Głosy chaosu - debiut niezwykle utalentowanego pisarza, wykładowcy Harvardu - to trzymające w najwyższym napięciu arcydzieło, które sięga literackich gwiazd.New York Times
Książkę dostałam w ramach wymiany na Lubimy Czytać, nigdy jednak nie sądziłam, że dostanę tak wspaniały kryminał.
Tylko wybitny pisarz potrafi utkać porywającą historię ze splotu złożonych idei (...) W Głosach chaosu sięga nie tylko po motyw zbrodni i ludzkiej kondycji, ale i matematykę, ekonomię i religię. To powieść sensacyjna i ekscytujący thriller dla myślącego czytelnika.Arthur Golden "Wyznania Gejszy"
Uwielbiam kryminały, ale takie, które wymykają się za wszystkie ograniczenia i wyznaczniki tego gatunku. Takie traktujące nie tylko o morderstwach, ale także o psychologii, zagadkach i wielu innych sprawach. W dodatku te, których końca nie potrafię odgadnąć, a trudno jest mnie zaskoczyć, za wiele kryminałów przeczytałam, by mnie zwieść, jednak prawdziwym mistrzom to się udaje ...

Zacznę od okładki. Szczerze mówiąc wydawała mi się zupełnie pozbawiona sensu, no i piękna to ona nie jest. Czerwone litery i kropki krwi są tak oklepane, że aż nudne, a ten pseudolistek zupełnie nic mi nie mówił. Co prawda po przeczytaniu książki nabrał sensu, ale nadal mi się nie podoba.
Natomiast same recenzje na książce mnie irytowały, jak zawsze. Jednak jeśli w przypadku "Powrotu" Sowy były złudne, to w tym wypadku nie kłamały. Tak czy tak uważam, że Amber trochę "zepsuło" okładkę. Bardziej podoba mi się wydanie oryginalne.


Przejdźmy jednak do tego co istotne ...
Literacki majstersztyk : w oparciu o matematykę i teorię chaosu Rosen tworzy przeraźliwie logiczną międzynarodową intrygę i zestawia ją z wielkimi moralnymi i teologicznymi pytaniami.
Library Journal

Henri Poincaré
Zawodowo to as Interpolu, intelektualista ściśle trzymający się litery prawa. Zawsze postępuje tak jak trzeba, nigdy tak jak podpowiedziałoby mu jego chore serce.
Prywatnie jest potomkiem słynnego XIX-wiecznego matematyka, a zarazem czułym mężem, ojcem i dziadkiem.
Jednak dzień, w którym ujął zbrodniarza wojennego z czasów wojny w Serbii - Banović, ma zmienić na zawsze jego życie, nie tylko zawodowe, ale i prywatne. Co więcej ma doprowadzić do jego upadku moralnego ...
Aktualnie Henri nie ma czasu dla byłego serbskiego bibliotekarza - żołnierza. Prowadzi dochodzenie, które jest dosyć niezwykłe. Nie dość, że ginie w nim młody, genialny matematyk, który poszukiwał teorii matematycznej wyjaśniającej wszystkie zjawiska, zachodzące w przyrodzie, to okazuje się, że był on wielkim fanem jego pradziadka, przypadek? Nie sądzę. Co jeszcze dziwniejsze do jego zamordowania użyto substancji wykorzystywanej przez NASA.
Poincaré można przyrównać do biblijnego Hioba, który jest oszalały z rozpaczy, przygnieciony poczuciem winy, wyniszczony psychicznie i emocjonalnie, w dodatku dobity własnym niezrozumieniem, a zewsząd wciąż przychodzą nowe, hiobowe wieści.
Czy Henri zrezygnuje ze śledztwa?

Wysokooktanowa akcja, piękny język, przekonujące, bardzo prawdziwe postacie obarczone ludzkimi ułomnościami...Daily Herald

Język Rosena jest bez zarzutu, ale czego można się spodziewać po wykładowcy Harvardu? Dla zainteresowanych pan Rosen wykłada sztukę pisania, co wiele tłumaczy. Nie będę więc się tutaj rozwodzić nad jego geniuszem, bo brak mi w tym względzie kompetencji.

Jeśli chodzi o akcję, fabułę, logikę to jest to po prostu mistrzostwo. Gwarantuję, że nie będziecie wstanie odgadnąć wszystkich zagadek. Mnie osobiście udało się tylko odgadnąć hasło do komputera, ale i tak byłam z siebie dumna :D
Akcja prowadzona jest bardzo szybko, nie nudzimy się. Nie ma niepotrzebnych opisów, nie zrozumiałych terminów, nie ma przestojów. Po prostu płynie z szybkością wodospadu, czasem jest przerywana, ale to tylko wzmaga naszą ciekawość.

Nasz główny bohater Henri to marzenie każdego autora. Kreacja tej postaci jest naprawdę na wysokim poziomie. W dodatku nie jest on idealny, jest człowiekiem, jest realny i rzeczywisty. Ma swoje zasady moralne, ma rodzinę i wspaniałą pracę. Nie jest jednak nastoletnim bogiem, jest chory. Ma cudowny umysł, ale nie jest geniuszem. A jego zasady moralne nie są przygotowane na to co szykuje mu los.

Osobiście jestem zachwycona i choć mogłabym się rozwodzić nad tą książką długo, nie zamierzam tego robić, bo za dużo Wam zdradzę! Mogę jeszcze na plus zaliczyć dwie rzeczy :
Po pierwsze : Trwają prace nad filmem.
Po drugie : Powstała druga część. Została wydana 15 września 2013 roku, być może niedługo będzie w Polsce.

Polecam ją wszystkim fanom kryminałów, ale także tym, którzy za nimi nie przepadają, bo ta książka może przekonać ich do tego gatunku.

Głosy chaosu - debiut niezwykle utalentowanego pisarza, wykładowcy Harvardu - to trzymające w najwyższym napięciu arcydzieło, które sięga literackich gwiazd.New York Times
Książkę dostałam w ramach wymiany na Lubimy Czytać, nigdy jednak nie sądziłam, że dostanę tak wspaniały kryminał.
Tylko wybitny pisarz potrafi utkać porywającą historię ze splotu złożonych idei (...) W...