O "dzienniku" dowiedziałem się przypadkiem, przeglądając newsy pewnego portalu internetowego, a już zachęciła mnie do czytania podobnych zapisów i wspomnień jak "Dziennik Snajpera". Ci którzy szukają tu epickich pojedynków snajperskich, licznych walk mogą się rozczarować. To książka o wojnie, w której opisany jest konflikt rosyjsko-czeczeński z punktu widzenia ochotnika jakim jest autor. Bardzo mnie wciągnęły wspomnienia z czeczeńskich gór na których stacjonował, w których opowiadał nie tylko o tym jak Rosja jest zepsutym krajem, jak tęskni za ojczyzną, ale też rozmyślał nad sensem tego wszystkiego, upajał się widokiem brzasku słońca na porannej warcie. Na przykładzie swoim i swoich kompanów pokazuje jak wojna zmienia człowieka. Ze o wojnie nie można pisać siedząc za biurkiem w bezpiecznym kraju. Wojnę trzeba przeżyć, żeby ją poznać. Autor przeżył wojnę, żyję w ukryciu, a Władysław to jedno z wielu imion które używa. Przeżył i przekazał nam w swoim dzienniku wiedze na temat tego konfliktu, jak okrutne i brutalne walki toczyli Rosjanie z Czeczenami. Polecam książkę, gdyż nie tylko przybliżyła mi dzieje wojen w Czeczeni, ale także zbliżyła do ich kultury i rzuciła inne światło na tamte wydarzenia.

O "dzienniku" dowiedziałem się przypadkiem, przeglądając newsy pewnego portalu internetowego, a już zachęciła mnie do czytania podobnych zapisów i wspomnień jak "Dziennik Snajpera". Ci którzy szukają tu epickich pojedynków snajperskich, licznych walk mogą się rozczarować. To książka o wojnie, w której opisany jest konflikt rosyjsko-czeczeński z punktu widzenia ochotnika...