Nieoczywista, trudna, zaskakująca a tak dobrze oddająca różny charakter ludzki reprezentowany przez kilku bohaterów. Warta uwagi, rzucająca kłody pod nogi naszej wyobraźni i umiejętnościom skupienia.

Nieoczywista, trudna, zaskakująca a tak dobrze oddająca różny charakter ludzki reprezentowany przez kilku bohaterów. Warta uwagi, rzucająca kłody pod nogi naszej wyobraźni i umiejętnościom skupienia.

Czytanie tej ksiązki to walka z samym sobą. Wątki się przeplatają, ale żeby dojść z jednego wydarzenia do drugiego trzeba przejść przez kilku do kilkunastostronicowy opis porównujący rzeczywistosc do czegoś figurujacego w wyobraźni autorki. Wątki sci fi jak jednoszynowa kolej pasują jak pięść do nosa względem pozostalego opisu swiata przedstawionego. Znalazłem za to trafny opis pasujacy do nowoczesnego spoleczeństwa.

Czytanie tej ksiązki to walka z samym sobą. Wątki się przeplatają, ale żeby dojść z jednego wydarzenia do drugiego trzeba przejść przez kilku do kilkunastostronicowy opis porównujący rzeczywistosc do czegoś figurujacego w wyobraźni autorki. Wątki sci fi jak jednoszynowa kolej pasują jak pięść do nosa względem pozostalego opisu swiata przedstawionego. Znalazłem za to trafny...

Totalna zwyciężczyni pośród przerwanych lektur - 1,5 strony. Dlaczego? Oto przykład jednego ze zdań na pierwszej stronie książki: "Sweter powinien dać profesorowi Anfiłogowi zamiast tego doszczętnie zniszczonego przez mole - na północy, w tajemniczej dolinie, do której, jeśli dopisze szczęście, ekspedycja dotrze dopiero za trzy tygodnie, tam, gdzie z postrzępionym motylem na boku w pełnym słońcu wygrzewała się przywieziona w zimie saniami beczka benzyny, wiosna dopiero obejmowała ziemię we władanie, a pod chwiejącymi się, rozłożystymi czarnymi, przypominającymi szale gałęziami świerków ciągle jeszcze bielał przysypany igliwiem zamarznięty na kamień śnieg." Przez chwilę myślałam, że mam udar i początki masywnego wylewu do lewej półkuli. Poruszałam rękoma, nogami, wszystko ok. Ze mną, z książką niekoniecznie. Zaznaczam, że nie jest to proza eksperymentalna. Kolejne zdania z licznymi wtrąceniami zwykle zajmują 4-5 linijek. Szukałam tłumacza/ki - nie ma. Się nie dziwię, też bym chciała zaniebyć po czymś takim.

Totalna zwyciężczyni pośród przerwanych lektur - 1,5 strony. Dlaczego? Oto przykład jednego ze zdań na pierwszej stronie książki: "Sweter powinien dać profesorowi Anfiłogowi zamiast tego doszczętnie zniszczonego przez mole - na północy, w tajemniczej dolinie, do której, jeśli dopisze szczęście, ekspedycja dotrze dopiero za trzy tygodnie, tam, gdzie z postrzępionym motylem...

Troszeczkę nie rozumiem bardzo słabej średniej ocen tej książki w serwisie... Fabuła faktycznie nie jest porywająca, może i nudna - jak ktoś napisał, tyle że oryginalny klimat powieści ów "brak" rekompensuje w pełni. Wątek rewolucyjny jak gdyby odrobinę ubogi i raczej w tle (a to on skusił mnie przede wszystkim),niemniej nie mogłem odpędzić wrażenia, że unosi się tutaj jakiś przedziwny duch "Diaboliady" Bułhakowa. Jeżeli ktoś nie goni za wartką fabułą - zdecydowanie warto przeczytać.

Troszeczkę nie rozumiem bardzo słabej średniej ocen tej książki w serwisie... Fabuła faktycznie nie jest porywająca, może i nudna - jak ktoś napisał, tyle że oryginalny klimat powieści ów "brak" rekompensuje w pełni. Wątek rewolucyjny jak gdyby odrobinę ubogi i raczej w tle (a to on skusił mnie przede wszystkim),niemniej nie mogłem odpędzić wrażenia, że unosi się tutaj...

http://kasandra-85.blogspot.com/2013/11/kolejna-porcja-przyjemnosci.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2013/11/kolejna-porcja-przyjemnosci.html

Pomysłu wystarczyłoby na opowiadanie, ale na pewno nie na książkę. 2017 jest zbyt rozciągnięte i bardzo nudne.

Pomysłu wystarczyłoby na opowiadanie, ale na pewno nie na książkę. 2017 jest zbyt rozciągnięte i bardzo nudne.