Co widzi dziecko gdy patrzy na obraz? Większość dorosłych odpowiedziałaby zapewne, że nic specjalnego – po prostu to, co na nim jest przedstawione. Jak bardzo się mylą wie ten, kto kiedyś zapytał o to małego obserwatora. Dziecięcy odbiór świata, jego abstrakcyjność z jednej strony i niesamowite przetworzenie konkretu z drugiej, to jedna z najcenniejszych umiejętności danych nam w pierwszych latach życia, później często bezpowrotnie utracona. Ważnie o niej pamiętać i ją rozwijać, póki jeszcze czas. Świetną okazją do tego jest zatem nie tylko umożliwienie dziecku kontaktu ze sztuką od najmłodszych lat, ale również rozmowy na ten temat czy podsuwanie inspirujących (czytaj niestandardowych i zaskakujących) książek.

Jedną z nich jest bez wątpienia „Pamiątka z Paryża”, razem z wydanymi wcześniej tomami „Zając” i  „Powidoki” wchodząca w skład serii Mały Koneser Wydawnictwa Dwie Siostry. Na serię składają się opowiadania nawiązujące do wybitnych dzieł światowego i polskiego malarstwa – każda książka to historia zainspirowana konkretnym obrazem. Tym razem jest to dzieło Wilhelma Sasnala, które staje się pretekstem do opowiedzenia niezwykłej historii – międzynarodowej intrygi z elementami kryminalnymi, naukowymi, obyczajowymi i wieloma innymi. A wszystko to napisane językiem bardzo obrazowym w humorystycznym tonie, co sprawia, że lektura jest prawdziwą przyjemnością zarówno dla młodszego, jak i starszego czytelnika. Książka jest wspaniale zilustrowana przez Jacka Ambrożewskiego - ilustracje to szkice lub kolaże, w ograniczonej gamie kolorystycznej, ale jakie robią wrażenie! – i stanowić będzie jedno z najbardziej intrygujących i skłaniających do myślenia dzieł literackich w domowej biblioteczce młodego czytelnika i oglądacza. Oprócz bowiem dostarczenia ciekawych wiadomości z różnych dziedzin wiedzy i sztuki wyzwala chęć do pobujania w obłokach i poćwiczenia swojej wyobraźni, a także do stworzenia własnej historii w nawiązaniu do obrazu Sasnala i autorskiego jej zilustrowania.  

Opowieść toczy się wartko, akcja przenosi się do różnych miejsc na świecie, a jednym z nich jest Kazimierz Dolny nad Wisłą. Zanim rozwiąże się zagadka tajemniczych zjawisk, wyrastających z chodników, żelaznych kolców mamy okazję przez chwilę zanurzyć się w świecie lekko surrealistycznym, stanowiącym doskonałe krzywe zwierciadło rzeczywistego. Poznajemy różne typy ludzkie, mniej lub bardziej sympatyczne, i ich motywacje. Autorka ponadto doskonale połączyła w swym dziele motywu natury i kultury, które u starszego czytelnika otwierają od razu różne refleksje o wpływie i znaczeniu obu dziedzin na życie ludzkie (i nie tylko),zaś dla młodszego mogą być ciekawym impulsem do rozmowy z innymi dziećmi i dorosłymi o wpływie człowieka na świat, ze wszystkimi jego skutkami. Wreszcie mamy możliwość obserwować jak świetnie tekst utworu może współgrać z jego szatą graficzną a obie – z nastrojem opowiadania. Na koniec zaś dostajemy niespodziewane zakończenie, pozostawiające lekką niepewność dalszego ciągu historii. Warto poznać tą zaskakującą książkę dla dzieci i podarować ją najmłodszym (a po cichu podczytywać sobie, gdy oni śpią) – rozwija tak, jak to robi tajemnicze zjawisko w niej opisane.

Jowita Marzec