To moje drugie spotkanie z prozą Hanny Cygler, ale odmienne od poprzedniego. Akcja pierwszej książki toczyła się we współczesności, tu natomiast autorka przenosi nas na koniec XIX wieku.
Jest to historia o młodych ludziach, których losy splatają się w XIX-wiecznej Warszawie: pół-Polka Luiza, Niemiec o ukrytych polskich korzeniach Joachim von Einstettena oraz rosyjski radca Szuszkin to główne postacie powieści. Autorka przenosi miejsce akcji z Paryża do Warszawy pod zaborami i aż na daleką Syberię. Mamy tu wiele elementów świetnej powieści – miłość, prawdziwą i fałszywą przyjaźń, spiski, intrygi, politykę i obyczaje.
Całość jest niezwykle barwna i wciągająca, a przy tym lekka i przyjemna w odbiorze. Oryginalne, niezwykle wyraziste postacie stanowią wielki plus tej powieści – każda postać jest inna, dobrze przemyślana i osadzona.
Oprócz oczywistych wątków miłosnych powieść dotyka także poważnych spraw: patriotyzmu, walki z zaborcą, tajnego nauczania, poszukiwania polskich korzeni, emancypacji kobiet, trudności z wprowadzaniem postępu, wynalazków, higieny. Pisarka przedstawia polską rzeczywistość pod zaborami.
Powieść przenosi nas w lata 80-te XIX wieku - okres, gdy pozory, pozycja społeczna, urodzenie, a także ściśle określone obyczaje i etykieta determinowały codzienną rzeczywistość. Świetna opowieść o tym jak konwenanse krępowały człowieka.
Jedynie zbyt sielankowy obraz życia polskich zesłańców na Syberii wprawił mnie w zdumienie i niedowierzanie – czy naprawdę były takie przypadki?
Lubię powieści historyczne, a Hannie Cygler udało się oddać charakter opisywanych przez siebie czasów.
Powieść czyta się z niemałym zainteresowaniem.
Nie jest to typowy romans, ale powieść obyczajowa, przez którą przewijają się rozmaite wątki: zawirowania rodzinne, zdrady, romanse i polityczne intrygi. To wielowymiarowa powieść której nie można odmówić uroku, a wszystkie jej elementy układają się w zgrabną całość.
Troszkę jestem zawiedziona końcówką, w którą wkradł się lekki chaos i w ostateczności historia skończyła się jakoś tak zbyt szybko i nagle.
Zakończenie pozostawia pewien niedosyt, ale mam nadzieję, że to nie koniec losów bohaterów i że jeszcze kiedyś ich spotkamy.

To moje drugie spotkanie z prozą Hanny Cygler, ale odmienne od poprzedniego. Akcja pierwszej książki toczyła się we współczesności, tu natomiast autorka przenosi nas na koniec XIX wieku.
Jest to historia o młodych ludziach, których losy splatają się w XIX-wiecznej Warszawie: pół-Polka Luiza, Niemiec o ukrytych polskich korzeniach Joachim von Einstettena oraz rosyjski radca...