W tej części przygód żelaznego druida akcja przenosi się w czasie dość sporo do przodu, aż o 12 lat. Granuaile jest już wyszkolona i gotowa zostać druidką. Atticus właśnie chce przeprowadzić trzymiesięczny proces jej splatania z ziemią, do czego potrzebuje odpowiedniego miejsca i spokoju, jednakże jak możemy się domyślić, spokój nie chodzi z Atticusem w parze, zatem pojawia się multum komplikacji. Czy Granuaile zostanie drugim druidem od niepamiętnych już czasów?

Bawiłam się fajnie, całość jest lekka, pełna akcji, cały czas coś się dzieje. Odwiedzamy Tuatha Dé Danann w ich krainie, jest Loki oswobodzony z niewoli, Theophilus – najstarszy wampir świata, mroczne elfy i wkurzony Bachus. A tymczasem Atticus cały czas musi kombinować, aby zniwelować przeszłość i czyny, którymi zalazł wielu bogom za skórę i które nie dają o sobie zapomnieć.

Dla mnie, pomimo świetnej akcji, chyba jedna ze słabszych części. Podobała mi się relacja Atticus – Granuaile i punkt, do jakiego dotarła, ale zabrakło mi tych 12 lat. Nie poczułam tego przeskoku, nie chce mi się wierzyć, że nic specjalnego nie przydarzyło się Atticusowi przez tak długi czas i że tak gładko wszystko zostało pchnięte do przodu (chociaż 12 lat w skali czasu druida to zaledwie chwila). Bardzo podobała mi się Granuaile, przekształciła się w prawdziwego wojownika. Całość oceniam na osiem z minusem, było ciekawie, ale nie do końca zachwycająco.

W tej części przygód żelaznego druida akcja przenosi się w czasie dość sporo do przodu, aż o 12 lat. Granuaile jest już wyszkolona i gotowa zostać druidką. Atticus właśnie chce przeprowadzić trzymiesięczny proces jej splatania z ziemią, do czego potrzebuje odpowiedniego miejsca i spokoju, jednakże jak możemy się domyślić, spokój nie chodzi z Atticusem w parze, zatem pojawia...