Niby historia ciekawa, ale strasznie ciężko mi się to czytało. Nie doczytałam do końca. I wkurzała mnie ta cała Sampat, bo co chwilę nadymała się, jaka to ona ważna i mądra.

Niby historia ciekawa, ale strasznie ciężko mi się to czytało. Nie doczytałam do końca. I wkurzała mnie ta cała Sampat, bo co chwilę nadymała się, jaka to ona ważna i mądra.

Jak dobrze, że powstała ta książka i jak dobrze, że powstał Gang Różowego Sari!

Niesamowicie inspirująca historia. Sampat i jej armia kobiet to istny symbol walki z wiatrakami w niemożliwie ogromnym kraju z jego nieskończenie skomplikowanymi problemami społecznymi. Gdyby każde miasto miało jednego takiego bohatera, to świat byłby piękniejszym miejscem.

Pozdrawiam wszystkich odważnych ludzi, prawdziwych bohaterów, którzy starają się uczynić świat lepszym.

Jak dobrze, że powstała ta książka i jak dobrze, że powstał Gang Różowego Sari!

Niesamowicie inspirująca historia. Sampat i jej armia kobiet to istny symbol walki z wiatrakami w niemożliwie ogromnym kraju z jego nieskończenie skomplikowanymi problemami społecznymi. Gdyby każde miasto miało jednego takiego bohatera, to świat byłby piękniejszym miejscem.

Pozdrawiam...

Ta książka doczekała się na moich indyjskich półkach uwagi po latach, dopiero wtedy, gdy pisząc książkę o podróży po Indiach w rozdziale Uttar Pradesh zdecydowałam się napisać o Gulabi Gang.
Bohaterką tej książki jest Sampat Pal Devi, która w 2006, mimo braku wykształcenia, zaangażowania w rodzinę wyrosłą z jej zamążpójścia w 12 roku życia na brak reakcji policji na przemoc wobec kobiet odpowiedziała przemocą. Wzięła prawo w swoje ręce i solidarnie z innymi kobietami ukarała sprawcę. Bijący został pobity. Kobiety zdecydowały się wyróżnić swoimi różowymi sari (stąd Gulabi - różowy w hindi). Wzięły też za symbol walki z przemocą bambusowe kije, takie, jakimi w Indiach podpierają się stare kobiety.
Wkrótce okazało się, że zgłasza się do nich ze skargą coraz więcej pokrzywdzonych kobiet. Prosiły o pomoc, której nie zapewniało im prawo. Bite, zagrożone spaleniem z powodu zbyt małego posagu, gwałcone. Gang rósł w siłę zarówno podczas pikiet pod sądami, posterunkami policji, na ulicach, jak też dzięki reakcji prasy. Zainteresowanie budził wśród polityków próbujących jego siłę wykorzystać dla swoich celów. Zaczął zwalczać nielegalne w Indiach małżeństwa dzieci, bronić małżeństw z miłości godzących w nielegalny w Indiach system kastowy. Miłość łamie podziały kast i wyznań. Ci, którzy tego doświadczają potrzebują ochrony przed "honorowym zabójstwem ". Gulabi Gang odpowiada na ich potrzeby. Kobiety, których liczbę oblicza się dziś na 270-400 tysięcy działają w Uttar Pradesh. Stan
zajmuje 4/5 powierzchni Polski i liczy sobie 200 milionów ludzi. Wielu z jego mieszkańców żyje w ogromnej biedzie. Po Radżastanie to drugi stan w Indiach, w którym dokonuje sie najwiecej gwałtów. W tym stanie ma też miejsce 15% przestępstw w Indiach. 9% małżeństw nieletnich (4 miejsce w Indiach). 29% żyje tu poniżej granicy ubóstwa. Ten stan zamieszkuje 21% dalitów, kiedyś zwanymi "niedotykalnymi". Nic dziwnego, że ich partie przejmują tu władzę, że w czas przedstawiany w książce stanem rządzi dalitka Mayawati. Niemniej kryminalizacja polityki pozostaje problemem tego stanu. Niemało posłów ma sprawy sądowe z oskarżeniem o gwałt, porwanie, mord. Potrafią oni kampanię prowadzić online z więzienia.
Książka opowiada historię jednego z nich, posła, który za sprawą Gulabi Gangu zostaje oskarżony o gwałt na nieletniej dalitce.
Ten wątek przeplata się tu z opowieścią o założycielce Gangu Sampat Pal Devi, o jej małżeństwie, o dramaycznych losach jej córek, o działalności Gangu, o nadziei na zabieganie o sprawiedliwość także w roli posła.

