Ta książka jest jak Afryka, dzika i pełna sprzeczności. Zachwycająca i przerażająca.
Przepełniona pięknem, smutkiem, strachem, miłością, żalem, humorem, złością, troską. Porywająca i przytłaczająca.
Jestem zachwycona i urzeczona, nie mogłam przerwać czytania i długo nie mogłam dojść do siebie gdy ją skończyłam.
To nie jest tylko opowieść o dorastaniu, o Afryce, o relacjach z Matką. To jest głęboka i symboliczna historia o miłości do Matki, do kontynentu, do życia, wbrew niemożliwym do udźwignięcia stratom.
Afryka w tej powieści to Matka, a jej Matka jest jak Afryka.
Wspaniała, genialna książka!!

Ta książka jest jak Afryka, dzika i pełna sprzeczności. Zachwycająca i przerażająca.
Przepełniona pięknem, smutkiem, strachem, miłością, żalem, humorem, złością, troską. Porywająca i przytłaczająca.
Jestem zachwycona i urzeczona, nie mogłam przerwać czytania i długo nie mogłam dojść do siebie gdy ją skończyłam.
To nie jest tylko opowieść o dorastaniu, o Afryce, o...

No ciężko się o tym czyta. Ale książka dobra.

No ciężko się o tym czyta. Ale książka dobra.

bardzo wciągająca, historia regionu na "mikro skalę", z dużą werwą

bardzo wciągająca, historia regionu na "mikro skalę", z dużą werwą

Bez oceny,bo nie udało mi się dokończyć...
Spodziewałam się,po opisie i recenzjach czegoś naprawdę interesującego ,ciekawego
W końcu to afryka-taka dla nas egzotyka :-P
Ale nie mogłam zdzierżyć
Jakbym cały czas czytała o tym samym,trochę nudy,trochę polityki i historii....
Nie tego sie spodziewałam...

Bez oceny,bo nie udało mi się dokończyć...
Spodziewałam się,po opisie i recenzjach czegoś naprawdę interesującego ,ciekawego
W końcu to afryka-taka dla nas egzotyka :-P
Ale nie mogłam zdzierżyć
Jakbym cały czas czytała o tym samym,trochę nudy,trochę polityki i historii....
Nie tego sie spodziewałam...

Autorka pisze z wielką wprawą, styl potoczysty, barwny, historia przenika z łatwością do wyobraźni, podobnie jak zapachy i gorąc Afryki. Takie książki się czuje - nad wyraz sensualna. Egzotyczny klimat, ale ludzkie sprawy uniwersalne. Dotyka do żywego. Ukłony!

Autorka pisze z wielką wprawą, styl potoczysty, barwny, historia przenika z łatwością do wyobraźni, podobnie jak zapachy i gorąc Afryki. Takie książki się czuje - nad wyraz sensualna. Egzotyczny klimat, ale ludzkie sprawy uniwersalne. Dotyka do żywego. Ukłony!

Bardzo autentyczna, niewymuszona, ciekawa opowieść o dzieciństwie w Afryce, która czasem przywoływała moje własne wspomnienia z dzieciństwa i historie, o których teraz powiedziałoby się, że są przykładem złego rodzicielstwa, ale kiedyś były po prostu przejawem zaufania do dziecka i dawania mu odrobiny niezależności. Świetny klimat, aż chce się pakować i jechać. Szybko się czyta, dość wciągająca.

Bardzo autentyczna, niewymuszona, ciekawa opowieść o dzieciństwie w Afryce, która czasem przywoływała moje własne wspomnienia z dzieciństwa i historie, o których teraz powiedziałoby się, że są przykładem złego rodzicielstwa, ale kiedyś były po prostu przejawem zaufania do dziecka i dawania mu odrobiny niezależności. Świetny klimat, aż chce się pakować i jechać. Szybko się...

