"To znaczy, że miłość jest najpotężniejszą siłą na świecie. Miłość potrafi wszystko."

Wojna dobiegła końca, Valentine został pokonany, a Clary i Jace mogą być razem. Wydawałoby się, że teraz wszystko już zacznie się układać. Nic bardziej mylnego...
Wszyscy wracają do domu. Clary w końcu zaczyna prawdziwy trening na Nocnego Łowcę. Jace oprócz bycia jej chłopakiem jest także po części jej nauczycielem. I teraz, kiedy wszystko powinno między nimi się ułożyć, Jace z niezrozumiałych dla dziewczyny przyczyn zaczyna się od niej oddalać. Clary od razu to zauważa, nie rozumie tylko, co jest tego powodem... Ich wspólnych scen będzie niestety trochę mniej, ale jak już się pojawią, będą przecudowne. (Szczególnie jedna, po przeczytaniu na pewno będziecie wiedzieć, którą miałam na myśli.)
Simon nie próżnował. O jego względy w tej części nie stara się jedna, ale aż dwie dziewczyny. Celowo użyłam wyrażenia "starać się o względy", gdyż w tej części pan Lewis naprawdę zachowuje się trochę jak taka księżniczka z wieży. Nie jest może aż tak bardzo irytujący, ale za to odrobinę ciapowaty i niezdecydowany. Niby trójkącik, których teraz pełno, a jednak coś nowego. Na szczęście nie potrwa to zbyt długo, bo obie - zarówno Izzy jak i Maia - mają charakter i nie pozwolą bawić się swoimi uczuciami. No a poza tym pojawi się ktoś z przeszłości Mai, komu wciąż na niej zależy...
A Magnus i Alec? Cóż, wybrali się na małą wycieczką, dookoła świata. Oni jedni bez miłosnych problemów.
Co więcej? Akcji jest nieco mniej, a na pewno o wiele mniej niż w przesiąkniętym akcją Mieście Szkła. Trochę zabrakło mi tutaj tego czegoś, jednak czwarta część serii Dary Anioła wciąż trzyma nieprzeciętnie wysoki poziom, szczególnie jak na ten gatunek, i jak najbardziej zasługuje na uwagę.

"- Chociaż za tymi nie przepadam.- Wycelował palcem w Jace'a. - Uważają, że są lepsi od wszystkich.
- Wcale nie - zaprotestował Jace. - To ja uważam, że jestem lepszy od wszystkich. I tę opinię potwierdza mnóstwo dowodów."

Miasto Upadłych Aniołów jest w pewnym sensie tym samym dla drugiej części tej serii (tomów 4-6), czym dla pierwszych trzech było Miasto Kości - swoistym wprowadzeniem do dalszych losów bohaterów. Tutaj również pojawiają się pewne fakty o funkcjonowaniu Nocnych Łowców, więc jeśli myśleliście, że wiecie o tym świecie już wszystko - myliliście się.
Humoru też jakby trochę mniej niż w poprzednich tomach, ale jak już się pojawia, to powoduje szeroki uśmiech. Za to końcówka jest absolutnie w stylu Cassandry - zostawia nas z całą masą pytań i każe sięgnąć po następny tom.

"- Chodzi o to, że należy trzymać się blisko przyjaciół, a wrogów jeszcze bliżej?
- Sądziłem, że należy trzymać się blisko przyjaciół, żeby miał cię kto podwieźć, kiedy zakradasz się nocą do domu wroga i rzygasz do jego skrzynki na listy."

"To znaczy, że miłość jest najpotężniejszą siłą na świecie. Miłość potrafi wszystko."

Wojna dobiegła końca, Valentine został pokonany, a Clary i Jace mogą być razem. Wydawałoby się, że teraz wszystko już zacznie się układać. Nic bardziej mylnego...
Wszyscy wracają do domu. Clary w końcu zaczyna prawdziwy trening na Nocnego Łowcę. Jace oprócz bycia jej chłopakiem jest także...