Wprost genialny jest ten debiutancki zbiór 17 opowiadań Marii Nurowskiej. Każde z nich to taka mała prawdziwa perełka, które zebrane razem tworzą idealną całość.
Rzecz dzieje się na wsi w czasach powojennych. Autorka pokazuje życie ludzi oraz najistotniejsze sprawy, jakie ich dotyczą. Przy czym Nurowska wykazała się tu niezwykłym zmysłem obserwacji ludzkich zachowań, ujawniając zarówno te dobre, jak i te najgorsze ich cechy, a także to, co kieruje ich działaniem. Potrafiła przykuć i zatrzymać uwagę czytelnika, który ciekawy jest zakończenia poszczególnych historii, a zakończenia te są wyjątkowo trafne i nieoceniające. Nie sposób jest nie zatrzymać się i nie pomyśleć chwilę nad każdym z nich. Ze świetnym rezultatem pisarka zastosowała stylizację na język wiejski, animizację przyrody, a nawet zaangażowanie sił wyższych.
Moimi zdecydowanymi faworytami są: "Kąsak", "Stary", "Męskie sprawy", "Ingles" i "Sprawiedliwość", a najbardziej wstrząsające było dla mnie opowiadanie "Długopis" – bo zaczynając je, nigdy nie spodziewałabym się takiego rozwiązania.
Zdecydowanie ma Nurowska talent do krótkich form. Chętnie przeczytałabym więcej opowiadań jej autorstwa:) Gorąco polecam!

Moja ocena: 6/6 lub 9/10

Wprost genialny jest ten debiutancki zbiór 17 opowiadań Marii Nurowskiej. Każde z nich to taka mała prawdziwa perełka, które zebrane razem tworzą idealną całość.
Rzecz dzieje się na wsi w czasach powojennych. Autorka pokazuje życie ludzi oraz najistotniejsze sprawy, jakie ich dotyczą. Przy czym Nurowska wykazała się tu niezwykłym zmysłem obserwacji ludzkich zachowań,...