Jeśli kogoś interesują burzliwe losy pokolonialnej Afryki, a szczególnie jej południowo-wschodnich obszarów np. Rodezji (dzisiejsza Zambia, Zimbabwe, Rep.Południowej Afryki),to musi przeczytać tę niewiarygodną powieść.
Losy szkockiej rodziny, opisywane przez najmłodszą latorośl tego klanu, przeplatane wspomnieniami rodziców ze starego lądu, sa ironiczne, przezabawne i prze-dramatyczne także.
Czasami fabuła wbija w fotel, boimy sie o życie bohaterów, innym razem zasmiewamy sie z ich "porąbanego i nietuzinkowego życia " w dzikim zakatku Afryki, które pokochali i nie wyobrażaja już sobie powrotu do starego kontynentu, który w porównaniu z dynamika zdarzeń w buszu, jawi sie jako kompletna nuda i sztampa. Pierwsza z trylogii losów tej rodziny ksiązka, cudowna i magiczna, pięknie i ciekawie napisana . POLECAM!

Jeśli kogoś interesują burzliwe losy pokolonialnej Afryki, a szczególnie jej południowo-wschodnich obszarów np. Rodezji (dzisiejsza Zambia, Zimbabwe, Rep.Południowej Afryki),to musi przeczytać tę niewiarygodną powieść.
Losy szkockiej rodziny, opisywane przez najmłodszą latorośl tego klanu, przeplatane wspomnieniami rodziców ze starego lądu, sa ironiczne, przezabawne i...

Uważam, że książka wcale nie jest rasistowska, wbrew niektórym opiniom. Autorka obiektywnie ukazuje swoją rodzinę – potomków kolonizatorów, którzy szukają swojego miejsca w budzącej się do niepodległości Afryce. Nie ukrywa prawdy o swoich rodzicach, ich poglądach i słabościach. Opowiada szczerze o chwili gdy na własnej skórze poczuje zamianę ról z uprzywilejowanej białej dziewczynki na jedynego w klasie „różowego dziwoląga”.
Bezsprzecznie kolonializm Afryce zaszkodził. Mimo to jestem pełna podziwu dla determinacji, odwagi i sił fizycznych rodziny Fullerów, zaczynających wciąż od nowa, wbrew wszystkim i wszystkiemu uważających, że Afryka to ich miejsce na świecie.
A autorce i bohaterce książki zwyczajnie zazdroszczę dzieciństwa, którego z moim spędzonym na miejskim blokowisku nawet porównać się nie da.

Uważam, że książka wcale nie jest rasistowska, wbrew niektórym opiniom. Autorka obiektywnie ukazuje swoją rodzinę – potomków kolonizatorów, którzy szukają swojego miejsca w budzącej się do niepodległości Afryce. Nie ukrywa prawdy o swoich rodzicach, ich poglądach i słabościach. Opowiada szczerze o chwili gdy na własnej skórze poczuje zamianę ról z uprzywilejowanej białej...

Najbardziej wstrząsająca z trzech książek wspomnieniowych Alexandry Fuller dotyczy najwcześniejszych lat jej życia. Dzieciństwo spędzone w Afryce z wojną w tle, w spartańskich warunkach było jednocześnie spektakularnie piękne.
A równie spektakularnie pięknie opisuje je autorka. “W najgorętszej, najbardziej leniwej porze dnia, kiedy słońce i myśli zwalniają do rozlazłego, płytkiego, powolnego tempa, rozlega się dźwięk upału. Świerszcze i cykady śpiewają i zawodzą. Strzela wyschnięta trawa. Dyszą psy. Słychać oddech całego świata upadającego pod ciężarem apatycznych tropików"

Recenzja tej i dwóch innych książek A. Fuller na blogu:
http://kawalekafryki.pl/dzwiek-upalu/

Najbardziej wstrząsająca z trzech książek wspomnieniowych Alexandry Fuller dotyczy najwcześniejszych lat jej życia. Dzieciństwo spędzone w Afryce z wojną w tle, w spartańskich warunkach było jednocześnie spektakularnie piękne.
A równie spektakularnie pięknie opisuje je autorka. “W najgorętszej, najbardziej leniwej porze dnia, kiedy słońce i myśli zwalniają do rozlazłego,...

Niezwykła w swej prostocie przekazu historii rodziny kolonistów.
Gorąco polecam

Niezwykła w swej prostocie przekazu historii rodziny kolonistów.
Gorąco polecam