We wczesnej młodości uwielbiałam czytać książki Jerzego Edigeya i Agaty Chritie. Kryminały były moimi ulubionymi lekturami. Z wiekiem zainteresowanie przeniosło się na zupełnie inną tematykę. Kiedy, po wielu latach, natknęłam się na książkę "Marika" Krzysztofa Kotowskiego, wróciło. Teraz, w epoce FB, poznałam Jacka Skowrońskiego i Jego ostatnio wydaną książkę, "Zabić, zniknąć, zapomnieć". Nie sądziłam, że tak mnie zainteresuje, bo jest stylistycznie zupełnie odmienna od wcześniejszych moich lektur (lekkich, łatwych i przyjemnych kryminałów). Przede wszystkim temat - płatni mordercy w Polsce - dla mnie rzecz zupełnie niebywała, a, jak się okazuje, prawdziwa. Książka Skowrońskiego wciągnęła mnie, choć przyznam, że dwutorowość akcji nieco utrudniła mi odbiór, tym bardziej, że zdarzały się przerwy w czytaniu, no cóż, kobiety z reguły mają tysiące różnych spraw do ogarnięcia. W takich sytuacjach musiałam cofać się z czytaniem, aby z powrotem wejść w tryby akcji. Im bliżej końca, tym więcej zaczynało się dziać i rosła moja ciekawość jak bohater poradzi sobie z samym sobą, co będzie z Danką i Damianem. Takiego zakończenia jednak się nie spodziewałam! Polecam tę książkę, ale radzę nie robić dłuższych przerw w czytaniu.

We wczesnej młodości uwielbiałam czytać książki Jerzego Edigeya i Agaty Chritie. Kryminały były moimi ulubionymi lekturami. Z wiekiem zainteresowanie przeniosło się na zupełnie inną tematykę. Kiedy, po wielu latach, natknęłam się na książkę "Marika" Krzysztofa Kotowskiego, wróciło. Teraz, w epoce FB, poznałam Jacka Skowrońskiego i Jego ostatnio wydaną książkę, "Zabić,...