Ostatnia książka jednej z moich ulubionych pisarek...

Wszyscy wiemy, że te nowsze książki Chmielewskiej nie miały w sobie już "tego czegoś" co powieści pisane za czasów PRL-u. Tak naprawdę z każdą kolejną książką mówiliśmy: "to już nie to samo"; "to nie jest już TA Chmielewska", a mimo to czekaliśmy na kolejne propozycje pani Joanny z nadzieją, że wróci klimat z dawnych lat. Po części udało się to przy okazji "Byczków w pomidorach", jednak już następne książki "Gwałt" i "Krwawa zemsta" srodze nas - wielbicieli twórczości Chmielewskiej - zawiodły.

A "Zbrodnia w efekcie"? Niewątpliwie dużo lepsza od poprzedniczki, czyli "Krwawej zemsty". O wiele lepiej (i szybciej) się czyta - mnie książka tak wciągnęła, że przeczytałam ją w jedno popołudnie, aczkolwiek zbyt obszerna to ona nie jest... ;)

Fabuła obiecująca - już na pierwszych stronach mamy morderstwo, choć opisane tak trochę niedosłownie, ale zaskoczenia nie ma, gdy zostaje odkryte. Trochę komplikacji przy ustaleniu tożsamości ofiary - dopiero po 10 latach wychodzą na jaw wszystkie szczegóły. Osoba mordercy przewidywalna, jednak samo dochodzenie do prawdy jest zabawne i wciągające. Pojawia się znów Joanna, choć nie na pierwszym planie i tak jakby wprowadzona do powieści trochę na siłę. Na deser wątek z testamentem i szukaniem ukrytego spadku. Krótko mówiąc: w ostatniej powieści Chmielewska zaserwowała nam kilka swoich ulubionych motywów w pakiecie. Na szczęście obyło się bez wyścigów ;)

"Zbrodnia w efekcie" to całkiem niezła książka, nawet dobra. Czuje się w niej ducha dawnego humoru Autorki, co prawda nie ma już takich momentów, które prowokowałyby do niekontrolowanego napadu śmiechu, jednak kilka zabawnych scen da się naliczyć.

Daję ocenę 6/10, trochę z sentymentu, ale też dlatego, że uważam "Zbrodnię w efekcie" za dużo lepszą pozycję od poprzedniczek.
Fanom Chmielewskiej oczywiście polecam!

Ostatnia książka jednej z moich ulubionych pisarek...

Wszyscy wiemy, że te nowsze książki Chmielewskiej nie miały w sobie już "tego czegoś" co powieści pisane za czasów PRL-u. Tak naprawdę z każdą kolejną książką mówiliśmy: "to już nie to samo"; "to nie jest już TA Chmielewska", a mimo to czekaliśmy na kolejne propozycje pani Joanny z nadzieją, że wróci klimat z dawnych...