Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Księżyce Jowisza
Patronat 
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- The Moons of Jupiter
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2014-05-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-05-21
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308053638
- Tłumacz:
- Agnieszka Pokojska
- Tagi:
- literatura kanadyjska Nagroda Nobla
Polska premiera tomu tegorocznej Noblistki, Alice Munro z 1982 roku! W tych przepięknych i nieustannie zaskakujących opowiadaniach jednej z najbardziej uznanych współczesnych prozatorek wiele się dzieje: zdrady, pojednania, romanse czy żałoba po ukochanej osobie. Ale najważniejsze w „Księżycach Jowisza” są przemiany bohaterów, ich konfrontacje z sobą samym pełne gniewu, urazy i nieskończonego współczucia, które bohaterowie komunikują czytelnikom z elektryzującą mocą. Tematyka zbioru zdominowana jest przez rozpacz i smutek kobiet.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Patronaty LC
Książki autora
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Cząstki świata w nas
Lektura książki, szczególnie takiej, która opowiada o prozaicznym życiu, prawdziwym lub przynajmniej w pewnym stopniu prawdopodobnym, jest często przez czytelnika odbierana jako osobiste wyznanie autora. To, że o tym pisze, oznacza, że musiało coś podobnego się przytrafić i jemu. Czytelnik usilnie poszukuje wszelkich biograficznych wątków nawet w miejscach, gdzie na pewno ich nie ma. We wstępie do najświeższego wydanego w Polsce zbioru opowiadań zeszłorocznej noblistki, „Księżyców Jowisza”, Alice Munro wyznaje: Niektóre opowiadania w tym zbiorze mają więcej wspólnego z moim życiem niż inne, ale żadne aż tak wiele, jak się powszechnie sądzi.
Rzeczywiście, „Księżyce Jowisza” mają o wiele mniej wspólnego z wątkami biograficznymi Munro niż jej późniejsze zbiory, jak chociażby najbardziej osobiste „Drogie życie”, „Zbyt wiele szczęścia” czy „Widok z Castle Rock”. Nie odnajdujemy tu częstych motywów – małych kanadyjskich miasteczek, lisiej farmy, postaci matki prowadzonej w charakterystyczny sposób, umieszczonej przy końcu swego życia w domu opieki. „Księżyce Jowisza” to opowiadania o życiu, choć niekoniecznie o życiu samej Munro. Jak autorka zapewnia, zdarzają się w nim nacechowania uczuciami, które w konkretnych momentach czuła, jednak okoliczności ich wyeksponowania w opowiadaniach są całkiem różne. Kiedy zaczyna się pracę nad opowiadaniem, w pamięci pojawia się niespodziewanie sporo materiału z rzadko odwiedzanych kątów umysłu i dołącza do tekstu. Jedne elementy, traktowane jako pewne, w trakcie pisania odpadają; inne się rozbudowują. Tak oto, z nadzieją, drżeniem i nierzadko zdziwieniem, składa się opowiadanie w całość. A jeśli jest to opowiadanie szczególnego rodzaju – w pierwszej osobie, na pozór jasne i proste – ludzie wyobrażają sobie, że autor jedynie opisał wszystko, co zdarzyło się danego dnia.
Jedenaście opowiadań z niniejszego zbioru to historie o życiu, ludziach i czymś, co istnieje w przestrzeni, pomiędzy nami. Rozpoczyna się najbardziej oddziałującym tekstem „Chaddeleyowie i Flemingowie” – w moim odczuciu najlepszym, mimo osobistego wydźwięku opowiadania tytułowego. W pierwszym opowiadaniu Munro zaznacza, z czym będziemy mieć w całym tomie do czynienia: rozmyślaniem o przeszłym życiu – swoim, jak i innych, jak w „Algach”; o relacjach między rodziną, przyjaciółmi i obcymi („Pani Cross i pani Kidd” czy „Goście”); o tym, co dyktuje nam los i co mogłoby się wydarzyć, gdyby poprowadził nas inną ścieżką („Wypadek”, „Kolacja w Święto Pracy”). W „Chaddeleyach i Flemingach” to wszystko jest – zamknięte w najdłuższej ze zbioru formie. To opowieść o wspomnieniu ciotek, opowieść o rodzinie, o oddziaływaniu innych na nasze życie. Na koniec historii narratorka podsumowuje zachowania wszystkich ciotek z obu rodów swej rodziny: Niezależnie od tego, jak się zachowywały, wszystkie już nie żyją. A ja noszę w sobie jakąś ich cząstkę.
