Powiem tak – książka jest opisana rewelacyjnie, chociaż w pewnych momentach O’Keane przesadza z opisami kmdra Mortona.
Dla mnie kmdr Morton popełnił dwa niewybaczalne błędy (przypominam to jest moje prywatne zdanie):

1. Zatopił statek transportowy, następnie kazał się wynurzyć i kazał strzelać z działa do rozbitków na łodziach – coś takiego jest niewybaczalne.

2. Ostatnim błędem jaki popełnił było to, że nie opuścił okrętu, o którym było wiadomo, że i tak zatonie, tylko zabrał załogę ze sobą na dno i nikt się nie uratował. Jak już tak bardzo chciał zatonąć to mógł wysadzić marynarzy i sam zatonąć z okrętem. Czego się bał, że samuraje mu zetną głowę kataną, czy niewoli u nich???

Te dwa błędy są dla mnie niewybaczalne. Trzeba mieć zawsze nadzieję, że się przeżyje. Kretschmer trafił do niewoli i jeszcze sporo pożył – nie zamordowali go, ale „Jankesi” to trochę tacy głupi i uparci ludzie.

Książka jest opisana bardzo ciekawie, każdy patrol, każdy atak opisany ze szczegółami, jest też trochę humoru.
Jest to druga dobra książka o amerykańskiej flocie podwodnej jaką przeczytałem ("Ciche Zwycięstwo" śp. Claya Blaira - jest nie do pobicia).
Warta jak najbardziej przeczytania!!! Dla marynistów pozycja obowiązkowa!!!
Zawiera też słowniczek z opisami różnych pojęć morskich – bardzo przydatny dla interesujących się szczegółami ataków okrętów podwodnych.

Moja ocena: 8.0!!!

Powiem tak – książka jest opisana rewelacyjnie, chociaż w pewnych momentach O’Keane przesadza z opisami kmdra Mortona.
Dla mnie kmdr Morton popełnił dwa niewybaczalne błędy (przypominam to jest moje prywatne zdanie):

1. Zatopił statek transportowy, następnie kazał się wynurzyć i kazał strzelać z działa do rozbitków na łodziach – coś takiego jest niewybaczalne.

2. Ostatnim...