Druga część cyklu zaliczona. Brakowało mi trochę klimatu i przyrody czarnego lądu z części pierwszej. Książka jest dobrym przerywnikiem między książkami cięższego kalibru a mianowicie literaturą true crime o seryjnych mordercach.

Druga część cyklu zaliczona. Brakowało mi trochę klimatu i przyrody czarnego lądu z części pierwszej. Książka jest dobrym przerywnikiem między książkami cięższego kalibru a mianowicie literaturą true crime o seryjnych mordercach.

Książka zdecydowanie słabsza niż "Informacjonistka". Strasznie długo się męczyłam, żeby ją przeczytać. Zbyt długie opisy, za mało akcji. Ale to tylko moja subiektywna opinia ;-)

Książka zdecydowanie słabsza niż "Informacjonistka". Strasznie długo się męczyłam, żeby ją przeczytać. Zbyt długie opisy, za mało akcji. Ale to tylko moja subiektywna opinia ;-)

Książka bardzo wciągająca, szybko się ją czyta jest lekko napisana co ułatwia zrozumieć treść. Mimo iż nie czytałam wcześniejszego tomu to i tak domyślałam sie co w nim było. Jest to kryminał o zawrotnej akcji z każdą stroną coraz większe zaskoczenie. Pierwszy raz miałam styczność z tą autorką, ale widzę że sie polubimy :) co do wcześniejszej części nie sięgnę po nią bo nie ma sensu jak urywki były w tej.

Książka bardzo wciągająca, szybko się ją czyta jest lekko napisana co ułatwia zrozumieć treść. Mimo iż nie czytałam wcześniejszego tomu to i tak domyślałam sie co w nim było. Jest to kryminał o zawrotnej akcji z każdą stroną coraz większe zaskoczenie. Pierwszy raz miałam styczność z tą autorką, ale widzę że sie polubimy :) co do wcześniejszej części nie sięgnę po nią bo...

przeczytane... a raczej przemęczone.. do IIIcz. nie podejdę z szcunku do siebie
czyta się lekko, jak dla mnie zbyt lekko, konstrukcja bohaterki zmagającej się " z werblami wewnętrznymi", na zawołanie tańczącej milonga z superagentem wywoływała zbyt czesto poczucie zażenowania... lektura nie dla mnie!

przeczytane... a raczej przemęczone.. do IIIcz. nie podejdę z szcunku do siebie
czyta się lekko, jak dla mnie zbyt lekko, konstrukcja bohaterki zmagającej się " z werblami wewnętrznymi", na zawołanie tańczącej milonga z superagentem wywoływała zbyt czesto poczucie zażenowania... lektura nie dla mnie!

Sensacyjna, na miarę Stiega Larssona "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet". Nie ma co się rozpisywać, przeczytać warto.

Sensacyjna, na miarę Stiega Larssona "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet". Nie ma co się rozpisywać, przeczytać warto.

Nie znam pierwszej części przygód Vanessy Monroe, ale trochę przypomina mi Lisbeth Salander. Jest twarda, przeszła wiele w życiu, w tym dzieciństwo w Afryce w rodzinie misjonarzy. Poznała ludzka podłość, ciemne interesy, wiat przestępców. Dzięki treningowi stała się najskuteczniejszym zabójca. Tym razem w kontrakcie ma zapisane uwolnienie porwanej przed 8 laty dziewczynki Hanny. Jej biologiczny ojciec i matka Charity, która wyrwała się z sekty, wiedzą, że właśnie tak uprowadzono dziewczynkę gdy miała pięć lat. Szukali jej po świecie wiele lat , aż wreszcie nastąpił przełom i wiadomo, że jest w Buenos Aires. Część fabuły pokazuje realia życia wśród Wybranych, presję, jaką wywierają na Hannę, ich okrutne zachowanie względem niej i absurdalne reguły. Najgorsze jest że wykorzystują ją fizycznie, pod pretekstem wpajania jej miłości Boga. Nawet czasami za jakąś marną przewinę sprzedają dziewczynkę sponsorom z kręgów władzy by mogli sobie poużywać, podobnie postępują z innymi nastolatkami.
Munroe opracowuje misterny plan by przeniknąć do sekty i najmniejszym możliwie kosztem wykraść Hannę. Oczywiście kierownicy sekty są inteligentni, dysponują pieniędzmi i władzą, poddają swoje ofiary praniu mózgów. Nie wiadomo, czy kobieta wyjdzie cało z opresji. Akcja bardzo wciąga, powieść czyta się szybko, śledzimy rozwój wypadków dosłownie z zapartym tchem. Sceny walki, koszmary nocne i niechlubna przeszłość bohaterki czynią tę lekturę wyjątkowo intrygującą. Szybki tempo akcji sprawia że emocje nie opuszczają czytelnika. Buenos Aires jawi się jako schronienie wszelakiej maści popaprańców i szaleńców, siedlisko występku i grzechu oraz groźny przeciwnik dla poszukiwaczki porwanej dziewczynki. Koniecznie trzeba pochłonąć tę książkę.

Nie znam pierwszej części przygód Vanessy Monroe, ale trochę przypomina mi Lisbeth Salander. Jest twarda, przeszła wiele w życiu, w tym dzieciństwo w Afryce w rodzinie misjonarzy. Poznała ludzka podłość, ciemne interesy, wiat przestępców. Dzięki treningowi stała się najskuteczniejszym zabójca. Tym razem w kontrakcie ma zapisane uwolnienie porwanej przed 8 laty dziewczynki...

