Jakby Twain wiedział, że zostanie nazwany ojcem amerykańskiej literatury prawdopodobnie, powiedziałby coś w stylu: "A któż inny mógłby w jednej osobie zaprezentować próżność tego kraju?". Pisarz często duma nad tym, jak dobrze wyszedł na swoim lenistwie, daje prztyczek w nos wszystkim sumiennym niewolnikom kapitalizmu. Zdaje się drwić z systemu, który nagradza obiboków, takich jak on, a pasożytuje na pilnych pracownikach. W gruncie rzeczy Mark Twain, a właściwie, Samuel Langhorne Clemens, porusza niezwykle refleksyjne tematy, które pakuje w fantazyjny i niebywale komiczny sposób.

Autobiografia jest rozkosznym chaosem jego myśli, bez sztywnych ograniczeń nudnej chronologii. Po jej przeczytaniu pozostają tylko wyraźne obrazy chwil, przebłyski fragmentów życia. Trochę jak w "decydującym momencie" fotografii dokumentalnej.
- Samuel buntowniczy prezbiterianin, znudzony kościelnymi mszami oddaje się chłopięcym rozrywkom.
- Epidemia odry, masowe zgony, Sam postanawia rozładować napięcie i rozstrzygnąć kwestię swojego życia lub śmierci - wpakowuje się do łóżka umierającego kolegi. Opatrzność jednak wyrokuje mu to pierwsze, nie żeby był z tego jakoś szczególnie zadowolony. W dalszej części dość stanowczo wyraża się o tym, że stan "nieżycia" zupełnie mu nie przeszkadzał przed urodzeniem.
- Niezrównany brat, słomiany entuzjasta, Orion, który oferuje wszystko wszystkim, tylko nie sobie.
- Marzenie o bajecznym bogactwie. Ojciec na łożu śmierci pozostawiający lasy Tennesee, które mają ustawić przyszłe pokolenia Langhorne'ów.
- Sielska praca na stanowisku pilota parowców na Missisipi.
- Szczęśliwe małżeństwo i miłość do córek.
- Tragiczne rozstania z najbliższymi i humor do samego końca.

I wiele, wiele innych wspaniałych anegdot z życia.

Poruszająca historia cudownego humorysty o gorzkiej refleksji.

Jakby Twain wiedział, że zostanie nazwany ojcem amerykańskiej literatury prawdopodobnie, powiedziałby coś w stylu: "A któż inny mógłby w jednej osobie zaprezentować próżność tego kraju?". Pisarz często duma nad tym, jak dobrze wyszedł na swoim lenistwie, daje prztyczek w nos wszystkim sumiennym niewolnikom kapitalizmu. Zdaje się drwić z systemu, który nagradza obiboków,...

Uwielbiam autobiografie, a tak ciekawych ludzi w szczególności. Dystans do świata i do siebie samego - chciałbym tak potrafić. Kto lubi świat Tomka Sawyera - zakocha się w tej książce. Jest po prostu REWELACYJNA.

Uwielbiam autobiografie, a tak ciekawych ludzi w szczególności. Dystans do świata i do siebie samego - chciałbym tak potrafić. Kto lubi świat Tomka Sawyera - zakocha się w tej książce. Jest po prostu REWELACYJNA.