Nie trafiła do mnie warstwa graficzna tej książki, ale sama historia jest dość sympatyczna. Snuta przez ojca i córkę opowieść o dziewczynce z nieprawdopodobnie wielkimi stopami może nie tylko zachęcić do podobnych kreatywnych zabaw z dzieckiem, ale oswoi trochę tematykę inności.

Nie trafiła do mnie warstwa graficzna tej książki, ale sama historia jest dość sympatyczna. Snuta przez ojca i córkę opowieść o dziewczynce z nieprawdopodobnie wielkimi stopami może nie tylko zachęcić do podobnych kreatywnych zabaw z dzieckiem, ale oswoi trochę tematykę inności.

Książka nie przypadła do gustu ani mnie, ani mojemu niespełna 6-letniemu synkowi. Z całym szacunkiem do pani Anny Onichimowskiej, lektura zwyczajnie nas nudziła. Dodatkowo ilustracje są wręcz okropne i przerażające (dla mnie były straszne, a co dopiero mówić o dziecku, które zaraz idzie spać - koszmary gwarantowane).

Książka nie przypadła do gustu ani mnie, ani mojemu niespełna 6-letniemu synkowi. Z całym szacunkiem do pani Anny Onichimowskiej, lektura zwyczajnie nas nudziła. Dodatkowo ilustracje są wręcz okropne i przerażające (dla mnie były straszne, a co dopiero mówić o dziecku, które zaraz idzie spać - koszmary gwarantowane).

Co jest z tymi bajkami dla dzieci, że są coraz gorsze...? Nawet chyba nie chodzi o treść, bo ona jest ciekawa i dziecko na pewno zainteresuje - do tego nauczy, że inność wcale nie oznacza czegoś złego i gorszego... Ale te obrazki? Modern art. Za bardzo mordern, za mało art.

Co jest z tymi bajkami dla dzieci, że są coraz gorsze...? Nawet chyba nie chodzi o treść, bo ona jest ciekawa i dziecko na pewno zainteresuje - do tego nauczy, że inność wcale nie oznacza czegoś złego i gorszego... Ale te obrazki? Modern art. Za bardzo mordern, za mało art.

"Tajemnica Malutkiej" wydawnictwa Ezop, bo to o niej mowa, to opowieść na dobranoc - improwizowana, spontanicznie tworzona przez małą Ulę i jej tatę.
Historia pisze się tu sama.
Ten przepiękny dialog ojca i córki powołuje do życia niezwykłe postacie i zdarzenia.
Niespodziewanie powstaje cudowna, magiczna opowieść pełna zaskakujących wątków, mocno zabarwionych absurdem.
Tytułowa Malutka to pogodna, serdeczna dziewczynka, która wyróżnia się ogromnymi stopami...
Są one tak ogromne, że "zajmują całą szerokość jezdni"!
Do sklepu dziewczynka musi wchodzić tyłem, żeby czegoś tam nie uszkodzić.
Jednak Malutka nie przejmuje się tym, że jest "inna", ani tym, że ludzie czasem się z niej śmieją.
Jest radosna i lubi, gdy innym jest wesoło.
Marzy o kolorowych trzewiczkach, jak jej przyjaciółka Lucynka, bo do tej pory zawsze miała tylko zwykłe sznurowane buciki z brązowej skóry, robione na specjalne zamówienie...
Każdy problem, z którym boryka się Malutka, jak bieda, odmienność, rozłąka z bliskimi, jest traktowany z niezwykłą czułością i troską. Ula i jej tata przystrajają je dodatkowo pogodą ducha i optymizmem. Czarują.
Dają się ponieść marzeniom - Malutkiej i Uli, w pewnym momencie nie wiadomo czyje one tak naprawdę są :-)
Ale czy to istotne?
Cała historia opowiedziana jest nienachalnie i ze smakiem. Nie jest ani za długa, ani za krótka - taka w sam raz.
Otoczona jest nieco senną atmosferą, sprzyjającą uruchomieniu własnej wyobraźni.
Nawet czcionka w książeczce jest szara, jak spowita mgłą...

Za to ilustracje to prawdziwy surrealistyczny popis!

Niezwykła zabawa techniką i formą na pograniczu jawy i snu. Niektórym mogą wydać się wręcz zbyt abstrakcyjne.
Obrazy skąpane w soczystej czerwieni, pełne interesujących detali dają olbrzymie pole do własnej interpretacji całej opowieści. Na ich podstawie można stworzyć jeszcze niejedną równie ciekawą historię.
Autorką ilustracji jest uznana graficzka Agata Dudek. Nieprawdopodobnie dopełniają całość.
Ciepło, orginalność i serdeczny przekaz tej książki sprawiają, że na pewno będziemy często do niej wracać. Myślę, że takie wieczorne wspólne "bajanie" mogłoby stać się również naszym rytuałem.
Jeśli tylko nasza "Malutka" będzie miała na to ochotę :-)

http://maluszkoweinspiracje.blogspot.com/

"Tajemnica Malutkiej" wydawnictwa Ezop, bo to o niej mowa, to opowieść na dobranoc - improwizowana, spontanicznie tworzona przez małą Ulę i jej tatę.
Historia pisze się tu sama.
Ten przepiękny dialog ojca i córki powołuje do życia niezwykłe postacie i zdarzenia.
Niespodziewanie powstaje cudowna, magiczna opowieść pełna zaskakujących wątków, mocno zabarwionych...

Bardzo sympatyczna bajka. Ciekawe jest przedstawienie historii Malutkiej jako opowieści improwizowanej przez ojca i córkę, wprowadza to uroczy dialog, który zarazem wyjaśnia zagadki bajkowego świata. Bardzo podoba mi się widoczny w tle, nienachalny przekaz, że to, co inne, może być też fajne. Malutka jest inna, dziwna za sprawą swoich ogromnych stóp, ale narratorka Ula bardzo szybko udowadania, że takie stopy mają właściwie więcej zalet niż wad. Jest trochę o podróżowaniu, o marzeniach, o rodzinie, słowem - wszystko, na co powinno być miejsce w dobrej bajce. Zatem jeśli chodzi o tekst to nie mam żadnych zastrzeżeń. Pojawiają się one natomiast w odniesieniu do ilustracji. Warstwa graficzna tej książeczki jest w moim odczuciu trochę niepokojąca (zwłaszcza dominacja czerwieni i abstrakcja). Przyznaję jednak, że jestem raczej miłośniczką sztuki klasycznej, być może po prostu te ilustracje to dla mnie nadmiar eksperymentowania.

Bardzo sympatyczna bajka. Ciekawe jest przedstawienie historii Malutkiej jako opowieści improwizowanej przez ojca i córkę, wprowadza to uroczy dialog, który zarazem wyjaśnia zagadki bajkowego świata. Bardzo podoba mi się widoczny w tle, nienachalny przekaz, że to, co inne, może być też fajne. Malutka jest inna, dziwna za sprawą swoich ogromnych stóp, ale narratorka Ula...