Opinia zawiera spojlery!
"Moc przeznaczenia" była tak samo wciągająca jak "Pieśń księżyca". Książkę czyta się w szybkim tempie, choć z początku trochę się przeciąga. Akcja toczy się w Dalcrest, bohaterowie starają się uśmiercić przywróconego do życia pierwotnego wampira. Pomagają także ukochanej Matta, Chloe poradzić sobie z przemianom. Meredith poznaje brata, Cristiana, z kolei Elena Ziemskiego Strażnika z Kostaryki, Andresa,wspierającego ją przy rozwijaniu ukrytych w niej umiejętnościach, które pomogą w pokonaniu Klausa. Dziewczyna składa przysięgę przed Główną Strażniczką, Myleą i otrzymuje swoją pierwszą strażniczą misję. Nie zamierza jej jednak wykonać, lecz obawia się konsekwencji tej decyzji. Pod koniec powieści w ręce Eleny dostaje się pamiętnik jej matki. Dziewczyna odkrywa, że Margaret nie jest jej jedynym rodzeństwem.
Siódma część cyklu wydaje się idealnym happy endem. Nie przepadam za szczęśliwymi zakończeniami, ale tym bohaterom, którzy przeżyli męki z nowymi i powracającymi wrogami, spokój w końcu się należy. Ale przecież czekają na mnie jeszcze trzy części. Cóż więc zniszczy ten idealny spokój Eleny i wprowadzi chaos w świat Ziemskiej Strażniczki? Jeśli ktoś przetrwał "Dusze cieni" i "Północ", to zachęcam do przeczytania kolejnych części, ponieważ szósta i siódma księga przywracają klimat z pierwszej księgi oraz "Mroku".

Opinia zawiera spojlery!
"Moc przeznaczenia" była tak samo wciągająca jak "Pieśń księżyca". Książkę czyta się w szybkim tempie, choć z początku trochę się przeciąga. Akcja toczy się w Dalcrest, bohaterowie starają się uśmiercić przywróconego do życia pierwotnego wampira. Pomagają także ukochanej Matta, Chloe poradzić sobie z przemianom. Meredith poznaje brata, Cristiana, z...