CYTATY:
- "Jeśli sam nie porozmawiasz z prześladowanymi, nigdy ich nie usłyszysz". (Sampat odwiedzając więźniów)

Ta książka doczekała się na moich indyjskich półkach uwagi po latach, dopiero wtedy, gdy pisząc książkę o podróży po Indiach w rozdziale Uttar Pradesh zdecydowałam się napisać o Gulabi Gang.
Bohaterką tej książki jest Sampat Pal Devi, która w 2006, mimo braku wykształcenia, zaangażowania w rodzinę wyrosłą z jej zamążpójścia w 12 roku życia na brak reakcji policji na...

Choć okładka Gangu jest słitaśnie różowiutka, to książka do łatwych nie należy. Nie z powodu języka – czyta się całkiem dobrze – ale z powodu pytań, jakie się nasuwają w czasie lektury. Indie to nie tylko Taj Mahal czy Bollywood. To kraj kontrastów, nędzy, korupcji i nierówności. Kraj, w którym pośród milionów biedaków żyje garstka nababów. Kraj, w którym nieliczni mają odwagę sprzeciwić się systemowi. Kraj, którego problemy są nam bliższe, niż nam się wydaje…

Choć okładka Gangu jest słitaśnie różowiutka, to książka do łatwych nie należy. Nie z powodu języka – czyta się całkiem dobrze – ale z powodu pytań, jakie się nasuwają w czasie lektury. Indie to nie tylko Taj Mahal czy Bollywood. To kraj kontrastów, nędzy, korupcji i nierówności. Kraj, w którym pośród milionów biedaków żyje garstka nababów. Kraj, w którym nieliczni mają...

Różowy gang - to brzmi absurdalnie, dziwnie i śmiesznie. Ale nie jest. To nie jest subtelny kobiecy róż, tu jest we wściekłym odcieniu, tak wściekłym jak noszące go kobiety. I mają słuszne powody do gniewu, którego adresatami są męźczyźni wykorzystujący pieniądze i władzę do pomiatania kobietami.
Zwykłe kobiety; matki, żony i córki organizują się, by bronić swoich praw w kwestiach, w których były od zawsze skazane na przegraną.

Różowy gang - to brzmi absurdalnie, dziwnie i śmiesznie. Ale nie jest. To nie jest subtelny kobiecy róż, tu jest we wściekłym odcieniu, tak wściekłym jak noszące go kobiety. I mają słuszne powody do gniewu, którego adresatami są męźczyźni wykorzystujący pieniądze i władzę do pomiatania kobietami.
Zwykłe kobiety; matki, żony i córki organizują się, by bronić swoich praw w...

Prawdziwe losy prawdziwej kobiety...
Irytujące dla mnie było skakanie w czasie czego bardzo nie lubię w książkach.

Prawdziwe losy prawdziwej kobiety...
Irytujące dla mnie było skakanie w czasie czego bardzo nie lubię w książkach.

Sama książka nie przypadła mi do gustu, ale jej przesłanie merytoryczne jest bardzo ważne. Pokazuje siłę kobiet, moc do czynienia dobra i wprowadzenia zmian w życiu.
Książka powinna być jako lektura na WOS-ie.

Sama książka nie przypadła mi do gustu, ale jej przesłanie merytoryczne jest bardzo ważne. Pokazuje siłę kobiet, moc do czynienia dobra i wprowadzenia zmian w życiu.
Książka powinna być jako lektura na WOS-ie.

Ciężko mi się ją czytało, mimo że historia Sampat Pal i jej gangu porusza.

Ciężko mi się ją czytało, mimo że historia Sampat Pal i jej gangu porusza.

Z jakim kolorem kojarzy ci się słowo gang? No oczywiście, musi być to kolor mroczny, wywołujący dreszcz na plecach, przywodzący na myśl gwałt i strach. Jaki to kolor? Jasne, RÓŻOWY! Najokropniejszy kolor na ziemi, krzyczy „bij, zabij, szlachtuj i patrosz”! I jak przed oczyma masz tę zbójecką barwę, to jesteś już o jeden mały kroczek od meritum książki. Bo musisz sobie jeszcze tylko wyobrazić członkinie różowego gangu, rozwścieczone walkirie, krwiożercze hetery, niepohamowane w swych morderczych żądzach.

Mamy złowieszczy róż i wściekłe kobiety. Jak to połączyć? No jasne, sari. Przecież gang musi się czymś wyróżniać. Mieć jakiś emblemat czy wspólny strój. Strój!!! One są okutane w sari, różowe. Brrr. Mi już ten sam obraz wystarczy aby drżeć gdzieś w kacie. A tu jeszcze bambusowa laska, różowy kij samobij. A tu jeszcze niewyparzony język. A tu jeszcze ekspresyjne charaktery, temperamenty jak czynne wulkany. A tu jeszcze Indie.

