Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Elżbieta Jackiewiczowa
![Elżbieta Jackiewiczowa](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/33541/624866-140x200.jpg)
Źródło: https://nietylkomusierowicz.wordpress.com/2014/01/24/dwie-tancerki/
12
6,4/10
Urodzona: 22.02.1902Zmarła: 31.12.1976
W 1920 podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po roku przeniosła się na uniwersytet w Wilnie na filologię słowiańską. Po ukończeniu studiów pracowała jako nauczycielka języka polskiego.
Podczas okupacji brała udział w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu pełniła kolejno funkcję dyrektora szkoły, wizytatora, a następnie naczelnika wydziału Kuratorium Łódzkiego. W latach pięćdziesiątych wykładała w Studium Nauczycielskim w Warszawie. W tym czasie publikowała w Głosie Nauczycielskim liczne artykuły o tematyce oświatowej, m.in. pod pseudonimami Andrzej Drzazga i Witold Gałacki.
Debiutowała w 1955 roku powieścią "Wczorajsza młodość", następnie m.in. "Dwie miłości", "Nocny koncert". Są to utwory przeznaczone głównie dla dziewcząt. Jackiewiczowa koncentruje w nich swoją uwagę na życiu szkolnym, na problemach przyjaźni i dojrzewania, przeżywanych konfliktach światopoglądowych. Niestety, opisując szkołę z okresu międzywojennego, zniekształcała obraz ówczesnej rzeczywistości nadmiernie ulegając wymogom stalinowskiej propagandy. Z tego też powodu jej książki nie są wznawiane w demokratycznej Polsce.
W wyniku współpracy z czasopismami młodzieżowymi "Filipinką" i "Na przełaj", w których publikowała systematycznie artykuły z życia młodzieży, powstały jej książki "Ratuj, Ewo!" i "Listy o trudnym dojrzewaniu".
Pełniła rolę konsultanta do spraw pedagogicznych podczas tworzenia serialu "Wojna domowa".
Za całokształt pracy dydaktycznej i twórczej otrzymała m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej i Order Sztandaru Pracy II klasy.
Podczas okupacji brała udział w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu pełniła kolejno funkcję dyrektora szkoły, wizytatora, a następnie naczelnika wydziału Kuratorium Łódzkiego. W latach pięćdziesiątych wykładała w Studium Nauczycielskim w Warszawie. W tym czasie publikowała w Głosie Nauczycielskim liczne artykuły o tematyce oświatowej, m.in. pod pseudonimami Andrzej Drzazga i Witold Gałacki.
Debiutowała w 1955 roku powieścią "Wczorajsza młodość", następnie m.in. "Dwie miłości", "Nocny koncert". Są to utwory przeznaczone głównie dla dziewcząt. Jackiewiczowa koncentruje w nich swoją uwagę na życiu szkolnym, na problemach przyjaźni i dojrzewania, przeżywanych konfliktach światopoglądowych. Niestety, opisując szkołę z okresu międzywojennego, zniekształcała obraz ówczesnej rzeczywistości nadmiernie ulegając wymogom stalinowskiej propagandy. Z tego też powodu jej książki nie są wznawiane w demokratycznej Polsce.
W wyniku współpracy z czasopismami młodzieżowymi "Filipinką" i "Na przełaj", w których publikowała systematycznie artykuły z życia młodzieży, powstały jej książki "Ratuj, Ewo!" i "Listy o trudnym dojrzewaniu".
Pełniła rolę konsultanta do spraw pedagogicznych podczas tworzenia serialu "Wojna domowa".
Za całokształt pracy dydaktycznej i twórczej otrzymała m.in. Medal Komisji Edukacji Narodowej i Order Sztandaru Pracy II klasy.
6,4/10średnia ocena książek autora
392 przeczytało książki autora
231 chce przeczytać książki autora
6fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Tancerze Elżbieta Jackiewiczowa ![Tancerze](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/70000/70044/624869-352x500.jpg)
6,6
![Tancerze](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/70000/70044/624869-352x500.jpg)
Powieść czytana wiele razy - wiele lat temu, w czasach kiedy trudno było trafić na dobrą książkę dla młodzieży i młodych dorosłych. Ja wtedy byłam nią zachwycona.
Historia dwojga młodych ludzi, którym zaraz po poznaniu los płata figla i rozdziela ich na długi czas. Na szczęście jednak nie na zawsze.
Polecam wszystkim osobom zakochanym w książkach. Czasem trzeba na chwilę oderwać się od współczesnych powieści i wrócić do dawnych dobrych autorów.
Dziewczęta szukają drogi Elżbieta Jackiewiczowa ![Dziewczęta szukają drogi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/222000/222775/599576-352x500.jpg)
5,8
![Dziewczęta szukają drogi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/222000/222775/599576-352x500.jpg)
"Dziewczęta szukają drogi" opowiada o życiu powojennych uczennic, licealistek, które tuż po zakończeniu II wojny wracają do regularnej edukacji. Akcja książki rozgrywa się w Łodzi, do której znalazły schronienie osoby z wielu innych miejsc, również ze zrujnowanej Warszawy. Klasa szkolna składa się z dziewcząt, a każda z nich ma za sobą trudne wojenne przeżycia. Samo to stanowi niezwykłą wartość książki, bo pokazuje, jak traumatyczne choć różnorodne były to doświadczenia. I byłoby świetnie, gdyby to stało się osią książki, niestety, równie silny jest w niej wątek ideologiczny. Napływ nowych socjalistycznych idei zmusza uczennice do konfrontacji z własnymi przekonaniami, a indoktrynacja jest tak spójna i skuteczna, że rzadko której udaje się zachować przedwojenne idee. Trudno zresztą się dziwić, kiedy pochodzenie mogło utrudnić znalezienie pracy czy dalszą edukację. W dzisiejszych czasach o tym się nie pamięta, ale za komuny łatwiej było dostać się na studia komuś, kto miał pochodzenie chłopskie czy robotnicze a nie inteligenckie. I choć czytanie tych wszystkich ideologicznych bzdur jest przygnębiające, z drugiej strony świetnie oddaje to rzeczywistość, która nie tak dawno była realna w Polsce.