Piękna i mądra historia... Wzruszająca i zmuszająca do refleksji. Być może dzięki takim książkom (między innymi) człowiek staje się lepszy. Mam wrażenie, że czytelnicy takich książek są dobrymi ludźmi, dobrymi przyjaciółmi, fajnymi kolegami i sąsiadami. Bo cóż to znaczy być dobrym człowiekiem? Według mnie to znaczy być odpowiedzialnym za siebie i za innych, nie być egoistą, nie być obojętnym na innych ludzi, być za to empatycznym. To również oznacza umiejętność wczuwania się w sytuację innego człowieka i nie oceniania innych po pozorach. Tego uczy między innymi ta niewielka książeczka. Czyli ogólnie rzecz ujmując - uczy człowieczeństwa. Rzeczy aktualnie niemodnej i nieopłacalnej. Być może dla części z Was brzmi to śmiesznie (jak bajanie starego dziadersa),ale dla mnie i dla wielu osób z pokolenia "eighties" i wcześniej urodzonych, są to niezwykle istotne sprawy...

Piękna i mądra historia... Wzruszająca i zmuszająca do refleksji. Być może dzięki takim książkom (między innymi) człowiek staje się lepszy. Mam wrażenie, że czytelnicy takich książek są dobrymi ludźmi, dobrymi przyjaciółmi, fajnymi kolegami i sąsiadami. Bo cóż to znaczy być dobrym człowiekiem? Według mnie to znaczy być odpowiedzialnym za siebie i za innych, nie być egoistą,...

Wszyscy uważają, że Majka uciekła nad morze. Przecież to nieprawda. Ona była w okolicach Bartoszyc, blisko rosyjskiej granicy i całkiem blisko do wielkich jezior na Mazurach. A książka przenosi pokolenie 60 i 50 latków z powrotem do lat młodzieńczych. Cudowne lata choć to czasy PRL-u.

Wszyscy uważają, że Majka uciekła nad morze. Przecież to nieprawda. Ona była w okolicach Bartoszyc, blisko rosyjskiej granicy i całkiem blisko do wielkich jezior na Mazurach. A książka przenosi pokolenie 60 i 50 latków z powrotem do lat młodzieńczych. Cudowne lata choć to czasy PRL-u.

Przy okazji porządków znalazłem tę książkę - podczytywałem ją kiedyś ukradkiem starszej siostrze. Oczywiście oglądałem również w dzieciństwie serial, który bardzo mi się podobał - chciałem wówczas być taki dorosły i przystojny jak Ariel;-)
Z lekką obawą otworzyłem teraz sfatygowany egzemplarz, ale historia momentalnie mnie wessała. Znów przeniosłem się do małego miasteczka, w którym dzieciaki jeżdżą same nad jezioro i skaczą z wysokiego cypla do wody, milicjant zna na pamięć dzieła Szekspira, a jego rezolutny syn gotuje zupy z własnoręcznie zerwanych grzybów - ech! Zatęskniłem za wakacjami z dzieciństwa.
Oczywiście zaświeciły mi po oczach socjalistyczne realia (troska Skoworna o wykonanie planu, czekanie na decyzję ze wszechmocnego "Zjednoczenia"),ale przede wszystkim uderzyła mnie mnogość wątków:
- pierwsze zauroczenie,
- przyjaźń,
- konsekwencje bycia synem "gliny",
- trudności w zaakceptowaniu nowej partnerki ojca,
- dylemat lojalności (jak być uczciwym wobec ojca, ukrywając uciekinierkę?),
- próby pogodzenia Majki z ojcem,
- relacje z odrzuconą dziewczyną, dobrą koleżanką,
- sprawa fałszywego oskarżenia o korupcję.
Sporo tego w niewielkiej objętościowo książce. Sporo spraw ma na głowie główny bohater, Ariel. Jak chyba każdy nastolatek, kiedyś i teraz:-)

Przy okazji porządków znalazłem tę książkę - podczytywałem ją kiedyś ukradkiem starszej siostrze. Oczywiście oglądałem również w dzieciństwie serial, który bardzo mi się podobał - chciałem wówczas być taki dorosły i przystojny jak Ariel;-)
Z lekką obawą otworzyłem teraz sfatygowany egzemplarz, ale historia momentalnie mnie wessała. Znów przeniosłem się do małego miasteczka,...

Kiedyś oglądałem serial, ale na książkę trafiłem dopiero niedawno. I żałuję, że nie przeczytałem jej ze 25 lat temu, gdy byłem nastolatkiem. Świetna psychologia postaci, wątek towarzyszący (podejrzany o machlojki ojciec kolegi głównego bohatera) i panna Majka — idealistka, dla której wszystko powinno być czarne, lub białe, biorąca się za osąd moralności swojego ojca. A przy okazji wspaniałe opisy życia małego miasteczka.

