Izabela Szolc, r. 1978 jest jeszcze mało znaną pisarką. Jeśli już to jako autorka niezłych kryminałów.
Powieść początkowo rozgrywa się klasycznie: ma zawiązanie, wątki fabularne, bohaterów, osadzona jest w określonym czasie historycznym. Postaciami pierwszoplanowymi są Jutta i Karl Denke.
Później książka zmienia formę. Widać ogromną pracę archiwalną, którą musiała wykonać autorka. Świadczy o tym fragment: „...Nie żeby we Frankensteinie wszystko układało się wzorowo, taka jedna angielska suka wytknęła im to i tamto, ale zszywanie trupów to coś innego niż ich przeżuwanie...”. Nie muszę dodawać, że powyżej mowa o Mary Shelley i jej słynnej powieści „Frankenstein”. Cytat też powinien podpowiedzieć, co jest głównym przedmiotem zainteresowania I.Szolc. Otóż jest nim opowieść o człowieku, który przeszedł do historii Dolnego Śląska jako kanibal z Ziębic.
I.Szolc nie napisała powieści biograficznej. I.Szolc napisała bardzo współczesną powieść, w której uczyniła Denke głównym bohaterem. Zresztą: czy głównym? Karl Denke jest raczej punktem odniesienia dla fikcyjnej żony/nie żony. To ona pisze książkę, choć jest osobą niepiśmienną. Autorka ucieka się do wybiegu narracji w pierwszej osobie. Ale tylko w niektórych partiach powieści. Inne rozdziały snuje klasyczny narrator (narratorka) w trzeciej osobie. Są fragmenty współczesnych opisanej historii dokumentów, gazet, relacji. Wszystko to sprawia, że powieść nie jest warsztatowo jednolita. Autorka stosuje nowoczesne techniki literackie czyniąc swoją książkę tylko w początkowej fazie tradycyjną, a później odwołuje się do współczesnych środków wyrazu. Jedna rzecz udaje się jej na pewno: Karl Denke nie jawi się jako potwór, bestia w ludzkiej skórze. Prawdę mówiąc I. Szulc każe uwierzyć, że to był normalny, bogobojny człowiek, cieszący się sąsiedzkim szacunkiem. Oszczędziła czytelnikom naturalistycznych opisów jego działalności odwołując się raczej do czytania między wierszami lub relacji dziennikarskich współczesnych wydarzeniom

Izabela Szolc, r. 1978 jest jeszcze mało znaną pisarką. Jeśli już to jako autorka niezłych kryminałów.
Powieść początkowo rozgrywa się klasycznie: ma zawiązanie, wątki fabularne, bohaterów, osadzona jest w określonym czasie historycznym. Postaciami pierwszoplanowymi są Jutta i Karl Denke.
Później książka zmienia formę. Widać ogromną pracę archiwalną, którą musiała wykonać...