Przyznam się otwarcie na początku, że przeczytałam tę książkę jedynie dlatego, że autorka pochodzi z Gdynii. Miałam nadzieję, że akcja będzie toczyła się w Trójmieście jak w "Dotyku Mroku" Doroty Wieczorek. Okazuje się jednak, że główna bohaterka, Martika (trochę wnerwiało mnie to imię, chociaż podobne do mojego), mieszka w Wielkiej Brytanii. Kocham Anglię, w końcu uczę się języka stamtąd, więc dobra, czemu nie?
Muszę przyznać, że musiałam nieźle się zaprzeć, aby tę książkę przeczytać. Język jest zdecydowanie "polski". Kto czyta polskie powieści, wie o czym mówię. Język jest prosty, mało barwy i plastyczny. W ogóle nie mogłam się wczuć w akcję! Na dodatek kreacja postaci! Boże, to prawdziwa tragedia! Strasznie płaskie, w ogóle nie czuć było emocji, a o bohaterach nie wiemy praktycznie nic. Martika jest strasznie naiwna i taka posłuszna. Tutaj muszę dać plusa dla autorki. Przy tworzeniu była konsekwentna. Martika od początku była taka sama, a dopiero na końcu po nowych przeżyciach zaczęła się trochę zmieniać. Podobno pokazała swoją siłę, ale dobrze, że narrator mnie o tym powiadomił, bo sama bym się nie zorientowała. Ale, Boże, jak ona mnie wkurzała! Po jednym dniu już była zakochana w Scotcie i to ze wzajemnością, co oczywiście zdarzyło mu się pierwszy raz, chociaż wcześniej miał "przyjaciółki". On znika na cały dzień po ich pierwszym wspólnym dniu, ona się w ogóle nie dopytuje, bo "on nie mógłby jej zranić" i cała zakochana rzuca mu się w ramiona. Jeżeli miłość robi z ludzi takiego kretyna, to ja dziękuje bardzo, nie skorzystam. Dyrektorka, strasznie dziwna, narobiła wstydu Marice, ale wszyscy w klasie są zachwyceni nową. Mam wrażenie jakbym znalazła się w całkowicie innym wszechświecie. Książki fantasy są chyba po to, aby przedstawić świat fantastyczny, a nie dom wariatów.
Nie będę streszczać książki, bo nie o to tutaj chodzi, poza tym nikt nie lubi chyba spoilerów. Małe wprowadzenie w fabułę musiałam dać. Jedno muszę przyznać autorce: miała pomysł na fabułę. Świetny pomysł, chociaż ja w końcu nie zrozumiałam nic z tej książki. Ale przecież po to są serie, aby w pierwszej części tak otumanić czytelnika, żeby pobiegł do księgarni kupić następną. W końcu nikt nie lubi się czuć jak kretyn. Na serio jednak, bardzo ciekawy pomysł. Debiut pisarki, więc mam nadzieję, że do następnej publikacji pod szlifuje swój warsztat. Jest potencjał na tą trylogię, bo podejrzewam, że mniej niż trzy części to nie będzie.

Przyznam się otwarcie na początku, że przeczytałam tę książkę jedynie dlatego, że autorka pochodzi z Gdynii. Miałam nadzieję, że akcja będzie toczyła się w Trójmieście jak w "Dotyku Mroku" Doroty Wieczorek. Okazuje się jednak, że główna bohaterka, Martika (trochę wnerwiało mnie to imię, chociaż podobne do mojego), mieszka w Wielkiej Brytanii. Kocham Anglię, w końcu uczę się...