Malarstwo wspiera pisarstwo. - Artur Cieślar

Ładnie wydana książka, na okładce widnieją oryginalne pojazdy sunące po drogach Paryża z tamtego czasu.
Powieść spięta jest klamrą wehikułu czasu: współczesnego, konkretnie roku 2011 i tego passe, lat 1892-1921 i dalej po rok 1950.
Główna bohaterka, Polka, Róża de Wallenrod osiadła w mieście Paryżu,który ukochała i nie wyobraża sobie życia poza nim. Tutaj przeżywa swoje dramatyczne miłości, przybrane macierzyństwo, niezwykłą przyjaźń. Szczęśliwie odnajduje się w atmosferze i klimacie tego świetlistego miasta. Jej pasją jest malarstwo, ma szczególne- psychologiczne- głębokie podejście do osób, które portretuje. Poza malarstwem nie umie, nie potrafi i nie chce żyć bez miłości, w samotności. Zdaje się kochać szybko, bez rozsądku. Emocje biorą górę!
Jej bogate, barwne życie prywatne i artystyczne, to także wyjątkowa przyjaźń z Serge, dziennikarzem politycznym o niezwykłym wyczuciu znaków czasu. Zawieruchy wojenne (I i II wojna światowa)zmieniają
obraz Paryża i losy jego mieszkańców. Róża trwa w nim do końca, do lat
sędziwego wieku. Ta część powieści jest mi bliska, wzrusza i przejmuje.
Plastyczna topografia Paryża wyobraźnią przenosiła mnie w różne ciekawe miejsca tej wielkiej stolicy Francji, która nie śpi nawet nocą.
Druga część książki, ta współczesna z Niną w roli głównej, straciła moje zainteresowanie- mogłoby jej nie być, ot, tak po prostu.
Takie mam odczucie po przeczytaniu całości. Poszukiwania Niny właściwie nic nie wniosły...

Malarstwo wspiera pisarstwo. - Artur Cieślar

Ładnie wydana książka, na okładce widnieją oryginalne pojazdy sunące po drogach Paryża z tamtego czasu.
Powieść spięta jest klamrą wehikułu czasu: współczesnego, konkretnie roku 2011 i tego passe, lat 1892-1921 i dalej po rok 1950.
Główna bohaterka, Polka, Róża de Wallenrod osiadła w mieście Paryżu,który ukochała i nie...