Chcąc się dowiedzieć co nie co o "królowej kryminału" postanowiłam sięgnąć po jej autobiografię. Książka, a właściwie jej treść okazały się niezwykle interesujące, tudzież coś sprawiło, że czytało ją się dosyć ciężko. Być może to nietypowy format książki i duże strony do, których nie przywykłam.
Z "Autobiografii" mogłam się dowiedzieć jak zaczęła się przygoda autorki z pisaniem. Mimo, że nie miała odpowiedniego wykształcenia z pisaniem radziła sobie świetnie, chociaż w tamtych czasach wydać książkę nieznanego autora graniczyło z cudem. Pragnę zaznaczyć, że jak się okazuje wykształcenie nie jest tak ważne w pisarstwie, liczy przede wszystkim się wyobraźnia. Wielu współczesnych pisarzy posiadających wykształcenie nie jest w stanie dorównać Agacie Christie.
Autorka również nie miała łatwego życia przeżyła jakby nie było dwie wojny, odejście męża do innej kobiety, liczne podróże i przygody, a także choroby. Zaskakujące jest to, że okazało się być osobę nieśmiałą, wolała przelewać swoje myśli na papier, niż ciągnąć z kimś nudny monolog.
W książce również zawarte są fotografie z tamtego okresu, chociaż oczekiwałbym bym więcej. Ale rozumiem, że w tamtych czasach fotografie były czymś trudno dostępnym.
Nie chcę zdradzać więcej szczegółów, dlatego, uważam, że każdy fan - i nie tylko - pani Christie powinien przeczytać tę oto "Autobiografię".

Chcąc się dowiedzieć co nie co o "królowej kryminału" postanowiłam sięgnąć po jej autobiografię. Książka, a właściwie jej treść okazały się niezwykle interesujące, tudzież coś sprawiło, że czytało ją się dosyć ciężko. Być może to nietypowy format książki i duże strony do, których nie przywykłam.
Z "Autobiografii" mogłam się dowiedzieć jak zaczęła się przygoda autorki z...