Napisana bardzo przejrzyście i ciekawie. Ocena niska, ponieważ autor znany jest z plątania faktów historycznych z niesprawdzonymi informacjami. Wnioski wyciągać ostrożnie i broń boże nie cytować w szkole. :)

Napisana bardzo przejrzyście i ciekawie. Ocena niska, ponieważ autor znany jest z plątania faktów historycznych z niesprawdzonymi informacjami. Wnioski wyciągać ostrożnie i broń boże nie cytować w szkole. :)

Rozczarowujące, liczące chyba na zainteresowanie skandalicznymi historiami.
Omijać.

Rozczarowujące, liczące chyba na zainteresowanie skandalicznymi historiami.
Omijać.

Autor wymyślił sobie łatwe źródło dochodu. Dorwał się do jednego tematu - życie seksualne - i klepie bez opamiętania - dyktatorów, prezydentów USA, gwiazd hollywood... W Polsce też mamy takiego autora, Koprowski, czy jakoś tak, obaj panowie piszą równie mierne, powierzchowne opracowania rodem z wikipedii.

Autor wymyślił sobie łatwe źródło dochodu. Dorwał się do jednego tematu - życie seksualne - i klepie bez opamiętania - dyktatorów, prezydentów USA, gwiazd hollywood... W Polsce też mamy takiego autora, Koprowski, czy jakoś tak, obaj panowie piszą równie mierne, powierzchowne opracowania rodem z wikipedii.

Ciekawe i często smutne historie. Jako audiobook do słuchania w samochodzie z przyśpieszonym odtwarzaniem może być. Do czytania wybieram ciekawsze książki.

Ciekawe i często smutne historie. Jako audiobook do słuchania w samochodzie z przyśpieszonym odtwarzaniem może być. Do czytania wybieram ciekawsze książki.

Książka jest taka sobie. Taki pudelek. Jest parę nieścisłości historycznych. Autor pominął wątek Frau Goebbels i Reinharda Heydricha, a szkoda.

Książka jest taka sobie. Taki pudelek. Jest parę nieścisłości historycznych. Autor pominął wątek Frau Goebbels i Reinharda Heydricha, a szkoda.

Mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. Tematyka mogła być naprawdę bardzo interesująca, ale przekazana w nieciekawy sposób potrafi znużyć. Każdy rozdział poświęcony jest innej osobie, w niektórych przypadkach kilku (np. następcom). Jednak opis życia większości dyktatorów ograniczał się do wyliczania imion kolejnych kochanek.

Zaletą książki jest bez wątpienia to, że poza życiem łóżkowym, poznajemy też wiele faktów z historii ogólnej. Oczywiście z racji tytułu, są one jedynie wspomniane, ale zawszę mogą być przyczyną do sięgnięcia po bardziej obszerne publikacje historyczne.

Poniżej zaprezentuję w skrócie ciekawsze fakty dotyczące poszczególnych dyktatorów, o których przeczytamy w „Życiu erotycznym dyktatorów”

Napoleon Bonaparte – fascynował się bardzo często młodzieńcami z własnego otoczenia. Szaleńczo zakochany w swojej starszej żonie Józefinie, której temperament był zdecydowanie większy od jego. Z czasem zapraszał liczne kochanki do swojej sypialni tylko dla pozoru.

Lenin – chociaż miał jedną żonę, nie przeszkodziło mu to posiadać również zafascynowanej i ładnej kochanki. Obie panie z resztą się znały, lubiły i dużo czasu spędzali w trójkę.

Stalin – po śmierci swojej pierwszej żony poślubia dwa razy młodszą piękność. Jednak ze względu na jej poglądy i przekonania, zdradza ją z gosposią. Żona nie wytrzymując takiego upokorzenia odbiera sobie życie. Brutalny wobec dzieci – także swoich – często je bił. Często także przy pomocy alkoholu „uwodził” dużo młodsze dziewczyny. Zazwyczaj żony lub córki kremlowskich dygnitarzy.

Mussolini – typowo włoski temperament, ale w bardziej okrutnym wydaniu. Wyznawał zasadę, że wiele kochanek może pozytywnie wpłynąć na jego wizerunek polityczno-wojskowy, natomiast „jedna” stała wprost przeciwnie. Taka jednak była również u jego boku. Ich burzliwe relacje zakończyła wspólna śmierć. Mimo iż mogła uratować życie, została przy ukochanym Duce do końca.

Hitler – impotent o „oryginalnych” upodobaniach koprofilskich. Podniecało go również kopanie – na szczęście jego (a nie partnerek). W zasadzie to było dla niego najistotniejsze podczas zbliżeń z kobietami.