Kiedyś oglądałem serial, ale na książkę trafiłem dopiero niedawno. I żałuję, że nie przeczytałem jej ze 25 lat temu, gdy byłem nastolatkiem. Świetna psychologia postaci, wątek towarzyszący (podejrzany o machlojki ojciec kolegi głównego bohatera) i panna Majka — idealistka, dla której wszystko powinno być czarne, lub białe, biorąca się za osąd moralności swojego ojca. A przy...

Genialna książka mojej młodości. Każdy chłopak w latach 70tych chciał być na miejscu Ariela

Genialna książka mojej młodości. Każdy chłopak w latach 70tych chciał być na miejscu Ariela

Bardzo fajna powieść młodzieżowa. Dziwne że w czasach szkolnych nie wpadła mi w ręce ;) Miło i i bez zbędnego pośpiechu czytało się powracając myślami wstecz. Polecam

Bardzo fajna powieść młodzieżowa. Dziwne że w czasach szkolnych nie wpadła mi w ręce ;) Miło i i bez zbędnego pośpiechu czytało się powracając myślami wstecz. Polecam

Fragment:

-Ja bym się bardzo chciała zakochać. A Ty?
Nie odpowiedziałem. Leżałem na plecach, licząc gwiazdy, które się pokazały zza chmur. Palce Majki znalazły moją rękę. Czułem ich delikatne ciepło i miękkość.
-Wiem o miłości tylko z lektur. I z wyobraźni. I jeszcze z rozmów z Joanną, ona też ją sobie cudownie wyobraża, ale się boi. Joasia wszystkiego się boi, jest taka śmieszna...
Ariel, chciałbyś się zakochać? We mnie na przykład?
Poczułem dobrze mi znany ogień w uszach szczypiącą suchość w gardle.
- Jeśli musisz kpić... - wymamrotałem.

Fragment:

-Ja bym się bardzo chciała zakochać. A Ty?
Nie odpowiedziałem. Leżałem na plecach, licząc gwiazdy, które się pokazały zza chmur. Palce Majki znalazły moją rękę. Czułem ich delikatne ciepło i miękkość.
-Wiem o miłości tylko z lektur. I z wyobraźni. I jeszcze z rozmów z Joanną, ona też ją sobie cudownie wyobraża, ale się boi. Joasia wszystkiego się boi, jest taka...

Bardzo fajna, czyta sie lekko i szybko. Oczywiscie wpierw byl serial, ktory moim zdaniem jest bardzo rozwklekly, tutaj tego sie nie odczuwa. Jedyne czego mi zabraklo w ksiazce (co dziwne),a bylo w serialu to watek chorej Majki, w ktorym Ariel nawiazuje wiez z lekarka.

Bardzo fajna, czyta sie lekko i szybko. Oczywiscie wpierw byl serial, ktory moim zdaniem jest bardzo rozwklekly, tutaj tego sie nie odczuwa. Jedyne czego mi zabraklo w ksiazce (co dziwne),a bylo w serialu to watek chorej Majki, w ktorym Ariel nawiazuje wiez z lekarka.

Przeczytana kolejny raz po wielu latach nie straciła nic w moich oczach. Polecam,bo ma w sobie to coś.

Przeczytana kolejny raz po wielu latach nie straciła nic w moich oczach. Polecam,bo ma w sobie to coś.

Czasami lubię cofnąć się do czasów swojego dzieciństwa i poczytać luźniejsze lektury z tamtych lat. Mimo że to czasy PRL'u to jakiś urok tkwi w tych książkach dla młodzieży tamtego okresu. Jenak Szaleństwa Majki Skowron nigdy za młodu nie czytałem. Pamiętam tylko serial,z perspektywy czasu już mgliście. A jaka jest książka? Specyficzna, opowiadająca o dorastaniu, młodzieńczych problemach, wyobrażeniach świata...dorastaniu. A wszystko to w małej miejscowości w letnim klimacie. Pozytywna podróż w przeszłość , ale i uniwersalne prawdy na dziś. Polecam

Czasami lubię cofnąć się do czasów swojego dzieciństwa i poczytać luźniejsze lektury z tamtych lat. Mimo że to czasy PRL'u to jakiś urok tkwi w tych książkach dla młodzieży tamtego okresu. Jenak Szaleństwa Majki Skowron nigdy za młodu nie czytałem. Pamiętam tylko serial,z perspektywy czasu już mgliście. A jaka jest książka? Specyficzna, opowiadająca o dorastaniu,...