43/2023

43/2023

z uśmiechem na ustach przeczytałam!

z uśmiechem na ustach przeczytałam!

Okładka
ależ zabawna

skąd
biblioteka

fabuła

zbiór opowiadań o wsi

Moja opinia

Jakież to wspaniałe,coś niesamowitego.Książka arcydziło,uwielbiam opisy wsi.
Tych łąk,pól,lasów.Starych budowli.
Lata 70,przedstawione jak na najlepszych zdjęciach.
Kocham każdy wyraz tej powieści.

Okładka
ależ zabawna

skąd
biblioteka

fabuła

zbiór opowiadań o wsi

Moja opinia

Jakież to wspaniałe,coś niesamowitego.Książka arcydziło,uwielbiam opisy wsi.
Tych łąk,pól,lasów.Starych budowli.
Lata 70,przedstawione jak na najlepszych zdjęciach.
Kocham każdy wyraz tej powieści.

Uwielbiam twórczość Nurowskiej jest to jej pierwsza powieść, więc w porównaniu z jej późniejszymi dziełami wypada trochę blado. Mimo wszystko polecam.

Uwielbiam twórczość Nurowskiej jest to jej pierwsza powieść, więc w porównaniu z jej późniejszymi dziełami wypada trochę blado. Mimo wszystko polecam.

Ta książka zawiera opowiadania. Nie każdy lubi krótką formę. Do mnie też do końca nie przemawia, więc moja nota może trochę słaba. Mimo wszystko polecam jak każdą inną lekturę. Książki Pani Nurowskiej zawsze wnoszą coś nowego.

Ta książka zawiera opowiadania. Nie każdy lubi krótką formę. Do mnie też do końca nie przemawia, więc moja nota może trochę słaba. Mimo wszystko polecam jak każdą inną lekturę. Książki Pani Nurowskiej zawsze wnoszą coś nowego.

„Nie strzelać do organisty” Marii Nurowskiej to literacki debiut autorki. Wznowiony po latach. Zbiór opowiadań o miłości, cierpieniu, namiętnościach i ludzkich słabościach. Wszystko opowiedziane nie tak zwyczajnie. Sposób w jaki autorka przedstawia scenki z życia swoich bohaterów jest poetycki z dawką folkloru i odrobiną fantazji. Sposób zaskakujący, zadziwiający i urzekający. Aż trudno uwierzyć, że to debiut pisarki. Opowiadania są nadzwyczaj dojrzałe w treści.
Fabuła pomimo prostoty zawiera ogromną mądrość życiową. Każde z opowiadań zaskakuje oczywistością wydarzeń, a jednocześnie zachwyca pobudzoną wyobraźnię.
UCZTA, UCZTA LITERACKA. GORĄCO POLECAM!

Dla mnie tak dojrzały literacko debiut Marii Nurowskiej nie jest zaskoczeniem. Najbardziej urzekają mnie jej utwory z dawnych lat. Wspomnę tu o powieści ”Po tamtej stronie śmierć”, która ukazała się dwa lata po debiucie i była drugą książką w dorobku autorki.
Według mnie najlepsza Marii Nurowskiej. WARTO PRZECZYTAĆ.

„Nie strzelać do organisty” Marii Nurowskiej to literacki debiut autorki. Wznowiony po latach. Zbiór opowiadań o miłości, cierpieniu, namiętnościach i ludzkich słabościach. Wszystko opowiedziane nie tak zwyczajnie. Sposób w jaki autorka przedstawia scenki z życia swoich bohaterów jest poetycki z dawką folkloru i odrobiną fantazji. Sposób zaskakujący, zadziwiający i...

Wprost genialny jest ten debiutancki zbiór 17 opowiadań Marii Nurowskiej. Każde z nich to taka mała prawdziwa perełka, które zebrane razem tworzą idealną całość.
Rzecz dzieje się na wsi w czasach powojennych. Autorka pokazuje życie ludzi oraz najistotniejsze sprawy, jakie ich dotyczą. Przy czym Nurowska wykazała się tu niezwykłym zmysłem obserwacji ludzkich zachowań, ujawniając zarówno te dobre, jak i te najgorsze ich cechy, a także to, co kieruje ich działaniem. Potrafiła przykuć i zatrzymać uwagę czytelnika, który ciekawy jest zakończenia poszczególnych historii, a zakończenia te są wyjątkowo trafne i nieoceniające. Nie sposób jest nie zatrzymać się i nie pomyśleć chwilę nad każdym z nich. Ze świetnym rezultatem pisarka zastosowała stylizację na język wiejski, animizację przyrody, a nawet zaangażowanie sił wyższych.
Moimi zdecydowanymi faworytami są: "Kąsak", "Stary", "Męskie sprawy", "Ingles" i "Sprawiedliwość", a najbardziej wstrząsające było dla mnie opowiadanie "Długopis" – bo zaczynając je, nigdy nie spodziewałabym się takiego rozwiązania.
Zdecydowanie ma Nurowska talent do krótkich form. Chętnie przeczytałabym więcej opowiadań jej autorstwa:) Gorąco polecam!

Moja ocena: 6/6 lub 9/10

Wprost genialny jest ten debiutancki zbiór 17 opowiadań Marii Nurowskiej. Każde z nich to taka mała prawdziwa perełka, które zebrane razem tworzą idealną całość.
Rzecz dzieje się na wsi w czasach powojennych. Autorka pokazuje życie ludzi oraz najistotniejsze sprawy, jakie ich dotyczą. Przy czym Nurowska wykazała się tu niezwykłym zmysłem obserwacji ludzkich zachowań,...

ciekawe opowiadania pełnie wierzeń i mądrości ludowych... Autorka nie oceniając, nie wyciągając wniosków porusza tak ważne problemy, jak poczucie krzywdy i sprawiedliwości, miłość - w różnych jej "przejawach"... Nie ocenia, nie wyciąga wniosków... Daje do myślenia.
Polecam!

ciekawe opowiadania pełnie wierzeń i mądrości ludowych... Autorka nie oceniając, nie wyciągając wniosków porusza tak ważne problemy, jak poczucie krzywdy i sprawiedliwości, miłość - w różnych jej "przejawach"... Nie ocenia, nie wyciąga wniosków... Daje do myślenia.
Polecam!

Zbiór kilkunastu opowiadanek, w których głównym tematem jest wieś sprzed czterdziestu lub więcej lat. Barwna galeria postaci i losy ludzi, którym życie układa się nie zawsze różowo, którzy kochają, cierpią i żyją tak, jak umieją. Książka napisana prostym ale pięknym językiem.

Zbiór kilkunastu opowiadanek, w których głównym tematem jest wieś sprzed czterdziestu lub więcej lat. Barwna galeria postaci i losy ludzi, którym życie układa się nie zawsze różowo, którzy kochają, cierpią i żyją tak, jak umieją. Książka napisana prostym ale pięknym językiem.