Mao Zedong – brudas, którego kąpiel polegała na wycieraniu jego ciała mokrymi ręcznikami. Miejsc intymnych nie mył wcale! [sic!] Natomiast uważał, że liczne zbliżenia z dziewicami (i nie tylko) przedłużą mu życie, więc stosował tę zasadę do późnej starości.

Kim Ilsong/Kim Ir Sen – stosował zasadę „uwodzenie przez uprowadzenie”. W komunistycznej Korei na pytanie „ile dzieci ma Kim Ir Sen” słyszało się odpowiedź „wszyscy jesteśmy jego dziećmi” – nie była chyba zbyt przesadzona.

Kim Chongil – syn poszedł w ślady ojca. Posiadał liczne nieślubne potomstwo. Wraz z ojcem tworzył dla młodych dziewczyn „zespoły pieśni i tańca”, „radości” (masażystki) i „satysfakcji” (do zaspakajania potrzeb seksualnych). Zwerbowane lub porwane po ukończeniu 25 lat odchodziły z zespołów i mogły liczyć na męża na „stanowisku”.

Fidel Castro – w zasadzie na tle innych dyktatorów uchodzi za prawdziwego romantyka. Swoim kochankom nie szczędził ani czułości, ani kwiatów, ani klejnotów. Ale tylko jednej udało się go zatrzymać na dłużej – czarnowłosa zielonooka piękność dała mu 5 synów.

Francisco Solano Lopez – odrażający i odpychający tak bardzo, że tylko jedna kobieta zgodziła się do niego zbliżyć z własnej woli – była to francuska kurtyzana, która widziała w tym interes dla siebie. Mimo ich związku, posiadał jednak kilka kochanek, które sama sprytnie dla niego wybierała.

Juan Domingo Peron – najciekawsza i najbardziej znana część jego życia miłosnego wiąże się nierozerwalnie z jego kochanką, a później żoną Evita – znaną argentyńską aktorką i legendą, która była dość mocno zaangażowana również w życie polityczne. Po jej śmierci dyktator zainteresował się młodziutkimi sportsmenkami ze stworzonych przez siebie „Ośrodków rekreacyjnych” – szczególnie jedną – 13latką Natalie.

Ferdinand Marcos – posiadanie stałej kochanki nie przeszkodziło mu w poślubieniu innej kobiety. Imelda nie mogła się jednak rozwieźć z mężem, gdyż było to wbrew religii, więc zmuszona była pogodzić się ze stanem rzeczy. By poprawić swoją sytuację dała mężowi 3 dzieci – nie zmieniło to jednak nic. Marcos nadal usprawiedliwiał posiadanie kochanek oziębłością żony. Zamieszany był również w aferę z sex-taśmami nagranymi przez jedną z nich.

Idi Amin Dada – kanibal, brutalny dla nieposłusznych kochanek, był gotów nawet obciąć im piersi. Posiadał 5 żon (3 straciły życie w dziwnych okolicznościach) i ponad 30 kochanek jednocześnie oraz liczne potomstwo, które jak się chwalił – spłodził z kobietami z 12 szczepów. Jedną z żon bił tak mocno i długo, że aż złamał sobie nadgarstek.

Jean Bokassa – idol Amina, kanibal, posiadał dziewięć żon – w tym także białą, które dały mu 54 dzieci. Poza tym miał także stadko nieślubnego potomstwa.

Omar Bongo – jeden z najbogatszych ludzi Afryki, zamieszany w skandal erotyczny w starym, dobrym stylu. Zaopatrywany przez swojego krawca nie tylko w ubrania na miarę, ale i w prostytutki.

Mustafa Ketnal Pasza – Mustafa Kemal Atatürk – będąc w szkole wojskowej oczarowała go ośmioletnia córka urzędnika szkolnego. Miał romans ze szwagierką swojej matki. W końcu poślubił młodą Turczynkę – wyzwoloną, studiująca prawo we Francji, która od początku nie chciała być jego kochanką lecz żoną. Po tym jak dowiedziała się o samobójczej śmierci byłej kochanki męża, zażądała rozwodu. Dyktator – „ojciec wszystkich Turków” zmarł samotnie na marskość wątroby w 1938 r.

Faruk – król Egiptu – stronnik faszystów, spekulant wojenny, żarłok, bezlitosny uwodziciel, hazardzista, kleptoman i utracjusz. Ze względu na swa wczesną impotencję stał się koneserem afrodyzjaków. Kolekcjonował kobiety, często porywano je do jego haremów. Miał dwie żony. Jedną z jego bardziej znanych kochanek była młodziutka Włoszka, z której „zrobił” śpiewaczką operową.

