Vincent van Gogh był wielkim malarzem a właściwie stał się wielki i doceniany wiele lat po swojej samobójczej śmierci. Jego obrazy, tak jak prace paryskich impresjonistów z którymi się przyjaźnił i których podziwiał, nie cieszyły się uznaniem współczesnych i rzadko gościły w ofercie ówczesnych marszandów.
Gdyby nie ogromne wsparcie brata Theo i jego wiara w talent Vincenta ten na pewno zarzuciłby swoją pasję do malowania którą odkrył w sobie późno bo tuż przez 30-tymi urodzinami.

"Pasja życia" Irvinga Stone to zbeletryzowana biografia Vincenta van Gogha. Dla mnie zaś pierwsza książka tego autora który specjalizuje się właśnie w biografiach wielkich twórców.
I tak się zastanawiam czy to język powieści, czy życie malarza które było wieczną tułaczką z miejsca na miejsce i niekończącym się poszukiwaniem swojej drogi życiowej ale nie zachwyciła mnie ta książka.
Gdziekolwiek Vincenta nie rzuciłby los scenariusz jaki gotowało mu życie był zawsze taki sam: szybko tracił zapał do wykonywanej pracy (czy to sprzedawcy obrazów, nauczyciela czy kaznodziei), wiecznie przymierał głodem (i to w sensie dosłownym) a każdy jego związek z kobietą był z góry skazany na porażkę. Po prawdzie jego życie było pasmem porażek i złych decyzji co pewnie było skutkiem choroby psychicznej która w końcu doprowadziła go do śmierci.

To co powinno być zaleta książki, czyli niezwykła drobiazgowość w opisywaniu życia artysty mnie powiem szczerze miejscami nużyło bo gdziekolwiek van Gogh się nie pojawiał jego losy toczyły się niemal identycznie (głód, samotność, nieszczęśliwa miłość, wsparcie brata który praktycznie utrzymywał go przez większość życia).
Nie można odmówić autorowi perfekcyjnego przygotowania do napisania tej książki. Jego wiedza o malarzu jest wręcz imponująca. Pięknie jest też "Pasja życia" napisana: ożywają w niej wręcz obrazy namalowane przez artystę ale gdyby Irving Stone bardziej selektywnie podszedł do zgromadzonego materiały powieść dużo bo zyskała. A tak poszczególne etapy życia artysty zlewają się w jedno długie pasmo nieszczęść i dojmującej samotności.

Mimo to książka warta jest uwagi. Ja słuchałam jej w formie audiobooka w interpretacji p. Marcina Walczaka która zupełnie do mnie nie przemówiła. Może czytana w tradycyjny sposób bardziej by mnie oczarowała...

Vincent van Gogh był wielkim malarzem a właściwie stał się wielki i doceniany wiele lat po swojej samobójczej śmierci. Jego obrazy, tak jak prace paryskich impresjonistów z którymi się przyjaźnił i których podziwiał, nie cieszyły się uznaniem współczesnych i rzadko gościły w ofercie ówczesnych marszandów.
Gdyby nie ogromne wsparcie brata Theo i jego wiara w talent Vincenta...