Wracam do książki z przyjemnością

Wracam do książki z przyjemnością

Moja ukochana książka, znam ją praktycznie na pamięć. Pozwala złapać dystans, odpuść, nie gonić na złamanie karku, zaakceptować siebie.... Dla dzieci i dorosłych.

Moja ukochana książka, znam ją praktycznie na pamięć. Pozwala złapać dystans, odpuść, nie gonić na złamanie karku, zaakceptować siebie.... Dla dzieci i dorosłych.

Jestem zachwycona!
Książka "Pięciu nieudanych" Beatrice Alemagna
to książka genialna w swej prostocie!

Niewiele tu się dzieje, niewiele tu jest słów,
ale polecam całym sercem, rozumem, rękami i nogami :-)
Koniecznie przeczytajcie dzieciom (zwłaszcza małym)!

Trudno mówić o tej książce nie zdradzając fabuły,
więc powiem tylko, że zawiera ona
ważny przekaz dla małych i dużych:
nie musimy być tacy jak inni,
a niedoskonałości mogą być zaletami!



https://bajdocja.blogspot.com/2021/01/pieciu-nieudanych.html

Jestem zachwycona!
Książka "Pięciu nieudanych" Beatrice Alemagna
to książka genialna w swej prostocie!

Niewiele tu się dzieje, niewiele tu jest słów,
ale polecam całym sercem, rozumem, rękami i nogami :-)
Koniecznie przeczytajcie dzieciom (zwłaszcza małym)!

Trudno mówić o tej książce nie zdradzając fabuły,
więc powiem tylko, że zawiera ona
ważny przekaz dla małych i...

Dająca do myślenia treść, ciekawe, abstrakcyjne ilustracje.

Dająca do myślenia treść, ciekawe, abstrakcyjne ilustracje.

Zgadzam się z opiniami o treści. Dlatego napiszę tylko o ilustracjach.

Po otwarciu książki otworzyła się we mnie szufladka z mną dwu-, trzyletnią. I wpatrywałam się w te obrazki, cudownie proste a jednocześnie skomplikowane, i czułam, że gdybym miała znów te kilka lat, to wszystkie strony dostały by obowiązkowo rzeczy dorysowane przeze mnie. Bo to taka książka właśnie, każda strona aż prosi się w nią wpatrywać i aż prosi dorysowywać koślawych nieudanych i nieudane. I nic jej wtedy nie ubędzie, a będzie tylko lepsza.

Zgadzam się z opiniami o treści. Dlatego napiszę tylko o ilustracjach.

Po otwarciu książki otworzyła się we mnie szufladka z mną dwu-, trzyletnią. I wpatrywałam się w te obrazki, cudownie proste a jednocześnie skomplikowane, i czułam, że gdybym miała znów te kilka lat, to wszystkie strony dostały by obowiązkowo rzeczy dorysowane przeze mnie. Bo to taka książka właśnie,...

Znam już praktycznie na pamięć. Dziewczynka którą się opiekuję (ma niecałe dwa latka) uwielbia tę książeczkę - czytamy ją przynajmniej dwa razy dziennie, czasami od razu po skończeniu muszę zaczynać od początku. Jeśli humorek nie dopisuje, wystarczy powiedzieć "pół?" i mała od razu z uśmiechem na ustach biegnie po "Pięciu nieudanych". Osobiście też bardzo polubiłam tę krótką historyjkę :)

Znam już praktycznie na pamięć. Dziewczynka którą się opiekuję (ma niecałe dwa latka) uwielbia tę książeczkę - czytamy ją przynajmniej dwa razy dziennie, czasami od razu po skończeniu muszę zaczynać od początku. Jeśli humorek nie dopisuje, wystarczy powiedzieć "pół?" i mała od razu z uśmiechem na ustach biegnie po "Pięciu nieudanych". Osobiście też bardzo polubiłam tę...

Już podczas czytania „Pięciu Nieudanych” przyszło do mnie wspomnienie jednego wieczoru. Co następuje: otóż wraz płynięciem kolejnych godzin i trunków ktoś z towarzystwa wpadł na genialny pomysł. Rzecz polegająca na opowiedzeniu o sobie ekstremalnego dowcipu przerodziła się nieopacznie w festiwal śmiechu prowadzącego do stanów na granicy przytomności, w konkurs w którym miejsca pucharowe zdobywają największe słabości, w jarmark nieskrępowanej żenady.
Było to oczyszczające.
Dziurawy, Sflaczały, Postawiony-Na-Głowie, Felerny, Złożony-Na-Pół mają cudne skarby i sekretne moce ;)
A bycie idealnym jest po prostu głupie i nudne.
Wielką miłością darzę ilustrowanie nieoczywiste.

