Od samego początku książki przewala się przez człowieka kula czystego realizmu, pijaństwa, rozpaczy, testosteronu i brutalności - cudo. Tak to się zaczyna i trwa praktycznie do połowy książki, no może troszkę dalej. Później jest nieco łagodniej za to co raz częściej autor zaczyna posługiwać się fikcją literacką. Na szczęście nie trzeba być mistrzem intelektu aby zorientować się co jest ewidentnie wyobraźnią autora mającą poszerzyć perspektywę a co jego autentycznym wspomnieniem. Wiedziałem o tym zabiegu nim sięgnąłem po książkę i przyznam szczerze byłem tym zaniepokojony nieco. Na szczęście niepotrzebnie. Dodaje ów zabieg głębi a realizm na tym nie traci i nie jest to też jakieś szalbierstwo - autor nie wciska nam krótko mówiąc kitu.
Postacie generalnie te same co w dwu wcześniejszych kiążkach. Oczywiście nic nie straciły z swego "uroku". Sposoby Małego na rozwiązanie każdego problemu (właściwie jeden sposób) jest po prostu rozbrajający:)
Naprawdę polecam. Kawał dobrej literatury, który może komuś otworzy oczy na dość istotny problem naszej podłej ale i pięknej natury człowieczej. Hm, choć z nacieskiem na "podłej". Smutne

Od samego początku książki przewala się przez człowieka kula czystego realizmu, pijaństwa, rozpaczy, testosteronu i brutalności - cudo. Tak to się zaczyna i trwa praktycznie do połowy książki, no może troszkę dalej. Później jest nieco łagodniej za to co raz częściej autor zaczyna posługiwać się fikcją literacką. Na szczęście nie trzeba być mistrzem intelektu aby zorientować...