Łódź - miasto moloch, miasto maszyn, fabryk. Ogromna siła, dziki pęd, "wielka sarabanda przed ołtarzem złotego cielca". Wywołuje wstręt, przerażenie, a jednocześnie przyciąga jakąś siłą nieodpartą, wciąga i nie chce wypuścić ze swych potężnych objęć.

Mogę śmiało stwierdzić, że jestem Łodzianką. Tam się urodziłam i choć mieszkam w pewnym oddaleniu to cały czas jestem związana z tą Łodzią. Wiele razy przyciągały mój wzrok te stare kamienice, rozsypujące się fabryki, ta przygnębiająca atmosfera i szare bruki. Łódź ma swój specyficzny klimat, jest niepodobna do innych polskich miast. Także historia Łodzi intryguje. Rozwój w szalonym tempie, wielkie nadzieje, wielkie szanse, wielkie przegrane i sromotny upadek wszelkich wartości i jakiegokolwiek człowieczeństwa.

Reymont idealnie odmalował ten obraz Łodzi, ukazując warstwy społeczne, jakie tworzyły miasto. Przez karty powieści przewija się niezliczona ilość postaci, a mimo tego pozornego zamętu czytelnik doskonale się w tym odnajduje. Reymont odmalowuje wielki obraz fabrycznej Łodzi, tworząc charaktery realistyczne w najwyższym stopniu.

Po przeczytaniu "Chłopów" nie byłam skłonna uznać Reymonta za geniusza słowa. Teraz zmieniłam zdanie. To jest wręcz nieprawdopodobne, aby na 500 stronach pokazać całe wielkie miasto, wszystkie jego nadzieje, pragnienia, zawody. Chylę czoło przed geniuszem.

Łódź - miasto moloch, miasto maszyn, fabryk. Ogromna siła, dziki pęd, "wielka sarabanda przed ołtarzem złotego cielca". Wywołuje wstręt, przerażenie, a jednocześnie przyciąga jakąś siłą nieodpartą, wciąga i nie chce wypuścić ze swych potężnych objęć.

Mogę śmiało stwierdzić, że jestem Łodzianką. Tam się urodziłam i choć mieszkam w pewnym oddaleniu to cały czas jestem...