Druga część gorsza od pierwszej, naprawdę.
Bella zostaje zostawiona przez swojego kochanego Edzia, tak ni z gruchy ni z pietruchy. On zachowuje się jak palant nic jej nie mówiąc, co w dzisiejszych czasach zostałoby opisane dwoma zdaniami: Zrywasz z dziewczyną nic jej nie mówiąc? Jesteś taki dojrzały.
Edwardo ucieka ze swoją familią tam gdzie pieprz rośnie, a Bella załamana zostaje w Forks i popada w deprechę. Na ratunek przychodzi kto? Jake jak malowany! Ze swoim mega boskim ciałem niegrzecznego Indianina. Bella, z tego powodu, iż mało inteligentna, korzysta ile może z pomocy najlepszego przyjaciela i wykorzystuje jego miłość (och, niedobra Bella, niedobra!).
Później Edzio dostaje wiadomość, że Bella nie żyje, bo spadła z klifu, czy coś tam, i - jak rasowe blade świecące w słońcu emo - postanawia popełnić samobójstwo podcinając sobie żyły. Znaczy, oddając się Volturi (czy jak im tam). I tak naprawdę jaki to ma sens? Jesteś wampirem, i tak nie żyjesz!
Bella magicznym sposobem nagle wymyka się spod klosza ojca i jedzie wraz z Alice do Włoch (?) jakimś dziwnym sposobem. Później kradną zajebiście żółte auto i przemierzają kolejne kilosy.
Później akcja kręci się szybko, Bella biegnie przez fontannę widząc miłość swego życia, wpada na niego, złe wampiry urządzają miluśką pogadankę przy herbatce gdzieś w podziemiach wielkiego zamczycha, później trochę agresji, a na koniec i tak wszyscy szczęśliwie wracają do zadupia Forks. Ale co to? Och nie! Jacob stwierdził, że tak łatwo nie odpuści! Będzie walczył o swoją Isabellę z nieśmiertelnym białasem, bo go nienawidzi.
Hahaha, cóż za emocje.

Druga część gorsza od pierwszej, naprawdę.
Bella zostaje zostawiona przez swojego kochanego Edzia, tak ni z gruchy ni z pietruchy. On zachowuje się jak palant nic jej nie mówiąc, co w dzisiejszych czasach zostałoby opisane dwoma zdaniami: Zrywasz z dziewczyną nic jej nie mówiąc? Jesteś taki dojrzały.
Edwardo ucieka ze swoją familią tam gdzie pieprz rośnie, a Bella załamana...