Tę cząstkę czujemy, czytając Alice Munro – oddziaływanie świata na nas, na nasze życie, nasze wybory i rozumienie lub choćby przyjmowanie wyborów innych. Tytułowe opowiadanie jest idealną klamrą dla całego zbioru; odpowiedzią lub dopełnieniem opowiadania pierwszego. „Księżyce Jowisza” mówią o decyzjach, trudnej sztuce prowadzenia swojego życia. Dokonane wybory oddziałują na innych, każąc nosić w sobie cząstkę tych decyzji, tego, co robimy i tego, czego nigdy nie wybieramy. A jednocześnie przytłoczeni zostajemy przez ogrom czasoprzestrzeni, przez czas, nieskończoność, przemijanie, śmierć. Pozostaje tylko ta mała cząstka, która trwa w bezkresnym wszechświecie. Mimo iż wydarzenia miały miejsce w odległym czasie, a ich pierwszoplanowi bohaterowie już dawno nie żyją.
„Księżyce Jowisza” zostały opublikowane w 1982 roku – przeszło trzydzieści lat temu, w chwili, gdy ja przychodziłam na świat. Wydane w Polsce dopiero teraz, oddziałują jak najświeższe, najnowsze opowiadania noblistki. I jak każde z dzieł Alice Munro, pozostawiają po sobie cząstkę świata, którą będziemy już w sobie nosić.
Monika Samitowska-Adamczyk
Oceny
Książka na półkach
- 569
- 300
- 104
- 16
- 14
- 7
- 6
- 4
- 4
- 4
OPINIE i DYSKUSJE
Raczej nudy. Chwilkę po zakończeniu opowiadania nic z niego nie pamiętam...
Raczej nudy. Chwilkę po zakończeniu opowiadania nic z niego nie pamiętam...
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKsiążka zawiera następujące opowiadania:
1) Chaddeleyowie i Flemingowie
2) Algi
3) Sezon na indyka
4) Wypadek
5) Autobus do Bardon
6) Prue
7) Kolacja w Święto Pracy
8) Pani Cross i pani Kidd
9) Pechowe historie
10) Goście
11) Księżyce Jowisza
Książka zawiera następujące opowiadania:
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to1) Chaddeleyowie i Flemingowie
2) Algi
3) Sezon na indyka
4) Wypadek
5) Autobus do Bardon
6) Prue
7) Kolacja w Święto Pracy
8) Pani Cross i pani Kidd
9) Pechowe historie
10) Goście
11) Księżyce Jowisza
Nierównomierny zbiór, niektóre opowiadania ciekawe, stanowią bardzo celne obserwacje, przy innych nie sposób odpłynąć myślami.
Nierównomierny zbiór, niektóre opowiadania ciekawe, stanowią bardzo celne obserwacje, przy innych nie sposób odpłynąć myślami.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to12 historii o kobietach i ich relacjach z otoczeniem. Takie opowiadania wzięte prosto z życia. Bez udziwnień, magii czy głębszych przemyśleń. Może trochę aż nadto proste. Nie każdemu przypadną do gustu, ale warto przeczytać.
12 historii o kobietach i ich relacjach z otoczeniem. Takie opowiadania wzięte prosto z życia. Bez udziwnień, magii czy głębszych przemyśleń. Może trochę aż nadto proste. Nie każdemu przypadną do gustu, ale warto przeczytać.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDalej nie mogę się zaprzyjaźnić z panią Munro.. Jej opowiadania nie przemawiają do mnie
Dalej nie mogę się zaprzyjaźnić z panią Munro.. Jej opowiadania nie przemawiają do mnie
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to„Księżyce Jowisza” to kolejny zbiór opowiadań Noblistki Alice Munro jaki dane było mi przeczytać. Opowiadania mają niesamowity klimat, płyną niespiesznie a dotykają ważnych tematów jak zdrada małżeńska, choroba i śmierć bliskiej osoby, skomplikowane relacje rodzinne czy starość. Ja bawiłem się dobrze i naprawdę zrelaksowałem się przy tych opowiastkach. Oprócz relaksu wzbudziły we mnie też refleksję wobec różnych sytuacji życiowych i zadałem sobie pytanie- jak ja postąpiłbym na miejscu bohaterów? To co udało się dokonać Pani Munro to na pewno połączenie prostoty z głębią. Jak dla mnie mistrzowskie. Moim zdaniem ta książka potwierdza klasę Autorki i pewnie jeszcze w przyszłości sięgnę po jej twórczość. Polecam. Ocena bardzo dobra.
