Księżyce Jowisza
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- The Moons of Jupiter
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2014-05-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-05-21
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308053638
- Tłumacz:
- Agnieszka Pokojska
- Tagi:
- literatura kanadyjska Nagroda Nobla
Polska premiera tomu tegorocznej Noblistki, Alice Munro z 1982 roku! W tych przepięknych i nieustannie zaskakujących opowiadaniach jednej z najbardziej uznanych współczesnych prozatorek wiele się dzieje: zdrady, pojednania, romanse czy żałoba po ukochanej osobie. Ale najważniejsze w „Księżycach Jowisza” są przemiany bohaterów, ich konfrontacje z sobą samym pełne gniewu, urazy i nieskończonego współczucia, które bohaterowie komunikują czytelnikom z elektryzującą mocą. Tematyka zbioru zdominowana jest przez rozpacz i smutek kobiet.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Cząstki świata w nas
Lektura książki, szczególnie takiej, która opowiada o prozaicznym życiu, prawdziwym lub przynajmniej w pewnym stopniu prawdopodobnym, jest często przez czytelnika odbierana jako osobiste wyznanie autora. To, że o tym pisze, oznacza, że musiało coś podobnego się przytrafić i jemu. Czytelnik usilnie poszukuje wszelkich biograficznych wątków nawet w miejscach, gdzie na pewno ich nie ma. We wstępie do najświeższego wydanego w Polsce zbioru opowiadań zeszłorocznej noblistki, „Księżyców Jowisza”, Alice Munro wyznaje: Niektóre opowiadania w tym zbiorze mają więcej wspólnego z moim życiem niż inne, ale żadne aż tak wiele, jak się powszechnie sądzi.
Rzeczywiście, „Księżyce Jowisza” mają o wiele mniej wspólnego z wątkami biograficznymi Munro niż jej późniejsze zbiory, jak chociażby najbardziej osobiste „Drogie życie”, „Zbyt wiele szczęścia” czy „Widok z Castle Rock”. Nie odnajdujemy tu częstych motywów – małych kanadyjskich miasteczek, lisiej farmy, postaci matki prowadzonej w charakterystyczny sposób, umieszczonej przy końcu swego życia w domu opieki. „Księżyce Jowisza” to opowiadania o życiu, choć niekoniecznie o życiu samej Munro. Jak autorka zapewnia, zdarzają się w nim nacechowania uczuciami, które w konkretnych momentach czuła, jednak okoliczności ich wyeksponowania w opowiadaniach są całkiem różne. Kiedy zaczyna się pracę nad opowiadaniem, w pamięci pojawia się niespodziewanie sporo materiału z rzadko odwiedzanych kątów umysłu i dołącza do tekstu. Jedne elementy, traktowane jako pewne, w trakcie pisania odpadają; inne się rozbudowują. Tak oto, z nadzieją, drżeniem i nierzadko zdziwieniem, składa się opowiadanie w całość. A jeśli jest to opowiadanie szczególnego rodzaju – w pierwszej osobie, na pozór jasne i proste – ludzie wyobrażają sobie, że autor jedynie opisał wszystko, co zdarzyło się danego dnia.
Jedenaście opowiadań z niniejszego zbioru to historie o życiu, ludziach i czymś, co istnieje w przestrzeni, pomiędzy nami. Rozpoczyna się najbardziej oddziałującym tekstem „Chaddeleyowie i Flemingowie” – w moim odczuciu najlepszym, mimo osobistego wydźwięku opowiadania tytułowego. W pierwszym opowiadaniu Munro zaznacza, z czym będziemy mieć w całym tomie do czynienia: rozmyślaniem o przeszłym życiu – swoim, jak i innych, jak w „Algach”; o relacjach między rodziną, przyjaciółmi i obcymi („Pani Cross i pani Kidd” czy „Goście”); o tym, co dyktuje nam los i co mogłoby się wydarzyć, gdyby poprowadził nas inną ścieżką („Wypadek”, „Kolacja w Święto Pracy”). W „Chaddeleyach i Flemingach” to wszystko jest – zamknięte w najdłuższej ze zbioru formie. To opowieść o wspomnieniu ciotek, opowieść o rodzinie, o oddziaływaniu innych na nasze życie. Na koniec historii narratorka podsumowuje zachowania wszystkich ciotek z obu rodów swej rodziny: Niezależnie od tego, jak się zachowywały, wszystkie już nie żyją. A ja noszę w sobie jakąś ich cząstkę.