Podsumowując, jeśli masz słabe nerwy, to nie, ta książka nie jest dla ciebie. Stanowczo odradzam. Mnie nikt nie przestrzegł w porę i teraz siedzę skulona, rozglądam się wkoło z lękiem i w zapamiętaniu obgryzam paznokcie.

Z jakim kolorem kojarzy ci się słowo gang? No oczywiście, musi być to kolor mroczny, wywołujący dreszcz na plecach, przywodzący na myśl gwałt i strach. Jaki to kolor? Jasne, RÓŻOWY! Najokropniejszy kolor na ziemi, krzyczy „bij, zabij, szlachtuj i patrosz”! I jak przed oczyma masz tę zbójecką barwę, to jesteś już o jeden mały kroczek od meritum książki. Bo musisz sobie...

O czym jest książka?
Przede wszystkim o założycielce- Sampat Pal jak i samej organizacji (jak powstała, rozrastała się, proces werbowania nowych członkiń. Skąd nazwa i różowy kolor). Wpleciona jest także cała historia aresztowanej niesłusznie dziewczyny, oraz przebieg jej procesu. Cała sprawa zaś, nabrała rozgłosu. Kim jest Sampat? Jaka właściwie jest szefowa gangu? Przez co przeszła w życiu, co ją wzmocniło i złożyło się na to, jaką osobą jest teraz? Poruszane są sprawy rodzinne, historie członków rodziny, a nawet dzieciństwo Sampat. Sporo przykładów, jak wiele zdołała dokonać. Wszystkiego dowiemy się z lektury. Amana słowem kreśli portret różowej wojowniczki. Przy okazji postępowania sądowego, dowiadujemy się wiele o tym, jak się mają sprawy wśród rządzących, a nawet bardzo źle one wyglądają :( Sampat nie boi się mówić głośno o tym, jak działa indyjska policja. Na jak szeroką skalę prowadzona jest korupcja :( I przede wszystkim, dlaczego tak ciężko dojść jakiejkolwiek sprawiedliwości..? Mimo, że wielu ludziom zaszła za skórę, niejednokrotnie jej grożono, to jednak cieszy się ogólnym szacunkiem społeczeństwa, zarówno ona jak jej podopieczne. Współpracują z nią także tv i gazety choć ona odcina się od mediów, czym trochę sobie "grabi". Ma rozliczne kontakty, dzięki którym może rozwiązywać problemy osób, które się do nie zwracają. Pozostawała w dobrych stosunkach nawet z Sonią i Rahulem Ghandi, którzy namawiali ją do kandydowania w wyborach.
Książka jest napisana bardzo zgrabnie i czyta się szybko. Osobiście odnoszę wrażenie, jakbym siedziała i słuchała czyjejś opowieści, a nie czytała książkę. Bardzo sympatyczny styl :) Podoba mi się też to, że mimo wielu wtrąceń, retrospekcji, jest zachowany porządek. Autorka bardzo dba to, żeby czytelnik się nie pogubił, wyraźnie zaznacza, na czym skończyła zanim odbiegła od tematu, żeby coś uzupełnić. W książce zamieszczony jest przebiegu całego procesu Sheeli, co dobitnie pokazuje, jak działa grupa Sampat, i jak bardzo ona sama jest stanowcza i nieustępliwa- wojownicza ;) Opowieść okraszona jest opisami, które działają na wyobraźnię, możemy poczuć się tak, jakbyśmy widzieli to wszystkie miejsca swoimi oczami.

Czy polecam? Oczywiście, że tak. Autorka porusza sporo kwestii mających miejsce w indyjskim społeczeństwie (np problem małżeństw aranżowanych, i jeszcze gorzej- z miłości, system kastowy, z którego Sampat kpi). Książka na pewno sprawdzi się o osób zainteresowanych tematem Indii, a sam gang to ciekawostka, o której warto mieć pojęcie, bowiem zasługuje na to, by świat o nich wiedział.

O czym jest książka?
Przede wszystkim o założycielce- Sampat Pal jak i samej organizacji (jak powstała, rozrastała się, proces werbowania nowych członkiń. Skąd nazwa i różowy kolor). Wpleciona jest także cała historia aresztowanej niesłusznie dziewczyny, oraz przebieg jej procesu. Cała sprawa zaś, nabrała rozgłosu. Kim jest Sampat? Jaka właściwie jest szefowa gangu? Przez...