„Księżyce Jowisza” to kolejny zbiór opowiadań Noblistki Alice Munro jaki dane było mi przeczytać. Opowiadania mają niesamowity klimat, płyną niespiesznie a dotykają ważnych tematów jak zdrada małżeńska, choroba i śmierć bliskiej osoby, skomplikowane relacje rodzinne czy starość. Ja bawiłem się dobrze i naprawdę zrelaksowałem się przy tych opowiastkach. Oprócz relaksu...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toZachęcona prostym, beletrystycznym językiem Munro, jaki poznałam w pozycji "Dziewczęta i kobiety", którą oceniłam na 5 gwiazdek, sięgnęłam po "Księżyce Jowisza" - aby towarzyszyły mi w długiej podróży pociągiem. 11 opowiadań, ładnie wydanych przez "Wydawnictwo Literackie", z zachęcającym tekstem na okładce "Mistrzyni opowiadania. Nobel 2013".
I jakie rozczarowanie...
Z 8 opowiadań, przez które przebrnęłam (pozostałe - odpuściłam) tylko 2 są z kategorii "może być", pozostałe to kategoria "słabe" lub "gorzej niż słabe". Opowiadania są płaskie, bez polotu, bez jasnej, ciekawej akcji, zupełnie nieinteresujące, wręcz nudne - z wielu po prostu nic nie wynika, ot, czyste pustosłowie, jakaś tam historyjka bez sensu. Nie pozostaje nawet 5 minut w pamięci po przeczytaniu, zaraz ulatnia się i znika.
Bohaterowie beznamiętni, wytarci ze swojej autentyczności - oczywiście nie zabrakło geja w "Sezonie na indyka", romansu w "Wypadku", patchworkowej rodziny z neurotyczną babą w "Kolacji w święto pracy". Cała ta papka podana na tacy z pseudo-psychologiczną analizą, ze zdaniami aspirującymi do tzw. "złotych myśli" (taka "mieszanka" chyba się dobrze sprzedaje).
Po drugiej książce pani Munro zadaję sobie pytanie o jakość nagrody Nobla (lub o jakość dzieł pisarzy) w ostatnich latach; a moje spotkanie z Alice Munro uważam za zamknięte.
Zachęcona prostym, beletrystycznym językiem Munro, jaki poznałam w pozycji "Dziewczęta i kobiety", którą oceniłam na 5 gwiazdek, sięgnęłam po "Księżyce Jowisza" - aby towarzyszyły mi w długiej podróży pociągiem. 11 opowiadań, ładnie wydanych przez "Wydawnictwo Literackie", z zachęcającym tekstem na okładce "Mistrzyni opowiadania. Nobel 2013".
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toI jakie rozczarowanie...
Z 8...
Alice Munro - jak zawsze wspaniała. Przy każdej jej książce mam wrażenie, że siedzę sobie w ciszy i spokoju i słucham czyjejś opowieści. Dla mnie to jak rozmowa z pełną ciepła i mądrości babcią, która niejedną historię ze swojej młodości chętnie opowie. A że młodość spędziła w Kanadzie, to tylko ciekawiej :)
Alice Munro - jak zawsze wspaniała. Przy każdej jej książce mam wrażenie, że siedzę sobie w ciszy i spokoju i słucham czyjejś opowieści. Dla mnie to jak rozmowa z pełną ciepła i mądrości babcią, która niejedną historię ze swojej młodości chętnie opowie. A że młodość spędziła w Kanadzie, to tylko ciekawiej :)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKsiążka, która przedstawia wiele histori życiowych lub bardzo do nich podobnych. Każda z nich jest inna, każda ma osobliwy charakter oposiuje odmienną osobę i ma różna odmianę zarzyłości. :)
Książka, która przedstawia wiele histori życiowych lub bardzo do nich podobnych. Każda z nich jest inna, każda ma osobliwy charakter oposiuje odmienną osobę i ma różna odmianę zarzyłości. :)
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDoskonała, a miarą tej doskonałości niech będzie ilość odkrytych uczuć, zawiłości charakterów i podobnych sytuacji, tych które znalazłam w książce i własnym życiu.
Doskonała, a miarą tej doskonałości niech będzie ilość odkrytych uczuć, zawiłości charakterów i podobnych sytuacji, tych które znalazłam w książce i własnym życiu.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to