Trzeci i ostatni tom Trylogii Grisza okazał się tym wszystkim, czym być powinien. Wpadka poprzedniej odsłony serii wydaje się w tym momencie wręcz nieważna, gdyż Ruina i Rewolta naprawiła wszystkie błędy, na które tam narzekałam.
Mamy tu wartką akcję, nacisk na fabułę oraz relacje między postaciami, bez popadania jednak w przesadne dramaty, ogromne ilości magii oraz ciekawie wykreowanego świata, których potencjał w końcu jest wykorzystywany; wątek miłosny został trochę przytłumiony oraz podany w dużo dojrzalszej odsłonie - choć czuć było jego obecność, bynajmniej nie przytłaczał, a wręcz czekało się na jakiś rozwój wydarzeń pod tym względem.
Co najważniejsze: bohaterowie dorośli. Trzeci tom dzieje się w dwa miesiące po zakończeniu dwójki i choć wydaje się to krótkim odstępem, w końcu zachowywali się tak, jak się tego od nich wymaga. Kiedy postacie myślą o wyższych celach, mają odwagę mierzyć się z przeciwnościami mimo strachu i zwątpienia oraz potrafią dokonać największych poświęceń - właśnie wtedy czytelnik chce im szczerze kibicować i ma nadzieję na szczęśliwe zakończenie; dokładnie to miało miejsce tutaj :)
Konkluzja jest naprawdę satysfakcjonująca - po części przewidywalna, po części przyjemnie zaskakująca - i definitywnie wrócę do świata Griszy w nowej książce od Pani Bardugo "Six of Crows".
Jedyny minus tego tomu do zbyt mała ilość Nikolaia, ale z drugiej strony niespodziewane zwroty akcji to element, który błyszczy w całej trylogii, dlatego trudno mi tak naprawdę na to narzekać ;)

https://lisiwrona.wordpress.com

Trzeci i ostatni tom Trylogii Grisza okazał się tym wszystkim, czym być powinien. Wpadka poprzedniej odsłony serii wydaje się w tym momencie wręcz nieważna, gdyż Ruina i Rewolta naprawiła wszystkie błędy, na które tam narzekałam.
Mamy tu wartką akcję, nacisk na fabułę oraz relacje między postaciami, bez popadania jednak w przesadne dramaty, ogromne ilości magii oraz...