Strasznie irytująca książka.

Dla mieszkańców Poznania może być interesująca ze względu na miejsce akcji i gwarę. Wszyscy pozostali mogą mieć problem ze zrozumieniem niektórych słów (ja miałam).

Intryga kryminalna wkurzająca bardzo. Ćwirlej zrobił z milicjantów idiotów, którzy od początku przyjmują jedno jedyne założenie (bardzo naciągane i mało prawdopodobne). Średnio wyrobiony kryminalnie czytelnik od razu zorientuje się, że idą w złym kierunku. I tak do ostatnich stron książki. Nie ma wahań, wątpliwości, pobocznych wątków, mylnych tropów... Nic z tych rzeczy, które lubi czytelnik kryminałów. Uwielbiamy przecież sami szukać mordercy i wyciągać wnioski ze strzępków informacji rzucanych po drodze przez Autora. To nie tutaj.
Tutaj wszystko się wyjaśnia na ostatnich stronach, ale na tym etapie czytelnik zgrzyta już zębami ze złości.

No to właściwie o czym jest ta książka? Ktoś w opiniach na LC napisał, że to książka dla miłośników PRL.
Czyli nie dla mnie, bo mnie jest zdecydowanie lepiej teraz niż w 1985r. i nie tęsknię za tamtymi czasami.

Pamiętam niewolnicę Izaurę we wtorki, pamiętam maluchy i trabanty na ulicach, ale po przeczytaniu książki pana Ćwirleja dochodzę do wniosku, że wychowałam się w patologicznej rodzinie. Moi rodzice nie tylko byli ciężko pracującymi, uczciwymi ludźmi, ale w dodatku nie chlali na umór rano, wieczór, we dnie, w nocy…

Bo ta książka jest o alkoholikach proszę państwa. Jak to kogoś podnieca – niech czyta. Abstynentom nie polecam.

Ponieważ jednak książka ma tak dużo pozytywnych opinii dam Autorowi jeszcze jedną szansę i przeczytam kolejną książkę z cyklu.

Strasznie irytująca książka.

Dla mieszkańców Poznania może być interesująca ze względu na miejsce akcji i gwarę. Wszyscy pozostali mogą mieć problem ze zrozumieniem niektórych słów (ja miałam).

Intryga kryminalna wkurzająca bardzo. Ćwirlej zrobił z milicjantów idiotów, którzy od początku przyjmują jedno jedyne założenie (bardzo naciągane i mało prawdopodobne). Średnio...