiej wojnie, gdzie społeczeństwo i świat zostało podzielone i zrównane z ziemią.
Rodzi to wszystko oczywiście wielkie podziały, gdzie bogaci sobie dobrze poradzą, a ci biedniejsi będą przymierać głodem i żyć w strasznych warunkach. Te różnice między bogatym a biednym widać wtedy najbardziej. To prawdziwa wręcz przepaść. Jedni żyją i opływają w luksusy, a drudzy nie mają co włożyć do garnka. To aż razi w oczy.

Poza tym, że widać pewien podobny schemat, niektóre zbliżone do siebie elementy, to zestawić te dwie książki i ocenić ich wartość..., powiem szczerze, że jest to bardzo prosty proces myślowy. Pomimo, tego że „Starter” to dobra książka, która jest jakaś, to względem „Igrzysk śmierci” dzieli go ogromna przepaść...
Igrzyska przytłaczają wręcz swą siłą i ciężarem emocjonalnym, a Starter i postaci, które odgrywały w nim główną rolę do końca nie czułem, nie potrafiłem wczuć się w ich historie, a oni nie do końca trafili moje emocje...

Popularność i coraz większe zagęszczenie powieści o tej tematyce jasno wskazuje, że coś co w książce jest fantastyczne, w niedalekiej przyszłości może być naszą rzeczywistością...

Cytując Tacyta...
...”Zepsute państwo mnoży ustawy”...


...wymyśla prawa i tworzy rozporządzenia!!!

No i startujemy...!!!
Dlaczego "Starter" przyciąga tak wielką uwagę, tak bardzo rzuca się w oczy?
Niewątpliwie to okładka na samym początku odgrywa w tym wszystkim główną rolę i sprawia, że to właśnie na niej skupiają się nasze oczy w pierwszej chwili...,
...futurystyczna, ciekawie zaprojektowana, minimalizm w kolorach.
To, tak naprawdę zwróciło i moją uwagę. Kliknąłem...