Zachęcona recenzją jednej z blogerek sięgnęłam po „Łopatą do serca” mieszanki romansu, kryminału i komedii.

Michalina, do tej pory mające „klapki” na oczach, przekonuje się, że jej mężulek to mafioso, który po aresztowaniu wysyła do ich mieszkania wspólnika Igłę, który ma pilnować bohaterki. Jednak nic nie idzie z góry założonym planem: zachowywanie dystansu kończy się wypadkami romansowymi, Misia pokazuje co jej w duszy gra, kilka razy w jej rękach pojawiają się niebezpieczne narzędzia jak łopata, która przez głowę idzie do serca. Małe wojenki, czasami pakt przy winie- oto co ich czeka pod wspólnym dachem.

To historia z przymrużeniem oka: brawurowe pościgi, czyny przestępcze, skradzione diamenty; napisana stylem lekkim, obfitym w soczyste skojarzenia językowe, do tego zabawne dialogi i riposty, wywołujące rozbawienie u czytelnika. Do tego orszak oryginalnych postaci: zmiennej i żywiołowej przyjaciółki Zuzanny, policjanta Marchewki (małego wzrostem, ale wielkiego duchem) oraz modnisi Ryszardy.

„Trzeba nadepnąć niektórym na odcisk. I to tak, żeby im odpadła kończynka. Razem z bioderkiem.”

Co chwila coś się dzieje, bohaterowie nie próżnują, próbują (szczególnie Misia i Zuza) zdziałać coś na polu kryminalnym. Książka jakich wiele w tym stylu, ale jako rozrywka na wieczór- jak najbardziej jestem na tak.

Zachęcona recenzją jednej z blogerek sięgnęłam po „Łopatą do serca” mieszanki romansu, kryminału i komedii.

Michalina, do tej pory mające „klapki” na oczach, przekonuje się, że jej mężulek to mafioso, który po aresztowaniu wysyła do ich mieszkania wspólnika Igłę, który ma pilnować bohaterki. Jednak nic nie idzie z góry założonym planem: zachowywanie dystansu kończy się...