Nie trafia do mnie język autorki. Niby wiem co chce przekazać swoją prozą, i są to sprawy ważne i dobre wartości ale styl zupełnie mnie nie przekonuje.

Nie trafia do mnie język autorki. Niby wiem co chce przekazać swoją prozą, i są to sprawy ważne i dobre wartości ale styl zupełnie mnie nie przekonuje.

Niestety nie jest to to, czego szukałam 🙄

Niestety nie jest to to, czego szukałam 🙄

Szczęśliwy ten, kto zaznał w dzieciństwie czułej opieki babci lub dziadka. Kto siedział u nich na kolanach czując bezpieczeństwo i zrozumienie. Poetycka opowieść o babci, ważnych dziecięcych sprawach i przemijaniu, to dobra lektura na nadchodzące dni… Nie tylko dla dzieci, ale również (a może przede wszystkim) dla dorosłych. Być może obudzi wspomnienia, o tych których nie ma wśród nas….

https://wilczelektury.blogspot.com/2019/10/chusta-babci.html

Szczęśliwy ten, kto zaznał w dzieciństwie czułej opieki babci lub dziadka. Kto siedział u nich na kolanach czując bezpieczeństwo i zrozumienie. Poetycka opowieść o babci, ważnych dziecięcych sprawach i przemijaniu, to dobra lektura na nadchodzące dni… Nie tylko dla dzieci, ale również (a może przede wszystkim) dla dorosłych. Być może obudzi wspomnienia, o tych których nie...

"Piaskowy wilk" tej autorki nas zachwycił i zaczarował. Ta książka jest nieco trudniejsza. Zresztą porusza trudny temat śmierci bliskiej osoby. Dorosłym pokazuje, że dzieci potrzebują czasu, spokoju, ciszy, żeby się uporać z trudnymi sytuacjami, a dzieciom może pomaga sobie wszystko poukładać.

"Piaskowy wilk" tej autorki nas zachwycił i zaczarował. Ta książka jest nieco trudniejsza. Zresztą porusza trudny temat śmierci bliskiej osoby. Dorosłym pokazuje, że dzieci potrzebują czasu, spokoju, ciszy, żeby się uporać z trudnymi sytuacjami, a dzieciom może pomaga sobie wszystko poukładać.

https://www.instagram.com/p/BoRA2rYnIWT/?hl=pl&taken-by=zaczytana.mama_books
Książka "Chusta babci"
Autor Asa Lind
Ilustracje Joanna Hellgren
Wydawnictwo @zakamarki
Książka ta opowiada o odchodzeniu babci. Mówi o tym, że my dorośli boimy się podejmowania trudnych tematów z dzieckiem. Pokazuje jak mały człowiek na swój sposób próbuje sobie wszystko poukładać w głowie. Pokazuje dziecięcą samotność w chwilach, trudnych, kiedy zajęci dorośli zapominają o dziecku.
Bohater tej historii postanawia się ukryć pod wielką babciną chust, tworzy z niej namiot oparty o babciny fotel. Tam na pewno będzie cichutko trochę spokojniej, będzie można wiele spraw przemyśleć i jakoś łatwiej poukładać.
Książka jest pięknie zilustrowana, obrazy oddają emocje i potrzebę posiadania małego miejsca tylko dla siebie, aby móc sobie wszystko przemyśleć.
Pozycja jest mądra opowieścią, należy przeczytać książkę z dzieckiem❤️
https://www.instagram.com/zaczytana.mama_books/?hl=pl ig

https://www.instagram.com/p/BoRA2rYnIWT/?hl=pl&taken-by=zaczytana.mama_books
Książka "Chusta babci"
Autor Asa Lind
Ilustracje Joanna Hellgren
Wydawnictwo @zakamarki
Książka ta opowiada o odchodzeniu babci. Mówi o tym, że my dorośli boimy się podejmowania trudnych tematów z dzieckiem. Pokazuje jak mały człowiek na swój sposób próbuje sobie wszystko poukładać w głowie....

Babcia wraca ze szpitala, do domu zjeżdża się cała rodzina, jest ogromne zamieszanie, nerwy, płacz, zgrzytanie zębów, bezsilność. I jakoś nikomu z dorosłych nie przychodzi do głowy wyjaśnić dwójce dzieciaczków, co się tak właściwie dzieje. Zresztą każdy, kto miał do czynienia z taką sytuacją, wie, że trudno się wtedy zatrzymać, by pogadać z najmłodszym, bo załatwia się przysłowiowy "pierdylion" rzeczy i po prostu się o tym nie myśli. A szkoda. W tej książeczce dzieciaczki same próbują sobie to wytłumaczyć, znajdując idealne miejsce na pogaduszki, w namiocie, zrobionym z chusty kochanej babci.
(...)
Więcej: http://www.ciociaebi.pl/2015/06/jak-rozmawiac-z-dzieckiem-o-smierci.html

Babcia wraca ze szpitala, do domu zjeżdża się cała rodzina, jest ogromne zamieszanie, nerwy, płacz, zgrzytanie zębów, bezsilność. I jakoś nikomu z dorosłych nie przychodzi do głowy wyjaśnić dwójce dzieciaczków, co się tak właściwie dzieje. Zresztą każdy, kto miał do czynienia z taką sytuacją, wie, że trudno się wtedy zatrzymać, by pogadać z najmłodszym, bo załatwia się...

dla dzieci o śmierci

dla dzieci o śmierci

Ładna historia, ale nie powala, nic nowego to nie jest. Ilustracje też w pełni do mnie nie przemawiają. Tak jak głosi opis wydawcy, jest to "opowieść o przyjaźni, o pożegnaniu i o poszukiwaniu miejsca, w którym można sobie wszystko spokojnie przemyśleć". Nic więcej.

Ładna historia, ale nie powala, nic nowego to nie jest. Ilustracje też w pełni do mnie nie przemawiają. Tak jak głosi opis wydawcy, jest to "opowieść o przyjaźni, o pożegnaniu i o poszukiwaniu miejsca, w którym można sobie wszystko spokojnie przemyśleć". Nic więcej.

Ilustrowana, piękna i krótka powieść o przyjaźni, próbie zrozumienia tego co dzieje się dookoła, pożegnaniu i szukaniu miejsca, gdzie można zrozumieć "niezrozumiałe".

Coś w sam raz dla nie co starszych dzieci, młodzieży, ale moim zdaniem także dla dorosłych. Pozwala na refleksję, zatrzymanie się oraz wyzwala wspomnienia z dzieciństwa.

Ilustrowana, piękna i krótka powieść o przyjaźni, próbie zrozumienia tego co dzieje się dookoła, pożegnaniu i szukaniu miejsca, gdzie można zrozumieć "niezrozumiałe".

Coś w sam raz dla nie co starszych dzieci, młodzieży, ale moim zdaniem także dla dorosłych. Pozwala na refleksję, zatrzymanie się oraz wyzwala wspomnienia z dzieciństwa.