Mohammad Reza Pahlawi – pierwsze aranżowane przez ojca małżeństwo zakończyło się rozwodem z powodu niewierności męża. Drugie małżeństwo z powodu braku potomka również zakończono. Trzecia – dwa razy młodsza żona, po 11 miesiącach małżeństwa dała mu syna, co sprawiło, że stała się ulubienicą ludu, jednak mąż i tak ją zdradzał z wieloma kochankami

Fahd – król z dynastii Sauda – Arabia Saudyjska. Seks służył mu do płodzenia potomstwa i jako narzędzie nacisku politycznego. Usiłował zjednoczyć arabskie plemiona poślubiając przedstawicielki ponad trzydziestu z nich. U jego boku zawsze były 4 żony, cztery konkubiny i cztery niewolnice, których zadaniem było dostarczać mu satysfakcji. Lubił się popisywać – twierdził, że pozbawił dziewictwa 700 dziewcząt.

Saddam Hussein – życie seksualne zaczął dość typowo. Poślubił swoja kuzynkę, z którą wychowywał się jak z siostrą. Dała mu 5 dzieci – 2 synów i 3 córki. Ogólnie na koncie ma 4 małżeństwa.

Uważam, że jeśli udało Wam się doczytać tę opinię do końca, to sięganie po książkę jest już zbędne.

Mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki. Tematyka mogła być naprawdę bardzo interesująca, ale przekazana w nieciekawy sposób potrafi znużyć. Każdy rozdział poświęcony jest innej osobie, w niektórych przypadkach kilku (np. następcom). Jednak opis życia większości dyktatorów ograniczał się do wyliczania imion kolejnych kochanek.

Zaletą książki jest bez wątpienia...

Bardzo dobra książka

Bardzo dobra książka

Książka, która dopełnia obraz wielkich dyktatorów, ludzi bezwzględnych, psychopatycznych. Potwierdza się reguła, że osoby, które mają poważne problemy natury osobistej, stają się "katami" dla innych. Katami zarówno w znaczeniu dosłownym, jak i metaforycznym.

Książka, która dopełnia obraz wielkich dyktatorów, ludzi bezwzględnych, psychopatycznych. Potwierdza się reguła, że osoby, które mają poważne problemy natury osobistej, stają się "katami" dla innych. Katami zarówno w znaczeniu dosłownym, jak i metaforycznym.

Uważam, że książka jest dobra. Dowiedziałam się bardzo wiele historycznych faktów o których nie miałam pojęcia i to nie tylko związanych z alkową. Autor nie skupia się na erotyce ani na seksie. To jakby podręcznik historii pisane ze szczególnym uwzględnieniem perspektywy damsko męskiej.

Uważam, że książka jest dobra. Dowiedziałam się bardzo wiele historycznych faktów o których nie miałam pojęcia i to nie tylko związanych z alkową. Autor nie skupia się na erotyce ani na seksie. To jakby podręcznik historii pisane ze szczególnym uwzględnieniem perspektywy damsko męskiej.

Warto sięgnąć po tę książkę z bardzo prostej przyczyny: autor nie porusza się jedynie w kręgu najbardziej znienawidzonych i znanych dyktatorów XX wieku, ale udaje się także na Filipiny czy do krajów Ameryki Płd. Czytając o podbojach miłosnych poszczególnych, egzotycznych władców, możemy dowiedzieć się o wielu faktach na temat polityki, jaką uprawiali. Nie ukrywam, że mam skromne pojęcie na temat Filipin czy Argentyny, dlatego książka ta w pewien sposób uzupełniła moje braki w dziedzinie historii tych krajów.
Co do krytyki z racji "obrzydliwości" tej lektury, czynionej przez niektórych czytelników... Czy ktoś spodziewa się, sięgając po taką pozycję "świętoszkowatości"? Poza tym, książka w żaden sposób nie jest przesycona wyczerpującymi opisami wyuzdanych preferencji seksualnych, uwielbianymi przez erotycznych maniaków, budzących odrazę "normalnych czytelników". Jest to bardziej zestawienie życiorysów poszczególnych dyktatorów pod kątem ich życia prywatnego, jak również przedstawienie postaci ich żon i kochanek. Żadnej nadmiernej perwersji, w sam raz dla amatorów historii.

Warto sięgnąć po tę książkę z bardzo prostej przyczyny: autor nie porusza się jedynie w kręgu najbardziej znienawidzonych i znanych dyktatorów XX wieku, ale udaje się także na Filipiny czy do krajów Ameryki Płd. Czytając o podbojach miłosnych poszczególnych, egzotycznych władców, możemy dowiedzieć się o wielu faktach na temat polityki, jaką uprawiali. Nie ukrywam, że mam...