Zaje...książka. Akcja na każdej stronie. Ciekawe i nieugięte w dążeniu do celu postacie. To juz druga część trylogii i chetnie sięgnę po trzecią

Zaje...książka. Akcja na każdej stronie. Ciekawe i nieugięte w dążeniu do celu postacie. To juz druga część trylogii i chetnie sięgnę po trzecią

Dla mnie książka słaba, absolutnie nie wciąga, przeczytałam i odetchnęłam z ulgą, gdy dobiłam do jej końca. Być może to błąd, że rozpoczęłam od 2 tomu, jednak styl autorki do mnie zwyczajnie nie przemawia. Książka opowiada o Michael, która dostaje zadanie wyciągnięcie córki przyjaciela z sekty... straszna nuda!

Dla mnie książka słaba, absolutnie nie wciąga, przeczytałam i odetchnęłam z ulgą, gdy dobiłam do jej końca. Być może to błąd, że rozpoczęłam od 2 tomu, jednak styl autorki do mnie zwyczajnie nie przemawia. Książka opowiada o Michael, która dostaje zadanie wyciągnięcie córki przyjaciela z sekty... straszna nuda!

„ Westchnęła. Zła odpowiedź, Zawsze, kurwa, mówili to, co nie trzeba. Zamknęła oczy, czując, jak przyjemny dreszcz ogarnia jej ciało. Teraz już nie było odwrotu. wkrótce miała poczuć rozkosz zabijania.” - fragment książki.





„ Życie dopada Cię ze wszystkich stron. Na tak wiele spraw nie jest się przygotowanym i czasami człowiek ma wrażenie, że każdego dnia musi od nowa wydostawać się na powierzchnię, żeby zaczerpnąć tchu.”- str. 43

„Ale wymówki były dobre dla tchórzy. One nie mogły przywrócić zmarłym życia ani naprawić spustoszenia dokonanego pod wpływem instynktu. Krew jest krwią i nie liczą się powody, dla których została przelana.” - str.49

„Pomyślała, że może kiedyś znajdzie powód, by obnażyć przed nim duszę, ujawnić ból, wyrazić słowami to, co Bradford i tak instynktownie wyczuwał.” - str. 53

„...bo czasami, kiedy nie dało się o czymś zapomnieć, jedynym sposobem na to, by się lepiej poczuć, była rozmowa z kimś, kto wiedział, o jaką złą rzecz chodzi.” -str. 62

„ Kocham go...kocham..zawszę będę. - Palcami kreśliła przypadkowe wzory na teczce. - Ale czasami sama miłość musi nam wystarczyć. Próby zmienienia jej w coś więcej sprawiają, że powoli ją zabijamy.” - str. 111

„ Powody, dla których odeszłam, są wciąż aktualne. Mogę mu zadać tylko jeszcze więcej bólu. Niech mnie nienawidzi... niech mną gardzi, jeśli tego chce. Ja wolę cenić uczucie, które nas łączyło, bez względu na to, jaki był koniec.” str.111

„ Każdy ma jakąś historie, jakieś blizny, czasami nie tylko te widoczne.” - str. 162

„ Każdy radzi sobie, jak umie. Po co tracić czas na tych, którzy nas skrzywdzili. staram się czerpać z tamtych doświadczeń siłę i powtarzam sobie, że oni nie zasługują na moja przyszłość, bo odebrali mi przeszłość.” -str 163

„Nawet jeśli takie rzeczy naprawdę się zdarzały, nie ma sensu trwać w rozgoryczeniu, Trzeba wybaczyć i zapomnieć o dawnych urazach.”

„ Ale cóż, można się było spodziewać takiej mentalności po zwyrodnialcach, którzy wina za swoje czyny obarczali ofiary.”

„ To samo słowo, zupełnie inny język.”

„ Westchnęła. Zła odpowiedź, Zawsze, kurwa, mówili to, co nie trzeba. Zamknęła oczy, czując, jak przyjemny dreszcz ogarnia jej ciało. Teraz już nie było odwrotu. wkrótce miała poczuć rozkosz zabijania.” - fragment książki.





„ Życie dopada Cię ze wszystkich stron. Na tak wiele spraw nie jest się przygotowanym i czasami człowiek ma wrażenie, że każdego dnia musi od nowa...

I tym razem Vanessa "Michael" Munroe mnie nie zawiodła ;) Książka to naprawdę dobrze napisana, trzymająca w napięciu opowieść. Miejscami rozbawia, miejscami przeraża, by za chwilę wzbudzić wzburzenie bądź też współczucie. Gratulacje dla autorki. Świetnie się czyta, bohaterka jest niezwykła, unikalna. W tej części czytelnicy jeszcze głębiej pogrążają się w psychice Munroe. Czytając kolejną odsłonę jakiejś serii można już w pewnym stopniu starać się przewidzieć zachowania bohaterów, odkryć co się stanie na następnych stronach. Jednak podczas lektury tej książki, co mnie bardzo pozytywnie zaskoczyło, czułam "głód" kolejnych wydarzeń. Nie mogłam doczekać się jak skończy się ta cała zagmatwana historia. Serdecznie polecam dla osób, które lubią dobre, elektryzujące opowieści.

I tym razem Vanessa "Michael" Munroe mnie nie zawiodła ;) Książka to naprawdę dobrze napisana, trzymająca w napięciu opowieść. Miejscami rozbawia, miejscami przeraża, by za chwilę wzbudzić wzburzenie bądź też współczucie. Gratulacje dla autorki. Świetnie się czyta, bohaterka jest niezwykła, unikalna. W tej części czytelnicy jeszcze głębiej pogrążają się w psychice Munroe....