O poszukiwaniu życia we wszechświecie. Amerykańskiemu „Projektowi Argus” zajmującemu się próbami nawiązaniu kontaktu z pozaziemską cywilizacją udaje się przechwycić tajemniczą wiadomość, która najwyraźniej zawiera instrukcje budowy pewnej maszyny…

Przebieg fabuły obserwujemy z punktu widzenia Eleanor Arroway, genialnej badaczki, której życiową pasją jest astronomia i fizyka. Przez swój geniusz, a także swoją płeć (inni naukowcy to w większości mężczyźni) jest strasznie wyobcowana. Jedyną bratnią duszą był dla niej jej zmarły ojciec i to właśnie jego postać wydaje się dla bohaterki motorem do dalszych działań.

Osobnego akapitu wymaga stosunek bohaterki do religii. Jest ona agnostyczką i potrzebuje twardych dowodów by uwierzyć w istnienie Boga. Jednocześnie sama podąża za czymś, co może nawet nie istnieć i często w swoich działaniach kieruje się głównie intuicją. Ciekawe na tym tle wydają się jej dyskusje z pewnym działaczem religijnym dla którego wiadomość z kosmosu jest ostatecznym świadectwem istnienia Boga – widać, że obaj rozmówcy zahaczają o fanatyzm. Nabiera to szczególnie nowego znaczenia w finale…

Jeżeli chodzi o naukową stronę książki, to ze względu na osobę autora (Carl Sagan, astrofizyk i astrobiolog) jest ona oddana bardzo wiarygodnie. Jednocześnie jest ona na tyle przystępnie przedstawiona, że nawet osoby nieznające się na astronomii nie powinny czuć się zagubione.

Podobało mi się też przedstawienie globalnych reakcji na pojawienie się dowodu na istnienie inteligentnego życia we wszechświecie. Pokazany jest wpływ na kulturę, sztukę czy ludzką mentalność. Mamy tu do czynienia z bardzo skrajnymi zachowaniami – przypomniał mi się trochę film „Dzień zagłady”, gdzie równie dobrze ukazano różne reakcje na możliwy koniec świata.

Do minusów zaliczyłbym zbyt krótkie przedstawienie „manifestacji sił nadprzyrodzonych” – po całej fabularnej podbudowie można było trochę poświęcić temu więcej miejsca. Także pewien zwrot akcji w finale moim zdaniem wyszedł strasznie tandetnie – jak z jakiejś telenoweli.

Warto też wspomnieć, że książka doczekała się filmowej adaptacji z Jodie Foster w roli głównej. Książka i film powstały w trochę innych czasach, więc w powieściowym oryginale ciągle mamy Związek Radziecki, a pojawienie się wiadomości sprawia, że dawny wyścig w kosmos rusza na nowo. Moim zdaniem film jest o tyle lepszy, że głównie skupia się na protagonistce, co pogłębia indywidualizm jej pewnego doświadczenia, a w książce dzieli je z paroma innym postaciami.

Podsumowując, jest to jedna z najlepszych opowieści o kontakcie ludzkości z obcą cywilizacją, chociaż finał trochę rozczarowuje.

O poszukiwaniu życia we wszechświecie. Amerykańskiemu „Projektowi Argus” zajmującemu się próbami nawiązaniu kontaktu z pozaziemską cywilizacją udaje się przechwycić tajemniczą wiadomość, która najwyraźniej zawiera instrukcje budowy pewnej maszyny…

Przebieg fabuły obserwujemy z punktu widzenia Eleanor Arroway, genialnej badaczki, której życiową pasją jest astronomia i...