Kojarzycie tę scenę w filmie "Poradnik pozytywnego myślenia", kiedy główny bohater kończy czytać książkę, mówi WFT? i wyrzuca książkę za okno?
Dokładnie to samo chciałam zrobić z tym gniotem!

Żałosna to mało powiedziane!

Ta książka jest okropna, niesmaczna i totalnie bez sensu ani wartości.

Oto krótki opis dla tych co nie znają tej książki:
Rush i Blaire się zaręczyli.
Rush i Blaire będą mieli dziecko.
Rush i Blaire nie myślą o niczym innym tylko o seksie!

W każdej sekundzie swojego życia myślą tylko o tym!!!

Sądziłam, że wydarzenia, które rozegrały się w poprzednim tomie sprawią, że bohaterowie zaczną inaczej patrzeć na świat i staną się dojrzałymi i mądrymi ludźmi. Myliłam się.
Jedyną zmianę jaką zauważyłam w tej książce było to, że Rush nie nosi już swojego kolczyka, o czym poinformowała mnie narratorka. Wow. Po prostu „fascynująca” informacja. „Nie spodziewałam się. Taki nagły zwrot akcji”.

Rush:
Chłopak lata za swoją narzeczoną jak bezpański pies i pragnie jej pomagać nawet w oddychaniu. Blaire nie może westchnąć, przełknąć, postawić kroku czy zapłakać bo Rush już ma zawał i jest gotowy jej pomagać. Jest jak ten dziki jaskiniowiec, który broni swojego kawałka mięsa, które upolował. Żaden mężczyzna nie może na nią spojrzeć ani się do niej uśmiechnąć, ponieważ Rush już sądzi, że ktoś chce ją poderwać. On warczy nawet na własnego ojca! Zgroza! No najgorszy chłopak jaki może się trafić!

Blaire:
Ona bez przerwy wodzi za nim wzrokiem i marzy o tym, żeby ją przeleciał. A jak Rush nie odpisze na sms’a to już wymyśla niestworzone historie o tym, że jej nie kocha i ją zostawił. Owszem panna Blaire lubi gotować, ale jej największym zainteresowaniem jest seks i bycie kleszczem na ciele Rusha. Po prostu świat bez Rusha nie istnieje!
Typowo pusta i użalająca się nad sobą dziewucha.

Zakończenia powinny być ciekawe i zaskakujące a tutaj po prostu marzyłam, żeby już skończyć tę książkę i przygodę z plastikowymi bohaterami, których stworzyła autorka. Przeczytałam tę powieść tylko dlatego, żeby zobaczyć czy coś się zmieni i napisać recenzję.

To na reszcie koniec i jestem szczęśliwa, że już nigdy nie będę przejmować się problemami Rusha i Blaire. Niech sobie żyją w swoim domku Barbie! Powodzenia.

PS. Jeżeli to jest książka o miłości to ja pochodzę z kosmosu!

Kojarzycie tę scenę w filmie "Poradnik pozytywnego myślenia", kiedy główny bohater kończy czytać książkę, mówi WFT? i wyrzuca książkę za okno?
Dokładnie to samo chciałam zrobić z tym gniotem!

Żałosna to mało powiedziane!

Ta książka jest okropna, niesmaczna i totalnie bez sensu ani wartości.

Oto krótki opis dla tych co nie znają tej książki:
Rush i Blaire się...