Już podczas czytania „Pięciu Nieudanych” przyszło do mnie wspomnienie jednego wieczoru. Co następuje: otóż wraz płynięciem kolejnych godzin i trunków ktoś z towarzystwa wpadł na genialny pomysł. Rzecz polegająca na opowiedzeniu o sobie ekstremalnego dowcipu przerodziła się nieopacznie w festiwal śmiechu prowadzącego do stanów na granicy przytomności, w konkurs w którym...

Pieknie napisane o tym, ze nie musimy byc idealni a nawet lepiej jesli nie jestesmy. Czytam z synem i bede czytac z corka jak dorosnie.

Pieknie napisane o tym, ze nie musimy byc idealni a nawet lepiej jesli nie jestesmy. Czytam z synem i bede czytac z corka jak dorosnie.

Proste, do przeczytania w 5 minut, ale do przemyśliwania na nowo co dzień.
Pięciu nieudanych i felernych, a zadowolonych z życia lepszych jest niż jeden idealny, a narzekający ;)

Proste, do przeczytania w 5 minut, ale do przemyśliwania na nowo co dzień.
Pięciu nieudanych i felernych, a zadowolonych z życia lepszych jest niż jeden idealny, a narzekający ;)

„Było ich pięciu. Pięciu nieudanych. Pierwszy był dziurawy. Miał cztery wielkie dziury w samym środku brzucha”.

To niezwykła opowieść, którą przeczytamy w zaledwie kilka minut, ale nie umniejsza to w żadnym wypadku jej wartości. Wydawnictwo Dwie Siostry specjalizuje się w wyszukiwaniu oryginalnych i niesztampowych książek dla dzieci, które często są historiami w równej mierze także dla dorosłych.

Poznajemy pięciu bohaterów – każdy z nich ma jakiś feler. Jednemu coś nie wychodzi, drugi z czymś sobie nie radzi, a kolejny ogólnie jest jakiś taki… nieudany. Wszyscy mieszkają w jednym domu i dobrze się ze sobą czują, mimo tych niedoskonałości. Tymczasem pewnego dnia odwiedza ich ni mniej, ni więcej, tylko pewien doskonały. Pan Idealny ma mnóstwo świetnych pomysłów, genialnych rozwiązań i stara się za wszelką cenę naprawić, to, co nie działa bądź nie wygląda, jak trzeba. Mimo to pięciu towarzyszy z koślawej chatki niespecjalnie jest zainteresowanych jego poradami, a nawet nie do końca rozumieją, dlaczego panu Idealnemu coś nie pasuje. Wprawdzie każdy z nich ma jakieś wady, ale ma również i pewne zalety – umiejętności, których nie posiada nikt inny. Ich gość jest bardzo niezadowolony z takiego obrotu spraw, ale przyjaciele niespecjalnie się nim przejmują i zostawiają go z naburmuszoną miną, a sami idą na spacer, albo może gdzieś indziej…

Opowiastka Beatrice Alemagna zawiera w sobie uniwersalne przesłanie. Przede wszystkim chodzi o akceptację samego siebie, takim, jakim się jest. Docenienie swoich dobrych stron, zadbanie o poczucie własnej wartości zamiast skupiania się na wadach. Bohaterowie są zadowoleni z siebie mimo własnych niedociągnięć, a co cenniejsze, podchodzą do nich z dystansem i humorem. Jednocześnie potrafią odnaleźć w sobie określone talenty, których być może nie mogliby posiadać, gdyby nie ich ograniczenia. Drugą ważną kwestią jest akceptacja innych. Jak często wydaje się niektórym, że mają monopol na posiadanie racji i wiedzą lepiej, co kogoś uszczęśliwi. Zjawiają się z mnóstwem dobrych rad, planem na życie i idealnym wyobrażeniem siebie. Ale z pozoru idealni, wcale tacy nie są. Nie potrafią chociażby być tolerancyjni wobec innych - ich wyglądu, sposobów myślenia, działań czy zainteresowań. To niestety ci, doskonali we własnym mniemaniu, zostają zwykle sami – zbyt idealni, by się do kogoś dopasować.

Cała książeczka okraszona jest specyficznym ilustracjami, przypominającymi w wielu momentach dziecięce rysunki. Być może nie każdemu będzie odpowiadała tego typu stylistyka, ale wydaje mi się, że dzięki temu mali czytelnicy jeszcze bardziej utożsamią się z opowiadaną historią i lepiej ją zrozumieją. Bez względu jednak na to, jak odbierzemy książkę w warstwie obrazkowej, z pewnością zawiera ona mądrą treść przekazaną w przystępnej formie.

Lepiej być trochę nieudanym, niż zbyt idealnym!

„Było ich pięciu. Pięciu nieudanych. Pierwszy był dziurawy. Miał cztery wielkie dziury w samym środku brzucha”.

To niezwykła opowieść, którą przeczytamy w zaledwie kilka minut, ale nie umniejsza to w żadnym wypadku jej wartości. Wydawnictwo Dwie Siostry specjalizuje się w wyszukiwaniu oryginalnych i niesztampowych książek dla dzieci, które często są historiami w równej...