Tę cząstkę czujemy, czytając Alice Munro – oddziaływanie świata na nas, na nasze życie, nasze wybory i rozumienie lub choćby przyjmowanie wyborów innych. Tytułowe opowiadanie jest idealną klamrą dla całego zbioru; odpowiedzią lub dopełnieniem opowiadania pierwszego. „Księżyce Jowisza” mówią o decyzjach, trudnej sztuce prowadzenia swojego życia. Dokonane wybory oddziałują na innych, każąc nosić w sobie cząstkę tych decyzji, tego, co robimy i tego, czego nigdy nie wybieramy. A jednocześnie przytłoczeni zostajemy przez ogrom czasoprzestrzeni, przez czas, nieskończoność, przemijanie, śmierć. Pozostaje tylko ta mała cząstka, która trwa w bezkresnym wszechświecie. Mimo iż wydarzenia miały miejsce w odległym czasie, a ich pierwszoplanowi bohaterowie już dawno nie żyją.
„Księżyce Jowisza” zostały opublikowane w 1982 roku – przeszło trzydzieści lat temu, w chwili, gdy ja przychodziłam na świat. Wydane w Polsce dopiero teraz, oddziałują jak najświeższe, najnowsze opowiadania noblistki. I jak każde z dzieł Alice Munro, pozostawiają po sobie cząstkę świata, którą będziemy już w sobie nosić.
Monika Samitowska-Adamczyk
Oceny
Książka na półkach
- 566
- 299
- 104
- 16
- 12
- 7
- 6
- 4
- 4
- 4
Opinia
Alice Munro, urodzona 10 lipca1931 roku w Kanadzie, jest uważana za mistrzynię krótkich form literackich. Biegłość w tworzeniu zwięzłych, treściwych opowiadań doprowadziły ją na najwyższe podium, na którym może znaleźć się pisarz. W roku 2013 Kanadyjka dołączyła do elitarnego grona autorów wyróżnionych prestiżową, literacką nagrodą Nobla. Czym Alice Munro uwiodła kapitułę konkursu?
Utwory Kanadyjki wyróżnia forma i treść. Pisarka zrewolucjonizowała budowę opowiadań wprowadzając nielinearną akcję. Przeszłość w utworach Kanadyjki miesza się z teraźniejszością, nieraz wspomnienia postaci stają się właściwą fabułą poznawanego przez czytelnika opowiadania. Munro pisze o zwykłych ludziach, sięga po prostą tematykę bliską każdemu z nas. Wykreowane przez nią opowieści wydają się boleśnie prawdziwe, brak w nich sztucznego patetyzmu, wzniosłych, podkoloryzowanych literacko motywów – miłość nie jest mitycznym, doskonałym uczuciem, bywa bolesna i rozczarowująca; małżeństwo nie zawsze jest idealnym, pełnym namiętności związkiem; rodzicielstwo bywa skomplikowane i złożone, podobnie jest zresztą jak inne międzyludzkie związki przedstawione w nowelach.. Munro z niebywałym wręcz mistrzostwem oddaje w swych utworach prozę codziennego życia.
„Księżyce Jowisza” składają się z jedenastu utworów przedstawiających okruchy ludzkiego życia. Munro opisuje drobne z pozoru niepozorne zdarzenia. Sceny przedstawione w nowelach wydają się być żywcem wydarte z powszedniej codzienności przeciętnych ludzi – w wyniku tej trywialności opowiadania stają się momentami nudne i monotonne, nie można jednak odmówić im swoistej głębi. Wystarczy aby czytelnik zatrzymał się na chwilę, pozwolił sobie na refleksję, a dostrzeże urok i głębszy sens snutych przez noblistkę prostych opowieści.
Nie będę was okłamywała, „Księżyce Jowisza” nie należą raczej do tego typu prozy, który czyta się szybko i przyjemnie. To pozycja dla wymagającego, wyrobionego czytelnika. Jeżeli oczekujecie od literatury czegoś więcej niż zapewnienia wam rozrywki, to śmiało sięgajcie po zbiory opowiadań Alice Munro. Proste, przyziemne opowiadania pisarki potrafią bardzo przyjemnie zaskoczyć, jeżeli tylko poświęci się im należytą uwagę.
Alice Munro, urodzona 10 lipca1931 roku w Kanadzie, jest uważana za mistrzynię krótkich form literackich. Biegłość w tworzeniu zwięzłych, treściwych opowiadań doprowadziły ją na najwyższe podium, na którym może znaleźć się pisarz. W roku 2013 Kanadyjka dołączyła do elitarnego grona autorów wyróżnionych prestiżową, literacką nagrodą Nobla. Czym Alice Munro uwiodła kapitułę...
więcej Pokaż mimo to